ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠενήντα χρόνια συμπληρώνονται από την θρυλική ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσινγκτον. Ο λόγος του 34χρονου τότε πάστορα, στις 28 Αυγούστου 1963, έμεινε στην ιστορία για το απαράμιλλο πάθος και τον παλμό του:
«Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα των πιστεύω του. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί ίσοι».
Ακόμα και σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους απανταχού υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
H δουλεία στις Ηνωμένες Πολιτείες καταργήθηκε το 1865, επί προεδρίας Αβραάμ Λίνκολν. Ουσιαστικά όμως οι μαύροι εξακολούθησαν να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Η Κου Κλουξ Κλαν ιδρύεται μετά το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου, εγκαινιάζοντας μια περίοδο τρομοκρατίας και διώξεων για τον μαύρο πληθυσμό.
Οι νότιες πολιτείες θεσμοθετούν τον φυλετικό διαχωρισμό.
«Σε αυτή την πλευρά της Ουάσινγκτον δεν υπήρχαν ούτε εστιατόρια στα οποία θα μπορούσα να πάω για φαγητό με τους γονείς μου. Κανένα ξενοδοχείο δεν θα επέτρεπε την παρουσία αφροαμερικανών πελατών. Κανένα νοσοκομείο δεν παρείχε νοσηλεία σε αφροαμερικανούς ασθενείς. Μόνο σε μια περιορισμένη έκταση στο γκέτο της Ουάσινγκτον υπήρχαν τράπεζες και καταστήματα που εξυπηρετούσαν τους αφροαμερικανούς», τόνισε ο Τζόν Φράνκλιν, Διευθυντής του ιστορικού και πολιτιστικού μουσείου των Αφροαμερικανών.
Η αντίσταση στις φυλετικές διακρίσεις οργανώνεται στις εκκλησίες των Βαπτιστών.
Ο Δεκέμβριος του 1955 σημαδεύεται από το μποϋκοτάζ στις δημόσιες συγκοινωνίες της Αλαμπάμα. Η ακτιβίστρια Ρόζα Παρκς συνελήφθη επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση στο λεωφορείο σε έναν λευκό. Το μποϋκοτάζ κράτησε πάνω από ένα χρόνο. Ο αιδεσιμότατος Κινγκ ηγείται της εκστρατείας.
Ο ειρηνικός αγώνας ενάντια στις διακρίσεις συνεχίζεται τα επόμενα χρόνια. Καθιστικές διαμαρτυρίες, πορείες, μποϋκοτάζ επιχειρήσεων που αποκλείουν τους μαύρους. Βρισκόμαστε στο 1963:
«Τον Μάιο του ίδιου χρόνου, στο Μπέρμιγχαμ, στην Αλαμπάμα, μαθητές από δημοτικά και γυμνάσια άφησαν τις τάξεις τους και κατέβηκαν στους δρόμους. Το γεγονός αυτός συνέπεσε με την διάδοση της τηλεόρασης, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά παγκοσμίως. Οι εικόνες που προβλήθηκαν από την επίθεση των αστυνομικών σε παιδιά που προέρχονταν από κάθε φυλή, πραγματικά αφύπνισε τη συνείδηση του έθνους», αφηγείται ο Τζον Φράνκλιν.
Τρεις μήνες αργότερα ξεκινά η αποκαλούμενη «Πορεία προς την Ουάσιγκτον». Ο Κένεντι καταθέτει στο Κογκρέσο την τροπολογία-θεμέλιο για τα πολιτικά δικαιώματα των αφροαμερικανών. Ήταν μια από τις τελευταίες πράξεις της ζωής του.
Το έργο του Κένεντι θα ολοκληρώσει ο διάδοχος του Λίντον Τζόνσον με το νόμο για τα πολιτικά δικαιώματα. Η κατάργηση των διακρίσεων θεσμοθετείται 100 χρόνια μετά τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου.
Στις 4 Απριλίου του 1968 ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του λευκού Τζέιμς Ερλ Ρέι, σε ξενοδοχείο στο Μέμφις του Τενεσί.
Η Αμερική βυθίζεται στο πένθος. Ακολουθεί κοινωνική αναταραχή και μαζικές διαδηλώσεις σε περισσότερες από 100 πόλεις με δεκάδες νεκρούς. Η ηρεμία αποκαταστάθηκε με την επέμβαση της εθνοφρουράς. Ο Ρέι καταδικάστηκε σε 99 χρόνια κάθειρξης.
Οι ιδέες του μεγάλου οραματιστή παραμένουν επίκαιρες. Για κάποιους όμως ο αγώνας συνεχίζεται:
«Πρόκειται για έναν διαρκή αγώνα. Πολλοί άνθρωποι σήμερα μπορούν να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίσουν. Εκλέξαμε τον πρώτο μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάποιοι άνθρωποι σήμερα εξακολουθούν να με ρωτούν αν η εκλογή του προέδρου Ομπάμα εκπληρώνει το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Απαντώ ξεκάθαρα όχι είναι απλά μια προκαταβολή δεν έχουμε φθάσει ακόμα το στόχο. Ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι ζουν στο περιθώριο».