ΔΙΑΦΉΜΙΣΗTo 1983 Γάλλοι και Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν την μέχρι τότε μυστηριώδη αιτία εμφάνισης του συνδρόμου ανοσολογικής ανεπάρκειας. Η ταυτοποίηση του «εχθρού», προσέθεσε ένα ακόμα όπλο στην επιστημονική φαρέτρα για την καταπολέμηση της ασθένειας.
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Ιατρικής Λικ Μοντανιέ, ανήκει σε εκείνους που αποκρυπτογράφησαν τον ιό ΗΙV.
Τρεις δεκαετίες μετά, ο ιός δεν έχει νικηθεί. 34 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με την ασθένεια.
«Σε αντίθεση με άλλες ασθένειες φάρμακο για τη θεραπεία του ΑΙDS δεν υπάρχει. Σε αυτόν τον τομέα η έρευνα, που θα επιτρέψει στους ασθενείς, να υποβάλλονται σε σύντομες θεραπείες είναι θεμελιώδους σημασίας. Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής ακολουθεί μια θεραπεία 6 έως 9 μηνών. Αυτό όμως δεν συμβαίνει τώρα και χρειάζεται η έρευνα να στραφεί προς αυτόν τον τομέα.
Ένα δεύτερο ζήτημα, αφορά την επιθετική εξάπλωση της επιδημίας, ειδικά στη Νότια Αφρική αλλά και σε άλλες αφρικανικές χώρες, που ο ιός χτυπά τις γυναίκες. Οι συνθήκες δεν είναι ίδιες σε άλλες χώρες. Συνεπώς υπάρχουν βιολογικοί παράγοντες κατά τη γνώμη μου, και αυτό μπορεί να διορθωθεί. Η ασθένεια δεν θεραπεύεται αλλά οι παράγοντες εξάπλωσης του ιού μπορούν να προσδιοριστούν και να περιοριστούν ακόμα και χωρίς την ύπαρξη εμβολίου», δηλώνει ο Γάλλος επιστήμονας.
Το 69% των κρουσμάτων εντοπίζεται στην υποσαχάρια Αφρική. Η Μποτσουάνα είναι η δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε αριθμό κρουσμάτων. Το 25% των ενηλίκων έχει μολυνθεί από τον ιό. Είναι η πρώτη αφρικανική χώρα με πρόσβαση στο φαρμακευτικό πρόγραμμα από το 2002. Επίσης, αρκετοί οροθετικοί συμμετέχουν εθελοντικά σε προγράμματα με στόχο την πρόληψη.
Το 1993 ο Ντέιβιντ Νγκέλε έκανε το τεστ για τον ιό HIV . To αποτέλεσμα ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Όμως εκείνος δεν το έβαλε κάτω και αγωνίζεται ενάντια στον ασθένεια.
«Αρχικά σκεφτόμουν την αυτοκτονία. Μετά σκέφτηκα ότι η ζωή είναι δώρο Θεού και δεν μπορώ να την αφαιρέσω μόνος μου. Έπειτα σκέφτηκα τι θα μπορούσα να κάνω», ανέφερε ο Ντέιβιντ.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο μέτωπο της πρόληψης και της καταπολέμησης του ιού, συμμετέχουν και οι τόποι θρησκευτικής λατρείας, όπως η εκκλησία των βαπτιστών στην Ουάσιγκτον.
Οι θρησκευτικοί λειτουργοί προσπαθούν να πείσουν τους πιστούς να υποβληθούν σε εξετάσεις για τον ιό. Περίπου 30 κοινότητες έχουν ενταχθεί στην θρησκευτική εκστρατεία της πρόληψης.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ένα εκατομμύριο άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι οροθετικοί. 1 στους 5 όμως δεν το γνωρίζει.
Η επιδημία εξακολουθεί να εξαπλώνεται με πολύ γρήγορα, με ένα κρούσμα κάθε 10 λεπτά, πράγμα που σημαίνει αύξηση του αριθμού των οροθετικών κατά 50.000 κάθε χρόνο.
«Η Αμερική δεν μπορεί να θέσει ακόμα την ασθένεια υπό έλεγχο. Ο μεγαλύτερος αριθμός των κρουσμάτων εντοπίζεται στους ομοφυλόφιλους και τις μαύρες γυναίκες και αποτελεί ένα κρίσιμο κοινωνικό πρόβλημα. Τουλάχιστον, η χρηματοδότηση του ομοσπονδιακού προγράμματος κατά του ΑIDS στηρίζεται διακομματικά»
O Γουόρεν Μπάκινγχαμ ήταν, μέχρι πρότινος, επικεφαλής των προσπαθειών της αμερικανικής κυβέρνησης για την καταπολέμηση του ΑΙDS.
Οροθετικός ο ίδιος, μίλησε δημόσια για την ζωή του με την ασθένεια, γεγονός που συνέβαλε αποφασιστικά στην καταπολέμηση των προκαταλήψεων, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Αφρική.
Ο κ. Μπάνγκιχαμ μιλά στην κάμερα του Εuronews, από το σπίτι του στο Μέριλαντ, για τις κοινωνικές επιπτώσεις της:
«Πέρα από τους θανάτους, τις απώλειες αλλά και την πολιτικοποίηση πολλών εκφάνσεων της ασθένειας ,βλέπουμε ότι το Aids έφερε μεγάλες αλλαγές. Άλλαξε τους ανθρώπους που λαμβάνουν μέρος στην καταπολέμηση. Άλλαξε τον τρόπο αντιμετώπισης των ομοφυλοφίλων από τις οικογένειες. Άλλαξε ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις για παροχή βοήθειας στο εξωτερικό».
«Τόσο εδώ στις ΗΠΑ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε την ατομική συμπεριφορά των ανθρώπων σε μια σταθερή βάση».
«Νομίζω ότι το είδος του στίγματος που εμφανίστηκε αρχικά και αφορούσε τους ομοφυλόφιλους και τους χρήστες ναρκωτικών, έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί. Το στίγμα μπορεί να υποχωρεί, υπάρχει όμως και μια αντίληψη του τύπου: και τι έγινε; Αν προσβληθώ θα πάρω κάποια χάπια. Αυτό όμως είναι πολύ επικίνδυνο».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Δεν υπάρχει κάποιος που να μην διατρέχει τον κίνδυνο να προσβληθεί. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. Πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μας ώστε το μήνυμα της πρόληψης να φθάσει σε όλους τους ανθρώπους, όπου και αν βρίσκονται».