Τα τελευταία τρία χρόνια η Ελλάδα έχει γίνει σύμβολο της κρίσης στην Ευρωζώνη αλλά και πιο πρόσφατα της χειρότερης κρίσης ταυτότητας που βιώνει η ΕυρωπαϊκήΈνωση από την ίδρυσή της.
Ο Γιάννης Παναγόπουλος είναι ελαιοπαραγωγός πέμπτης γενιάς με έντονες μνήμες από την παιδική του ηλικία αλλά και μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1981.
“Συγκεκριμένα θυμάμαι πολύ μικρός όταν ερχόμουν να μαζέψουμε τις ελιές ερχόταν όλη η οικογένεια. Από τον παππού, τη γιαγιά, τα αδέρφια. Τα πιο μικρά μας έβαζαν στη νάκα. Η νάκα ήταν ένα πανί με δύο ξύλα στην άκρη και με δύο σχοινάκια και μας κρέμαγαν από μια κλάρα της ελιάς και όταν φωνάζαμε και κλαίγαμε ερχόταν η μητέρα να μας δώσει το γάλα” περιγράφει χαρακτηριστικά και συνεχίζει αναφερόμενος στην εποχή μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
“Η ζωή μας με όλα αυτά που συμβαίνουν έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη από ότι ήταν στα πρώτα χρόνια της ένταξης και επιπλέον ότι μας έχει “πλακώσει” και η κρίση. Με μία περιουσία των 1.000 ελαιοδένδρων, ένας παραγωγός παλιά ζούσε μία οικογένεια. Τώρα δεν μπορεί να ζήσει αυτός και η γυναίκα του”.
Οι Έλληνες αγρότες, επωφελήθηκαν από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως και άλλες κοινωνικές ομάδες στη χώρα. Μία νέα εποχή για την Ελλάδα ανέτελλε. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τότε τι θα επακολουθούσε.
Ο Γιάννης δουλεύει επίσης ως τεχνικός στη ΔΕΗ. Ο ξάδερφός του Γιώργος είναι συνταξιούχος πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας. Και οι δύο έχουν δει το εισόδημά τους να μειώνεται συνολικά κατά 60%. Η είδηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης τους προκαλεί έκπληξη.
“Αυτό δεν μπορώ να το συνδέσω και να το καταλάβω. Να δημιουργείς δηλαδή συνθήκες εξαθλίωσης σε λαούς και κόσμο. Αυτό για μένα δεν είναι ο άμεσος πόλεμος με τη στρατιωτική έννοια όπως εγώ τη γνωρίζω ως στρατιωτικός αλλά είναι ένας οικονομικός πόλεμος” είπε σχετικά ο Γιώργος Παναγόπουλος.
Πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο που άλλαξε την εικόνα της χώρας τα τελευταία τρία χρόνια. Ανεργία, περικοπές μισθών, φτώχια και κοινωνική αναταραχή συνθέτουν τη νέα πραγματικότητα.
Ένας πόλεμος που δημιούργησε, όπως πολλοί σχολιάζουν, ένα βαθύ χάσμα ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο και οδηγεί την Ευρώπη σε μία από τις χειρότερες κρίσεις ταυτότητας στην ιστορία της.
“Η Ελλάδα απέτυχε να εισάγει τις απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να συμβαδίσει με τους κανόνες και το καθεστώς της οικονομικής νομισματικής ένωσης.
Όμως, από την άλλη πλευρά, θα έλεγα ότι η Ευρώπη έχει ένα συγκεκριμένο βαθμό ευθύνης γιατί κυρίως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν ήταν σε θέση να παρατηρήσει σωστά και να προβλέψει τη δημοσιονομική κατάσταση των κρατών μελών.
Τα πιο ισχυρά κράτη μέλη όπως η Γερμανία και η Γαλλία παραβίασαν αυτή τη συμφωνία σταθερότητας και κάπως έτσι άνοιξαν το δρόμο και για άλλα κράτη να κάνουν το ίδιο” τόνισε ο Καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Ιωακειμίδης.
Και ενώ η Ελλάδα έλαβε τις προηγούμενες μέρες τη δόση των 144 δισ. ευρώ του πακέτου διάσωσης που είχε ανάγκη, τα μέτρα που αναγκάστηκε να λάβει έχουν γονατίσει την ελληνική κοινωνία. Η λαϊκή οργή απέναντι στην πολιτική της ΕΕ εντείνεται και έχει έναν στόχο: την Άγκελα Μέρκελ.
Ο Ευάγγελος Μαχαίρας είναι 94 ετών. Κατά το Δέυτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τραυματίστηκε στα Αλβανικά σύνορα και από τότε ανέβηκε στα βουνά και πολέμησε με τους αντάρτες.
Σήμερα είναι επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών.
Ο κύριος Μαχαίρας υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε ποτέ μία επίσημη συμφωνία για τις πολεμικές αποζημιώσεις και ότι η Γερμανία ακόμη χρωστάει στην Ελλάδα δισεκατομμύρια ευρώ.
“Όχι δεν είναι αυτό η αιτία. Η αιτία είναι ότι κατά τα προηγούμενα χρόνια η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση ήθελε να έχει κάποιες καλές σχέσεις με τη Γερμανία και δεν την πίεσαν για αυτό το θέμα. Για αυτό το λόγο ιδρύσαμε αυτό το συμβούλιο και τους είπαμε “γιατί δεν τα ζητάτε κύριοι”. Εδώ είναι πράγματα που είναι φανερά, είναι γνωστά και είναι και σπουδαία. Τι κάνουμε;” είπε σχετικά.
Η Χριστίνα Σταμούλη είναι δικηγόρος. Ακολούθησε τα βήματα του πατέρα της Ιωάννη Σταμούλη, ο οποίος το 1997 έκανε ομαδική αγωγή κατά του γερμανικού δημοσίου ζητώντας αποζημίωση για τα 218 θύματα της σφαγής του Διστόμου αλλά και για τις καταστροφές που προκάλεσαν τα ναζιστικά στρατεύματα πυρπολώντας ολόκληρο το χωριό.
Αν και ακόμη ο αγώνας για τις αποζημιώσεις δεν έχει δικαιωθεί, η Χριστίνα Σταμούλη υποστηρίζει ότι λόγω της κρίσης η υπόθεση θα μπορούσε να πάρει νέα τροπή.
“Γιατί αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση του δανειστή; Πολλοί λοιπόν στην Ελλάδα θεωρούν ότι πρώτα από όλα θα πρέπει ως πιστωτής να διεκδικήσει αυτά που της οφείλονται και στη συνέχεια αν έχει επιπλέον ανάγκες να ζητήσει και δανεικά” σχολίασε χαρακτηριστικά.
Ο Μάρτιν Κνάπ εργάστηκε για πάνω από είκοσι χρόνια στο Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο. Σήμερα είναι μέλος μιας νεοσύστατης ομάδας η οποία στόχο έχει τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας της ευρωζώνης.
Δε σχολιάζει την ένταση ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία και κάνει λόγο για στενούς πολιτιστικούς δεσμούς που ενώνουν τις δύο χώρες και χρονολογούνται από το 1950. Για εκείνον το πραγματικό πρόβλημα είναι τα χρήματα και μόνον αυτά.
“Ο πραγματικός δικτάτορας δεν είναι η Άγκελα Μέρκελ ή η Τρόικα αλλά κυρίως τα άδεια ταμεία. Αυτα είναι ο χειρότερος δικτάτορας καθώς δεν μπορείς να του αλλάξεις γνώμη και δεν μπορείς να τον ξεφορτωθείς με μία επανάσταση. Καμία επανάσταση δε γέμισε ποτέ τα ταμεία” ανέφερε.
Η Γιάννα Λυμπεροπούλου έχασε τη δουλειά της στο φούρνο πριν από ένα χρόνο. Με τη φίλη της Δέσποινα παρακολούθησαν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ. Καμία από τις δύο δεν έχει βρει μέχρι σήμερα δουλειά. Και επειδή έπαιρναν 1.000 ευρώ κατά τη διάρκεια του προγράμματος δεν μπορούν πλέον να εισπράττουν επίδομα ανεργίας. Η Γιάννα κινδυνεύει να χάσει την επιμέλεια του 5χρονου γιου της. Αυτή τη στιγμή το παιδί ζει με τον πατέρα και τους παππούδες του, των οποίων οι συντάξεις είναι το μόνο εισόδημα στο σπίτι. Όσο για το Νόμπελ Ειρήνης;
“Δε με νοιάζει. Δε με απασχολεί αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο. Με απασχολεί το μέλλον του παιδιού μου που είναι παιδί της κρίσης και δεν ξέρω τι θα κάνει αύριο. Με απασχολεί ότι εγώ αυτή τη στιγμή δεν έχω την άνεση να πω ότι θα μου έρθει το ρεύμα και δεν θα αγχωθώ, θα μου έρθουν τα κοινόχρηστα και δεν θα αγχωθώ. Δεν με ενδιαφέρει αυτό” υπογράμμισε.
“Οι Έλληνες παρότι υποφέρουν από την οικονομική κρίση, υποστηρίζουν ακόμη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θυμηθείτε ότι το 65% των Ελλήνων θέλουν να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Και σχεδόν το 70% θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της λειτουργεί θετικά για την Ελλάδα. Οπότε θέλουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδείξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό και για μένα είναι τραγικό το γεγονός ότι η Ένωση άφησε ένα κράτος μέλος όπως η Ελλάδα να έχει αυτό το επίπεδο ανεργίας και αυτό το επίπεδο κοινωνικής δυστυχίας” είπε ο κύριος Ιωακειμίδης.
Με την ανεργία να έχει αγγίξει το 57% για τους νέους σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Γιούροστατ, η Ελλάδα ζει μία από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία της μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ευημερία- σταθερότητα- ειρήνη, οι τρεις ιδρυτικοί πυλώνες της Ένωσης φαίνεται ότι σήμερα κλονίζονται. Πολλοί ελπίζουν ότι αυτό το τρίπτυχο που έγινε η ραχοκοκαλιά της Ευρώπης δεν θα καταρρεύσει.