"Made in Europe": Ο επαναπατρισμός της παραγωγής

"Made in Europe": Ο επαναπατρισμός της παραγωγής
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Οι ευρωπαϊκές εταιρίες αναζητούν νέες στρατηγικές μέσα στην κρίση, όπως την κατασκευή των προϊόντων τους στην Ευρώπη. Το “Made in Europe” είναι μία μελλοντική αξία; Την απάντηση δίνουν γαλλικές εταιρίες στην εκπομπή Reporter.

Η εταιρία κατασκευής σκι Ροσινιόλ έχει το εργοστάσιό της στην κοιλάδα του Σαμονί στις γαλλικές Άλπεις. Η περιοχή αναζωογονήθηκε μετά την απόφαση της εταιρίας να μεταφέρει την παραγωγή της από την Ταϊβάν στη Γαλλία. Η κίνηση αυτή τόνωσε την τοπική οικονομία και δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας.

«Tα πέδιλα του σκι έχουν μία γαλλική πινελιά. Έχουν το δικό μας στυλ αλλά και την τεχνογνωσία μας. Δημιουργούμε κάτι που να είναι ζωντανό και χρήσιμο. Όταν μεταφέραμε πίσω την εταιρία από την Κίνα στη Γαλλία, διαπιστώσαμε, ότι βελτιώθηκε η ποιότητα στα πέδιλα του σκι. Η επιστροφή μας στη Γαλλία έδωσε μεγάλη ώθηση σε πολλούς ανθρώπους», παραδέχεται ο Αντρέ Ζαν Κρουαζίτς, επικεφαλής του τομέα αξιολόγησης στην εταιρία Ροσινιόλ.

«Μπορούμε να αυξήσουμε την παραγωγή στα πέδιλα του σκι και αυτό είναι πολύ καλό για το μέλλον του εργοστασίου. Είναι πολύ ενθαρρυντικό», υποστηρίζει ο Άντονι Ζιράρ από την ίδια εταιρία.

Η μεταφορά της παραγωγής κοντά στην πρωτοκλασάτη αγορά είναι μία τάση που υιοθετούν όλο και περισσότερο οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

«Το γεγονός και μόνο ότι τα πέδιλα του σκι κατασκευάζονται στη Γαλλία, αναβαθμίζει το προϊόν», επισημαίνει η Ενκαρνί Καρερέ σχεδιάστρια στην εταιρία Ροσινιόλ.

Η Ροσινιόλ εξακολουθεί να φτιάχνει πολλά προϊόντα της στην Ασία και την Ανατολική Ευρώπη. Ο επαναπατρισμός της κατασκευής των σκι έχει αποφέρει πολλά κέρδη.

«Το να διατηρεί κάποιος την παραγωγή του στην άλλη άκρη του κόσμου και μετά να την επαναφέρει στην πατρίδα του είναι μία διαδικασία με μεγάλο κόστος στη μεταφορά. Η επιχείρηση δεν χάνει την ευελιξία της. Η μεγάλη αγορά είναι εδώ στην Ευρώπη. Η εταιρία είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος έχοντας άμεση πρόσβαση στην αγορά. Αυτό μας δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα», σχολιάζει εκπρόσωπος της εταιρίας.

Από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν χαθεί στην Ευρώπη τέσσερα εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενώ η παραγωγή παρουσιάζει πτώση 10%.

Στα βουνά της Ελβετίας βρίσκεται η λεγόμενη «κοιλάδα των οπτικών». Στην πόλη Μορέζ, πολλοί επιχειρηματίες μπήκαν στη διαδικασία να μεταναστεύσουν.

Η εταιρία Αλμπέν Παζέ ιδρύθηκε το 1886. Είναι ένα από τα λίγα εργοστάσια της περιοχής, που κατασκευάζουν τα γυαλιά εξ ολοκλήρου στις εγκαταστάσεις τους.

Οι συμφωνίες με γνωστούς οίκους μόδας και ο άμεσος ανεφοδιασμός των πελατών είναι τα βασικά πλεονεκτήματα των μεγάλων εταιριών. Παρά τις αντιξοότητες η Αλμπέν Παζέ δίνει τη δική της μάχη με τους γίγαντες του κλάδου.

«Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε την Κίνα στους μισθούς. Έχουμε όμως το πλεονέκτημα του γαλλικού σχεδιασμού. Πουλάμε ένα προϊόν που είναι γαλλικό. Η ανταπόκριση που έχουμε από την αγορά είναι μεγάλη. Μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να υπάρχουμε στο χώρο. Δίνουμε εγγυήσεις για την ποιότητα. Οι επιστροφές προϊόντων είναι ελάχιστες, κάτω από 1%», τονίζει ο Ζαν Μισέλ Βερλίνγκ, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Αλμπέν Παζέ.

Οι εταιρίες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα τεχνογνωσίας από αυτή την αυξανόμενη τάση φυγής των επιχειρήσεων.

«Έχουμε μία πραγματική έλλειψη δεξιοτήτων. Με την παρακμή της βιομηχανίας είναι πολύ δύσκολο να βρούμε εξειδικευμένο προσωπικό για όλες τις θέσεις που χρειαζόμαστε εδώ», λέει εκπρόσωπος της εταιρίας.

Όπως πολλοί άλλοι εργαζόμενοι, ο Πιερ έχει δουλέψει στο εργοστάσιο για περισσότερα από 30 χρόνια. Δημιουργεί το πρωτότυπο και ζωγραφίζει στο χέρι το μεταλλικό σκελετό. Για κάθε ζευγάρι γυαλιά γίνονται περίπου εκατό δουλειές στο χέρι.

«Δεν είναι κάτι περίπλοκο. Απαιτεί όμως τεχνογνωσία, που δεν την μαθαίνουμε στο σχολείο. Οι τεχνίτες στον σχεδιασμό είναι σπάνιο είδος στην πόλη μας. Η διατήρηση παραδοσιακών δεξιοτήτων είναι πολύ σημαντική για το μέλλον μας», υποστηρίζει υπάλληλος της εταιρίας.

Λίγο μετά την κατάρρευση της γαλλικής εταιρείας εσωρούχων Lejaby, Μια ομάδα ανέργων πήρε το ρίσκο και άνοιξε εργαστήριο κατασκευής πολυτελών εσωρούχων.

Η επιχειρηματίας Μιριέλ Περνέν και πρώην εργαζόμενοι της «Lejaby», συγκέντρωσαν ιδιωτικά κεφάλαια χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημιούργησαν τη συνεταιριστική επιχείρηση «Les Atelieres», που απασχολεί περίπου 30 άτομα.

Άνεργη ύστερα από 38 χρόνια, η Κριστιάν άρπαξε την ευκαιρία και δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της, μιλώντας στο euronews πριν από λίγες εβδομάδες.

«Ήταν υπέροχη συγκυρία, ιδιαίτερα για μία γυναίκα στην ηλικία μου. Μία δεύτερη ευκαιρία ζωής. Ελπίζω και άλλες επιχειρήσεις να ξαναγεννηθούν στην Γαλλία, έτσι ώστε να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε την τεχνογνωσία μας. Αυτό θα δώσει στους ανθρώπους θέσεις εργασίας. Έχουμε πολύ υψηλή ανεργία» υποστηρίζει η Κριστιάν Φαβρίν.

Όπως διαπιστώσαμε, το βιβλίο παραγγελιών ήταν γεμάτο. Όμως η εταιρεία δυσκολεύεται να παραδώσει τα εσώρουχα στην ώρα τους. Το μοντέλο παραγωγής δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς. Το μεγαλύτερο μέρος των κερδών πηγαίνει στην έρευνα με στόχο την βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας.

«Πολλές εταιρίες έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό. Είναι πολύ δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις να επιβιώσουν. Εμείς δεν παράγουμε 30.000 πολυτελή προϊόντα. Μπορούμε να φτιάξουμε 500 ή 1.000. Υπάρχει μία εξειδικευμένη αγορά για τα προϊόντα μικρής κλίμακας. Γι αυτό και θα πρέπει να οργανώσουμε και πάλι τον τρόπο που εργαζόμαστε» δήλωσε την κάμερα του euronews, η διευθύντρια της εταιρείας Μιριέλ Περνέν.

Όμως οι προσπάθειες δεν απέδωσαν. Η εταιρεία προσπάθησε να βρει νέους επενδυτές, όμως οι τράπεζες αρνήθηκαν να χορηγήσουν δάνειο
Η απόρριψη του αιτήματος δανειοδότησης, οδήγησε σε μια οδυνηρή απόφαση.

Λίγο πριν αυτή η εκπομπή βγει στον αέρα, η εταιρεία ανακοίνωσε πως προχωρά σε εκκαθάριση. Μέχρι και την τελευταία στιγμή οι εργαζόμενοι ήλπιζαν πως κάτι θα γινόταν και η επιχείρηση δεν θα έκλεινε.

«Όταν μπήκαμε σε αυτή την περιπέτεια, ξέραμε ότι θα είναι δύσκολο. Αποφασίσαμε όμως να προχωρήσουμε γιατί χρειαζόμαστε δουλειά και νομίζαμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε» υποστηρίζει ο Κλαρένς Τοτόρ Κλάρενς, εργαζόμενος της εταιρείας.

Εκτός αν υπάρξει σχέδιο διάσωσης. Γιατί πρόκειται για μια εταιρεία που είχε πελάτες, αξιόλογο εργατικό δυναμικό, ενώ λάνσαρε και την δική της κολεξιόν. Η ιστορία αυτής της μικρής εταιρείας, δείχνει πόσο δύσκολο είναι να σταθεί μια επιχείρηση στα πόδια της, αν δεν έχει την στήριξη της αγοράς και των τραπεζών.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους