ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕχει το μέγεθος ενός λεωφορείου και ζυγίζει όσο τρεις ελέφαντες. Ο λόγος για το μεγαλύτερο ψάρι του κόσμου,. τον φαλαινοκαρχαρία.
Οι φαλαινοκαρχαρίες είναι οι γίγαντες του ωκεανού. Πολλά από αυτά τα τεράστια ψάρια περνούν αρκετούς μήνες το χρόνο στον κόλπο Ντονσόλ, στο νότιο τμήμα του νησιού Λουζόν.
Τις περισσότερες πιθανότητες για να εντοπίσει κανείς ένα από αυτά τα ειρηνικά ζώα, που αποκαλούνται και “ευγενικοί γίγαντες”, υπάρχουν το πρωί. Στο σκάφος είναι μαζί μας ο εμπειρογνώμονας του WWF Ντέιβιντ Ντέιβιντ. Όπως εξηγεί, “κάθε φορά είναι και μια μοναδική εμπειρία. Είναι πολύ ευγενικοί και όταν κολυμπάς μαζί τους, ξεχνάς τον έξω κόσμο”.
Οι φαλαινοκαρχαρίες δεν είναι θηλαστικά. Είναι ψάρια. Απλά, τους έχει δοθεί αυτό το όνομα επειδή είναι τεράστια. Το αγαπημένο τους φαγητό είναι το μικρό πλαγκτό. “Παρόλο που έχουν μεγάλο στόμα, σχεδόν δύο μέτρα ανάλογα με το μήκος τους, δεν έχουν την δυνατότητα να καταπιούν μεγάλα αντικείμενα σαν κι εμάς, επειδή ο λαιμός τους είναι μικρός”.
Η ανακάλυψη των φαλαινοκαρχαριών στην περιοχή αυτή άλλαξε τη ζωή των ντόπιων κατοίκων. Πριν μια δεκαετία, η WWF και οι τοπικές αρχές εφάρμοσαν μια πολιτική που βασιζόταν στην οικολογική τουριστική ανάπτυξη της κοινότητας. Οι φαλαινοκαρχαρίες άλλαξαν το Ντονσόλ με τέτοιο τρόπο ώστε πλέον να υπάρχουν τα προς το ζην για τους ανέργους, ιδιαίτερα για τους αλιείς που στηρίζονταν μόνο στο ψάρεμα.
Ελάχιστα είναι γνωστά σχετικά με τους φαλαινοκαρχαρίες ως είδος. Και αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι είναι δύσκολο να προστατευθούν ως απειλούμενα ψάρια. Για να αλλάξει την κατάσταση αυτή, ο Ντέιβιντ Ντέιβιντ πηγαίνει στην θάλασσα σχεδόν κάθε μέρα και λαμβάνει εικόνες αυτών των γιγάντων, τις οποίες στην συνέχεια προσθέτει σε μία βάση δεδομένων. “Η κύρια δραστηριότητα εδώ της WWF είναι η φωτογράφηση του καθενός φαλαινοκαρχαρία. Είναι για να εκτιμηθεί πόσοι φαλαινοκαρχαρίες συγκεντρώνονται στο Ντονσολ κάθε χρόνο. Κάθε ξεχωριστός φαλαινοκαρχαρίας έχει το δικό του μοναδικό σχήμα. Επομένως, είναι ακριβώς όπως με τα δακτυλικά αποτυπώματα για τους ανθρώπους”, εξηγεί ο Ντέιβιντ Ντέιβιντ.
Εξαιτίας του μοναδικού σχεδίου τους, κάθε φαλαινοκαρχαρίας είναι σαφώς αναγνωρίσιμος. Επειδή το δέρμα τους μοιάζει με έναν έναστρο ουρανό, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν μια προσαρμοσμένη έκδοση του λογισμικού που αναπτύχθηκε για το διαστημικό τηλεσκόπιο “Hubble”, το οποίο βοηθά να προσδιοριστεί ποιος ακριβώς βρίσκεται κάτω, μέσα στο νερό.
Σχεδόν 400 φαλαινοκαρχαρίες έχουν εντοπιστεί στο Ντονσόλ τα τελευταία έξι χρόνια. Γιατί όμως πηγαίνουν στον κόλπο του Ντονσόλ;
Η απάντηση είναι το όρος Μαγιόν, που είναι ένα ενεργό ηφαίστειο. Κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών, ρέουν μέσω του ποταμού Ντονσόλ στον ωκεανό νερά πλούσια σε ορυκτά. Αυτά τροφοδοτούν τα μανγκρόβια και τα πλαγκτόν. Ετσι δημιουργείται ένα είδος… μπουφέ για τα πλάσματα της θάλασσας στη γύρω περιοχή, καθώς μπορούν να βρουν πληθώρα και ποικιλία φαγητού.
Οι Φιλιππίνες βρίσκονται στην μέση του επονομαζόμενου “Κοραλλιογενούς Τριγώνου”, ενός εξαιρετικά πολύπλοκου οικοσυστήματος που βρίσκεται στον Ινδο-Ειρηνικό Ωκεανό, στη Νοτιανατολική Ασία. “Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το Κοραλλιογενές Τρίγωνο είναι το τελευταίο σύνορο, η τελευταία ευκαιρία που τους έχει απομείνει για έρευνα, αφού έχει την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα θαλασσίων πλασμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο”.
Τα κοράλλια προσελκύουν τόσο τα μικρά όσο και τα μεγάλα είδη – δημιουργώντας ένα σπίτι αναπαραγωγής για όλα. Στον Μπομπι, ειδικό και έμπειρο δύτη, υπάρχει όμως κάτι άλλο ιδιαίτερο εδώ: “Για μένα το μοναδικό ψάρι σε αυτόν τον τομέα είναι ιδιαίτερα το διαβολόψαρο (Manta Ray). Για πρώτη φορά, όταν ήμουν σε κατάδυση, ήμουν τόσο πολύ φοβισμένος γιατί είναι πραγματικά μεγάλο. Έτσι ένιωσα: Θεέ μου! είναι μήπως όνειρο; Έτσι, πλέον απλά ψάχνω για αυτό και χαλαρώνω, αλλά την πρώτη φορά ένιωσα τόσο νευρικός, ειδικά όταν έρχονταν κοντά…”.