Η αντιπαράθεση σχετικά με την επίδραση της σχολικής στολής στην πειθαρχία, την ατομικότητα και τις κοινωνικές διαφορές αποτελεί φλέγον ζήτημα μεταξύ μαθητών, γονέων και δασκάλων. Πρέπει, λοιπόν, η σχολική στολή να είναι υποχρεωτική ή μήπως η εποχή της έχει παρέλθει;
Για τη Νότια Αφρική, επί παραδείγματι, η υποχρεωτική χρήση της στολής από πολλά σχολεία, συνδράμει στην εξάλειψη των ταξικών διαφορών. Ένα κατάλοιπο της εποχής του Απαρτχάιντ που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας.
Μάλιστα, στο γυμνάσιο του Φουμλανί η ερυθρόλευκη σχολική ενδυμασία έχει έναν συμβολισμό παραπάνω. Είναι ερυθρόλευκη, θέλοντας να δείξει με το κόκκινο την αιματοχυσία στο τέλος του καθεστώτος του Απαρτχάιντ, αλλά και την ελπίδα που συμβολίζεται με το άσπρο.
Αντίθετη με τη λογική της ομοιομορφίας που εκπροσωπούν οι σχολικές στολές εμφανίζεται η διδάκτωρ Επιστημών της Αγωγής και ειδική στην κοινωνική εκπαίδευση Αντρέα Πρεχ. Μιλώντας στο Euronews και την Αουρόρα Βέλεθ, η Πρεχ τονίζει πως ενώ σκοπός του σχολείου είναι να συνδράμει στην ανάπτυξη της διαφορετικότητας του κάθε παιδιού, η χρήση της στολής εξυπηρετεί το ακριβώς αντίθετο.
Ίσως, όμως, αυτός να είναι ο λόγος που στην Ιαπωνία ο κανονισμός χρήσης της σχολικής στολής είναι εξαιρετικά χαλαρός. Σε σημείο, μάλιστα, που οι μαθητές εμπλουτίζουν τη σχολική ενδυμασία με αξεσουάρ της επιλογής τους ή ακόμη φορούν τη σχολική στολή και σε κοινωνικές δραστηριότητες εκτός του σχολικού χώρου.