ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Το φιλί της γυναίκας αράχνης» το γνωρίσαμε μέσα από την εξαιρετική ταινία του Έκτορ Μπαμπένκο, με πρωταγωνιστές τον Γουίλιαμ Χαρτ και τον Ραούλ Τζούλια. Η ταινία στηρίζεται στο γνωστό θεατρικό έργο του Μανουέλ Πουίγκ, που ανιχνεύει τους χαρακτήρες δύο φυλακισμένων, που μοιράζονται το ίδιο κελί στη διάρκεια της χούντας της Αργεντινής, και τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Ο Βαλεντίν είναι φυλακή γιατί είναι αριστερός. Ονειρεύεται την επανάσταση. Ο Μολίνα είναι φυλακή γιατί είναι ομοφυλόφιλος. Ονειρεύεται την αγάπη.
Ο Αλέξης Ρίγλης διασκεύασε και σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο, αποφασίζοντας να στηριχτεί στη χημεία των δύο πρωταγωνιστών του, αφαιρώντας οποιοδήποτε άλλο περιττό εύρημα. Και αυτή η απόφαση είναι το μεγάλο ατού της παράστασης, καθώς από την αρχή, μέχρι και την τελευταία σκηνή γοητεύεσαι από τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς του, τον Μιλτιάδη Φιορέντζη και τον Απόστολο Τότσικα, που πραγματικά «κολλάνε» μοναδικά, παρά την ετερόκλητη υποκριτική πορεία τους. Η ταινία δεν σου λείπει καθόλου, ενώ είναι πολύ ενδιαφέρον πώς οικοδομείται η σχέση εμπιστοσύνης, ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, που αναπτύσσονται από τους ερμηνευτές τους με έναν γήινο, αρκετά στέρεα δομημένο τρόπο. Ζητήσαμε από τον Μιλτιάδη Φιορέντζη να μας μιλήσει για το έργο και την παράστασή τους, που σημειώνει επιτυχία και πήρε παράταση, μέχρι τις 4 Μαΐου.
-Ποιο είναι το στοιχείο που βρίσκετε ενδιαφέρον στο έργο;
Το «Φιλί της Γυναίκας Αράχνης» θεμελιώνεται πάνω σε δύο πολυδιάστατους χαρακτήρες – τον Βαλεντίν και τον Μολίνα – και πραγματεύεται την έννοια του στερεότυπου με τρόπο μοναδικό. Η ιδιότυπη συνθήκη που καλεί τους δύο ήρωες να υπερβούν την στερεότυπη εικόνα που έχουν για τον απέναντι αλλά και για τον εαυτό τους, με συγκινεί βαθιά.
-Πώς δουλέψατε το ρόλο σας και πώς τον αναπτύξατε σε σχέση με τον συμπρωταγωνιστή σας;
Ο Μολίνα αποδείχτηκε ο πιο απαιτητικός ρόλος που έχω, μέχρι στιγμής , κληθεί να υποδυθώ. Η δουλειά μου επικεντρώθηκε κυρίως στην προσπάθεια να ξεπεράσω τα εμπόδια που έβαζα ο ίδιος στον εαυτό μου. Να σπάσω κι εγώ με τη σειρά μου τα στερεότυπα που είχα παγιώσει στο μυαλό μου για τον ήρωα, την υποκριτική και το ίδιο το θέατρο. Υπήρξα τυχερός γιατί είχα ανεκτίμητο συνοδοιπόρο τον Αποστόλη. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω με λόγια την λυτρωτική αίσθηση να εξαρτάσαι, να προστατεύεσαι και να εμπνέεσαι από το ταλέντο και την γενναιοδωρία του συμπαίχτη σου. Κατά συνέπεια, δεν μπορώ να φανταστώ να μου αποκαλύπτεται το φάσμα των διαστάσεων του Μολίνα, χωρίς τον Βαλεντίν του Αποστόλη.
-Ποια ήταν η σκηνοθετική γραμμή που έπρεπε να ακολουθήσετε;
Η σκηνοθετική γραμμή καθορίστηκε κατά τη γνώμη μου σε πολύτιμο βαθμό από την έννοια και τη φιλοσοφία της συνάντησης. Στο έργο δύο φαινομενικά ετερόκλητοι χαρακτήρες καταφέρνουν να συναντηθούν. Ο σκηνοθέτης Αλέξης Ρίγλης μας μετέδωσε την ακλόνητη πίστη του για την αξία αυτής της συνύπαρξης, έχοντας την σπάνια τόλμη να εμπιστευτεί τους ρόλους σε δύο φαινομενικά ετερόκλητους ηθοποιούς.
-Υπήρχαν κάποιες παγίδες ή επικίνδυνα σημεία στον Μολίνα, τον χαρακτήρα που υποδύεστε;
Η μεγαλύτερη παγίδα ήταν να ακολουθήσω τον εύκολο, αυτονόητο δρόμο. Να καταφύγω σε ασφαλείς, ακίνδυνους τρόπους. Να «καμωθώ» τον ήρωα επιστρατεύοντας χάρες και τεχνάσματα. Ευτυχώς, η ανεξάντλητη επιμονή του Αλέξη με ενθάρρυνε να εμπιστευτώ το προσωπικό μου υλικό και να ανακαλύψω τον εαυτό μου σε έναν χαρακτήρα με τον οποίο μοιάζαμε να έχουμε ελάχιστα σημεία ταύτισης.
-Είδατε την ομώνυμη ταινία, πριν ξεκινήσετε να δουλεύετε και πώς δουλέψατε σε σχέση με αυτήν;
Η ταινία δε μου ήταν άγνωστη, αλλά μόνο θραύσματα είχαν παραμείνει στη μνήμη μου, καθώς την είχα δει πολύ μικρός στην τηλεόραση. Την ξαναείδα αρκετούς μήνες πριν ξεκινήσουν οι πρόβες, διατηρώντας ωστόσο παγερή απόσταση. Αν ήθελα να είμαι ειλικρινής απέναντι στο έργο, έπρεπε να πιάσω τον χαρακτήρα από την αρχή.
-Η παράσταση γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και πήρε παράταση. Πού νομίζετε ότι οφείλεται;
Υποθέτω συντρέχουν πολλοί λόγοι για να πετύχει μια παράσταση, μερικούς από τους οποίους δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε. Ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό, είναι ότι οι συνεργάτες υπήρξαμε τίμιοι στις προθέσεις μας και συντονιστήκαμε στην επιθυμία να μιλήσουμε για πολύ σοβαρά ζητήματα με καθόλου σοβαροφανή τρόπο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Αλέξης Ρίγλης
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Σχεδιασμός ήχων: Βικτώρια Νταρίλα
Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη
Ερμηνεύουν: Αποστόλης Τότσικας & Μιλτιάδης Φιορέντζης
Ακούγονται: Βασίλης Χαλακατεβάκης & Θανάσης Ζερίτης
Τιμή εισιτηρίου: γενική είσοδος 12 ευρώ, μειωμένο/φοιτητικό 8 ευρώ
Διάρκεια παράστασης: 85’ χωρίς διάλειμμα
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 9.15 μ.μ.
104-Black Box, τηλ. κρατήσεων: 2103455020 – 6940290312, www.104.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ