Τρεις άνδρες αγωνίζονται για να κερδίσουν την γάπη της Ελβίρας στην όπερα «Ερνάνης». Ο «Ερνάνης» είναι όπερα σε τέσσερις πράξεις, την οποία συνέθεσε ο Ιταλός Τζουζέπε Βέρντι το 1844. Είναι βασισμένη στο γαλλικό θεατρικό έργο του Βίκτορ Ουγκό, «Ερνάνι», που γράφτηκε το 1830. Το 1904, γίνεται η πρώτη όπερα που ηχογραφήθηκε πλήρης. Ο «Ερνάνης» είναι το έργο που έκλεισε τη σεζόν στην όπερα του Μόντε Κάρλο αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.
« Ο Ερνάνης είναι ένας ρομαντικός ήρωας, μόνος και καταραμένος. Είναι μιας μορφής απελπισμένος ψυχοπαθής που πιστεύει στην τιμή πάνω από όλα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο πάνω στο οποίο να προσκολληθεί. Είναι κατά κάποιο τρόπο χαμένος, βασανισμένος. Σήμερα θα τον αποκαλούσαν εντελώς άτυχο » σημειώνει ο σκηνοθέτης, Ζαν-Λουί Γκρίντα.
Κανείς δε γλιτώνει από το τελικό χτύπημα, εκτός από έναν: Το βασιλιά, τον μετέπειπα αυτοκράτορα Κάρολο V. Ο Βέρντι επιλέγει να αφιερώσει σ‘αυτόν τη μεγαλύτερη σκηνή.
Μεγάλο μέρος της επιτυχίας οφείλεται στον Ντανιέλε Καλιγκάρι, τον διευθυντή ορχήστρα:
« Τραγουδώ σε όλη την όπερα. Τραγουδώ με τους ερμηνευτές. Όταν χάνουν επαφή με μένα, γιατί πρέπει να γυρίζουν την πλάτη τους ή γιατί υπάρχει κάποιο προβληματάκι, τη στιγμή που ξαναγυρνούν αναζητούν το στόμα μου και η επαφή αποκαθίσταται. Καταλαβαίνετε λειτουργώ και ως υποβολέας ».
«Στον Ουγκό και το Βέρντι υπάρχει συχνά θατερικότητα στο τέλος. Η θεατρικότητα στο τέλος μιας όπερας δίνει μία ευχαρίστηση. Είναι καταπληκτικό το γεγονός ότι το κοινό ξέρει ότι θα έρθει. Αλλά ακόμη κι αν το ξέρει, χαίρεται γιατί αγαπά να εκπλήσσεται από αυτό που ήδη ξέρει » επισημαίνει ο Γκρίντα.
Ο «Ερνάνης» ήταν το έργο που μετέτρεψε το Βέρντι σε αστέρα της διεθνούς σκηνής.