ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑνταπόκριση: Γιάννης Γιαγκίνης
Πριν πέσει για ύπνο αυτό το Σαββατόβραδο ο κάθε σωστός Έλληνας φίλαθλος, όφειλε να κάνει κάτι πολύ σημαντικό. Να ψάξει στα άπλυτα για να βρει τα ρούχα, τα εσώρουχα, ακόμα και τις… κάλτσες που φόραγε την περασμένη Τρίτη. Να τα βάλει στην άκρη και φυσικά το πρωί να τα… ξαναφορέσει, έτσι, για να μην χαλάσει το γούρι. Πρόκειται για μια λατρεμένη συνήθεια, που τουλάχιστον εμάς εδώ στην Βραζιλία μας δίνει και μια καλή δικαιολογία, δεδομένου ότι τα καθαρά ρούχα έχουν πλέον σωθεί προ πολλού.
Μπορεί ο Φερνάντο Σάντος να μην είναι… Γιάννης Ιωαννίδης, δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν έχει και αυτός τις προλήψεις και τις προκαταλήψεις του. Έτσι λοιπόν, όταν ρωτήθηκε στην συνέντευξη Τύπου πώς θα περάσει το τελευταίο βράδυ του πριν από αυτό το κρίσιμο ματς με την Κόστα Ρίκα, ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν κρύφτηκε. «Θα κάνω ακριβώς ό,τι έκανα και στο προηγούμενο με την Ακτή Ελεφαντοστού, με εξαίρεση φυσικά ότι θα βρίσκομαι σε διαφορετικό ξενοδοχείο», απάντησε όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά την συνέντευξη Τύπου.
Η Εθνική πραγματοποίησε το βράδυ του Σαββάτου την πρώτη της προπόνηση επί Ρεσίφε και τελευταία πριν τον αγώνα, στο γήπεδο διεξαγωγής της αναμέτρησης. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό αλλά άκρως δυσλειτουργικό στάδιο, χτισμένο περίπου 40 λεπτά μακριά από την πόλη, στην μέση του πουθενά! Απέξω ακόμα υπάρχουν κατασκευές που δεν έχουν προλάβει να ολοκληρωθούν, ενώ για να βρεις την είσοδο των δημοσιογραφικών χρειαζόταν να είσαι λίγο… μάγος. Για να πας δε από το κέντρο Τύπου στην εξέδρα του Τύπου έπρεπε να περπατάς κανά τέταρτο και να ανέβεις τέσσερις ορόφους, μέσα στην βροχή, καθώς τα ασανσέρ δεν πρόλαβαν προφανώς να κατασκευαστούν. Τόσο καλά.
Η προπόνηση είναι αλήθεια ότι δεν μας διαφώτισε και σε πολλά. Έτσι και αλλιώς, εμείς οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε το δικαίωμα να την δούμε όλη. Ένα τέταρτο μόνο, δηλαδή ουσιαστικά το ζέσταμα και όταν οι παίκτες παίζουν «κορόιδο». Είδαμε τον Κονέ να κάνει ατομικό πρόγραμμα, αλλά έτσι και αλλιώς ξέραμε ότι δεν υπολογίζεται στο ματς με την Κόστα Ρίκα. Είδαμε τον Καρνέζη να συμμετέχει κανονικά, αλλά ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο ότι είναι στην τέλεια κατάσταση για να προτιμηθεί έναντι του Γλύκου. Δεν είδαμε το εσωτερικό διπλό και δεν ξέρουμε αν θα προτιμηθεί ο Καραγκούνης, όπως φάνηκε στις προηγούμενες προπονήσεις, ή ο Κατσουράνης. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι Ανδρέας Σάμαρης και Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος κερδίζουν έδαφος στον χώρο του κέντρου, μετά την εντυπωσιακή εμφάνιση απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού.
Η ομάδα της Κόστα Ρίκα δεν προπονήθηκε στην Αρένα Περναμπούκο, αλλά σε άλλο στάδιο. Δεν ξέρουμε λεπτομέρειες για αυτήν την προτίμηση. Πάντως η ελληνική ομάδα δεν έκανε κάποια ιδιαίτερη προπόνηση στα πέναλτι, όπως πολλοί θα περίμεναν. «Καλά καλά δεν υπήρχαν τέρματα», αποκάλυψε στην συνέντευξη Τύπου ο Σάντος. Ωστόσο το σενάριο των πέναλτι είναι κάτι που πολύς κόσμος φοβάται εδώ στην Βραζιλία για το συγκεκριμένο παιχνίδι, ειδικά μετά και τα όσα είδαμε όλοι λίγο νωρίτερα, στον αγώνα της Βραζιλίας με την Χιλή, που κρίθηκε υπέρ της σελεσάο στην ρώσικη ρουλέτα και έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους, αν και προβληματισμένος για την απόδοση της εθνικής του ομάδας, όπως μας έλεγε και ο ταξιτζής που μας μετέφερε αμέσως μετά στο γήπεδο έχοντας μπροστά του κάτι σαν navigator που ωστόσο αντί να δείχνει σε χάρτη τον δρόμο, έδειχνε τον… αγώνα της Κολομβίας με την Ουρουγουάη.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, είναι ευλογία για κάθε άνθρωπο που αγαπά το ποδόσφαιρο να παρακολουθεί αυτήν την διοργάνωση εδώ στην Βραζιλία και να έχει την δυνατότητα να ζήσει την ένταση των αγώνων της σελεσάο παρέα με τους ντόπιους κατοίκους. Το είδαμε στο Αρακαζού, στο Μπέλο Οριζόντε αλλά πλέον και εδώ, στο Ρεσίφε, σε νοκ άουτ αγώνα. Όσο προχωρούν οι φάσεις, αυξάνει και η αγωνία. Αλλά ο κανόνας παραμένει: αγώνας της Βραζιλίας σημαίνει ότι βάζουν λουκέτο τα πάντα (μαγαζιά, υπηρεσίες κλπ) και δουλεύουν μόνο τα κέντρα που έχουν οθόνες. Εκεί συγκεντρώνονται οι παρέες και βλέπουν όλοι μαζί το εκάστοτε ματς. Και όποιοι έχουν δουλειά, βρίσκουν τον τρόπο να το δουν και αυτοί! Όπως οι εθελοντές της συγκεκριμένης εικόνας, από το Στάδιο του Ρεσίφε.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς οι Έλληνες και γενικά οι ξένοι είμαστε σαν τη μύγα μες το γάλα, ξεχωρίζουμε από χιλιόμετρα, αλλά δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Όποτε μας βλέπουν, όσο «πίτα» και αν είναι ένα μαγαζί, οι πόρτες ανοίγουν, ως δια μαγείας βρίσκονται και οι απαραίτητες θέσεις και γρήγορα αποκτούμε παρέα. Με μια διαφορά όμως. Όταν πρόκειται για αγώνα της Εθνικής Βραζιλίας, ακόμα και με τις κοπέλες η συζήτηση είναι αυστηρά ποδοσφαιρική. Οτιδήποτε άλλο μπορεί να συζητηθεί, αλλά στο ημίχρονο. Την ώρα του αγώνα, τα μάτια είναι καρφωμένα στην οθόνη. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για την ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι.
Ωστόσο, μετά το τέλος του αγώνα και τους ξέφρενους πανηγυρισμούς., η ζωή αποκτά και πάλι φυσιολογικούς ρυθμούς. Μέσα σε λίγα λεπτά αρχίζει το φόχο, και οι μικρές «χούλιγκανς» μεμιάς αφαιρούν τον μανδύα του φανατικού οπαδού και αρχίζουν τον χορό, στον οποίο είναι φυσικά προσβολή εσύ που είσαι ξένος να μην συμμετάσχεις. Ξάφνου κάνουν ουρά οι ντάμες που προσφέρονται να τις χορέψεις (ή για την ακρίβεια να σε… χορέψουν, γιατί αυτό ουσιαστικά γίνεται). Αλλά ακόμα και την ώρα του χορού, η συζήτηση είναι και πάλι ποδοσφαιρική.
«Αν παίξουμε όπως σήμερα, δύσκολα θα περάσουμε την Κολομβία», ήταν η εκτίμηση πριν καν ξεκινήσει η αναμέτρηση της δεύτερης με την Ουρουγουάη. Μετά τα ματς του Σαββάτου, έχει ξεκαθαρίσει ότι το ζευγάρι Βραζιλίας – Κολομβίας θα συγκρουστεί στον πρώτο προημιτελικό του φετινού Μουντιάλ. Το δεύτερο θα το μάθουμε απόψε, καθώς πριν από το ματς της Ελλάδας με την Κόστα Ρίκα θα έχει προηγηθεί αυτό της Ολλανδίας με το Μεξικό. Η διασταύρωση αυτών των δύο ζευγαριών μας δίνει τον δεύτερο προημιτελικό.
Στο μεταξύ, ο χορός συνεχιζόταν και οι (βραζιλιάνες) ντάμες εναλλάσσονταν. Αλλά τα λόγια πάνω κάτω ίδια. «Είμαστε πολύ χαρούμενες για αυτήν την πρόκριση, αν και η Εθνική μας δεν έπιασε καλή απόδοση και αν δεν βελτιωθεί θα αποκλειστεί στην συνέχεια. Συγνώμη για την ένταση των πέναλτι. Τρελαινόμαστε λίγο με αυτήν την διαδικασία. Ειλικρινά εύχομαι να προκριθείτε, θα φωνάξουμε αύριο για την Ελλάδα, αλλά επίσης εύχομαι στον αγώνα σας να μην το ζήσετε αυτό που ζήσαμε εμείς σήμερα».
Και είναι αλήθεια ότι ούτε εμείς θέλουμε να το ζήσουμε. Δηλαδή αν είναι να προκριθούμε, ας γίνει και έτσι, αλλά θα κινδυνεύουμε αρκετοί να βρεθούμε στο νοσοκομείο με τέτοια εναλλαγή συναισθημάτων. Βέβαια, το ποδόσφαιρο για αυτό είναι ωραίο, γιατί καμιά φορά γράφει σενάρια που δεν κανείς θα μπορούσε να εμπνευστεί. Είναι απρόβλεπτο και αυτό το κάνει μοναδικό και τόσο λαοφιλές. Αλλά να… Ένα πέναλτι χρειάστηκε να χτυπήσει ο Σαμαράς και η καρδιά κόντευε να σπάσει από την αγωνία. Φανταστείτε μια διαδικασία στην οποία θα χτυπηθούν δέκα τουλάχιστον, μέχρι να αναδειχθεί η ομάδα που θα προκριθεί στους οκτώ του Παγκοσμίου Κυπέλλου…