Αποτελεί τον ζωντανό θρύλο του ιταλικού σινεμά. Στο ευρύ κοινό συστήθηκε τη δεκαετία του ’60 ως σκηνοθέτης των κλασικών κινηματογραφικών διασκευών « Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα» και «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον.
Ο Φράνκο Τζεφιρέλι, ο οποίος φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής, ανοίγει το σπίτι του για τους τηλεθεατές του Euronews. Σχολιάζει με ανοιχτά χαρτιά την πολιτική κατάσταση στην Ιταλία και κάνει μια ενδιαφέρουσα αναδρομή στην πλούσια καριέρα του.
Euronews: «Μαέστρο Τζεφιρέλι, αν έπρεπε να γυρίσετε μια ταινία, με θέμα την Ιταλία των ημερών μας, προκειμένου να παρουσιάσετε τη χώρα σας σε ολόκληρο τον κόσμο, ποια θα ήταν η δική σας αφήγηση; Τί είδους ταινία θα δημιουργούσατε»;
Τζεφιρέλι: «Οι λέξεις κλειδιά για να περιγράψει κανείς την Ιταλία παραμένουν πάντοτε οι ίδιες. Τα χαρακτηριστικά της ιταλικής κοινωνίας, στο πέρασμα των αιώνων, είναι πάντα κατά βάση τα ίδια. Βασίζονται στην αδιαφορία για τον διπλανό μας, στην υπεροψία ορισμένων σε βάρος των άλλων. Όλοι ψάχνουμε τα μειονεκτήματα του συνανθρώπου μας και φροντίζουμε να κρύβουμε τα δικά μας.
Η Ιταλία, ωστόσο, παραμένει μια χώρα, όπου δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού. Αποτελεί την κοιτίδα του. Εμείς οι Ιταλοί ξεχνάμε πολύ συχνά ότι έχουμε δώσει στον κόσμο αμέτρητες ανακαλύψεις. Όχι μόνο στον χώρο του πολιτισμού αλλά και στις επιστήμες, στο πεδίο της ιατρικής και της αστρονομίας».
Euronews: «Σας αρέσει η Ιταλία του σήμερα»;
Τζεφιρέλι: «Η Ιταλία σήμερα έχει φορέσει τον μανδύα της υπερδύναμης. Και εν μέρει από οικονομικής σκοπιάς κάτι τέτοιο ισχύει. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει σύγχυση λόγω των πολλών διαφορετικών απόψεων καθώς και λόγω του ασύλληπτα μεγάλου, στα όρια του γελοίου, αριθμού των πολιτικών κομμάτων. Στα πρώτα χρόνια της δημοκρατίας μας, υπήρχαν δυο ξεκάθαρα μέτωπα. Μιλάω για την εποχή που ο κόσμος ήταν χωρισμένος στα δυο: Από τη μια πλευρά το κομμουνιστικό και από την άλλη το καπιταλιστικό στρατόπεδο».
Euronews: «Αναμιχθήκατε με την πολιτική, όταν εκλεγήκατε βουλευτής με το Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 1994. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από αυτή την πολιτική εμπειρία»;
Τζεφιρέλι: «Δεν έζησα την κλασική ζωή ενός πολιτικού. Προσπάθησα πάνω από όλα, αφοσιωμένος στην δέσμευσή μου, να ενσωματώσω τα προτερήματα του ιταλικού λαού και να μείνω σταθερός στις αρχές μιας συγκεκριμένης πολιτικής φιλοσοφίας. Αυτή που πρεσβεύω εγώ δεν έχει καμία σχέση με τον φασισμό.
Σε γενικές γραμμές, πιστεύω ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να ασχολούνται με τον πολιτισμό επειδή τους κάνει να δείχνουν ανόητοι. Από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι της τέχνης δεν πρέπει να ανακατεύονται με την πολιτική γιατί κάτι τέτοιο απλά δεν είναι δυνατό στην Ιταλία».
Euronews: «Αν ήσασταν υπουργός πολιτισμού σήμερα, ποια θα ήταν τα μέτρα που θα λαμβάνατε»;
Τζεφιρέλι:«Θα άνοιγα παντού σχολεία. έτσι ώστε οι νέοι να μην χρειάζεται να εξαρτώνται από δασκάλους, οι οποίοι προσπαθούν να τους εμφυσήσουν μια λάθος αντίληψη για την κοινωνία. Αν το σκεφτεί κανείς προσεχτικά θα συνειδητοποιήσει ότι η μικρή μας χερσόνησος αποτέλεσε την κοιτίδα για ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπινων επιτευγμάτων. Τείνουμε συχνά να ξεχνάμε την μεγάλη ευθύνη που κουβαλάμε στις πλάτες μας. Αλλά έτσι ήταν πάντα».
Euronews:«Έχετε ακόμα σχέσεις στο χώρο της πολιτικής με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι»;
Τζεφιρέλι: «Ναι, τον βρίσκω συμπαθητικό. Έχει σίγουρα αρκετά μειονεκτήματα, αλλά προσωπικά μου αρέσει. Το πρόβλημα με τα μειονεκτήματα είναι σε κάποιους ανθρώπους σου αρέσουν και σε άλλους όχι. Σύμφωνοι, είναι «γυναικάς» αλλά έτσι είναι η ζωή. Κατά τα άλλα είναι ένας άνθρωπος αυτοδημιούργητος».
Euronews: «Αληθεύει ότι έχετε στα σκαριά ένα πλάνο για τον σχεδιασμό ενός μουσείου στη Φλωρεντία»;
Τζεφιρέλι: «Έχω ένα σχέδιο πάνω στο οποίο εργάζομαι τώρα για την κατασκευή ενός ιδρύματος που θα φέρει το όνομά μου. Έχω ζήσει μια μεγάλη και πλούσια ζωή και θέλω να πιστεύω οτι έχω αρκετές ακόμα ημέρες, μήνες ή ακόμα και χρόνια μπροστά μου. Η επιθυμία μου είναι να αφήσω μια κληρονομιά πίσω μου για όσους μπορούν να επωφεληθούν από αυτή. Το ίδρυμα θα αποτελέσει μια διαρκή έκθεση όλων όσων έχω καταφέρει στη ζωή μου».
Euronews: «Σας εκτιμούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Με ποιόν από τους ηθοποιούς και τους άλλους καλλιτέχνες που γνωρίζετε, έχετε τις καλύτερες σχέσεις»;
Τζεφιρέλι:«Η δουλειά του ηθοποιού είναι πολύ σημαντική. Και αυτό διότι δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους να σπάσουν τα όρια της πραγματικότητας και να ανοίξουν ένα παράθυρο στον κόσμο της φαντασίας. Το θέατρο αποτελεί μια πόρτα που μπορεί να μεταφέρει τα όνειρα ενός ανθρώπου σε έναν άλλο. Όταν οι άνθρωποι παρακολουθούν ένα όμορφο θέαμα, μαγεύονται. Ένας εξαιρετικός ηθοποιός επιτρέπει σε κάθε μέλος του κοινού να ανακαλύψει τι κρύβεται βαθιά μέσα στη ψυχή του».
Euronews: «Ποια είναι η όπερα που περιγράφει καλύτερα από τις υπόλοιπες, την Ιταλία στον κόσμο»;
Τζεφιρέλι: «Υπάρχουν πολλές αλλά εγώ προσωπικά ξεχωρίζω την «Μποέμ». Όταν ακούω αυτή την όπερα σταματάω κάθε δραστηριότητα και αφήνω τον εαυτό μου να μεταφερθεί σε αυτή την πανέμορφη ανάμνηση. Αυτή την εκπληκτική δουλειά ενός τρελού δημιουργού, του Τζιάκομο Πουτσίνι».
Euronews:«Σας ευχαριστούμε μαέστρο, θα μπορούσατε για το τέλος να μας αποκαλύψετε την ελπίδα σας για την Ιταλία»;
Τζεφιρέλι:«Θα μπορούσαμε να πετύχουμε τα πάντα. Πρέπει απλά χρησιμοποιούμε όσα η μοίρα μας έχει χαρίσει. Με τα προτερήματά μας, την δημιουργική και πνευματική μας ενέργεια, κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να δημιουργήσει τον προσωπικό του μικρό παράδεισο».