ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην τελική του ευθεία, η είδηση που έχει συγκλονίσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο είναι ο θάνατος του Αλφρέντο Ντι Στέφανο. Το «ξανθό βέλος» έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Λίγη ώρα μετά τις 17:00 ώρα Ελλάδας της Δευτέρας έκλεισε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ιστορίας. Προδομένος από την καρδιά του, ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μαδρίτης, δύο ημέρες αφού είχε υποστεί καρδιακή προσβολή.
«Ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο άλλαξε την ιστορία αυτής της ομάδας, αλλά και την ιστορία του ποδοσφαίρου. Βοήθησε στο να γίνει η Ρεάλ Μαδρίτης ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός θεσμός παγκοσμίως. Ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Η παρουσία του στη Ρεάλ επέτρεψε να δημιουργηθεί ο μύθος του ποδοσφαίρου», δήλωσε ο πρόεδρος της μαδριλένικης ομάδας Φλορεντίνο Πέρεθ.
Ο Ντι Στέφανο ξεκίνησε την καριέρα του από τη Ρίβερ Πλέιτ το 1945. Το 1953 υπέγραψε στη «Βασίλισσα» και από το 1956 μέχρι το 1960 κατέκτησε, ως βασικό στέλεχος της Ρεάλ, πέντε διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών, σκοράροντας και στους πέντε τελικούς. Το 1991 ανακηρύχθηκε μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής.
Ως προπονητής, κέρδισε ένα πρωτάθλημα Ισπανίας κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Βαλένθια, αλλά κι ένα πρωτάθλημα Αργεντινής με τη Ρίβερ Πλέιτ.
Το 2005 υπέστη το πρώτο του έμφραγμα κι αναγκάστηκε να βάλει βηματοδότη. Το δεύτερό του έμφραγμα, στις 5 Ιουλίου του 2014, απεδείχθη μοιραίο.
Βραζιλία-Γερμανία: Με το βλέμμα στο «Μαρακανά»
Ώρα ημιτελικού στο Μουντιάλ και η Βραζιλία καλείται να δείξει πως μπορεί χωρίς τον τραυματία Νεϊμάρ και τον τιμωρημένο λόγω καρτών Τιάγκο Σίλβα.
Στον τρίτο του ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου και δεύτερο με τη Βραζιλία, ο Φελίπε Σκολάρι προσανατολίζεται στην αντικατάσταση του Σίλβα με τον Ντάντε. Κι όσο για τον άσο της Μπαρτσελόνα, ο Σκολάρι ποντάρει για την ώθηση της ομάδας του στον δωδέκατο παίκτη, δηλαδή την εξέδρα, αφού η «σελεσάο» μέχρι τώρα δεν έχει δείξει κάτι σπουδαίο.
Όχι, δηλαδή ότι έχει δείξει και η Γερμανία. Όμως η «νατσιονάλμανσαφτ» έχει ένα έξτρα κίνητρο. Μπορεί από τον τελικό του 2002 να έχουν περάσει 12 χρόνια, όμως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Κι αν οι Γερμανοί δεν έχουν εντυπωσιάσει έως τώρα, εν τούτοις παραμένουν το ουσιαστικό σύνολο που ενέπνευσε τη διάσημη ατάκα του Λίνεκερ.
Η προϊστορία, πάντως, δεν ευνοεί τους Γερμανούς. Σε 21 παιχνίδια με τους Βραζιλιάνους, η γερμανική ομάδα έχει νικήσει μόλις τέσσερις φορές κι έχει χάσει δώδεκα.
Η πρόβλεψή μας για τον πρώτο ημιτελικό
(function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/en_GB/all.js#xfbml=1"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, 'script', 'facebook-jssdk'));Post by euronews.
Μόνο ένα ματς την Τρίτη, οπότε δε μπορούμε να κάνουμε λάθος. Ή μάλλον, είναι πιθανό να κάνουμε και λάθος. Όπως και να‘χει, εσείς μπορείτε να διαφωνήσετε μαζί μας ή και να συμφωνήσετε για το Βραζιλία-Γερμανία μέσω των social media, χρησιμοποιώντας το hashtag #TheCornerScores.
Αφού συσκέφθηκε και σκέφθηκε εξαντλητικά, το αθλητικό τμήμα του euronews αποφάσισε να συμφωνήσει με τον Γκάρι Λίνεκερ. Έντεκα Βραζιλιάνοι και έντεκα Γερμανοί θα κυνηγούν τη μπάλα για 90 λεπτά, όμως στο τέλος, θα νικήσουν οι Γερμανοί. Με σκορ 2-1.
Κλαούντιο Μπράβο: Από το Μουντιάλ…στη Μπαρτσελόνα
Οι εμφανίσεις του στο Μουντιάλ της Βραζιλίας του άνοιξαν τις πόρτες του Καμπ Νου. Ο λόγος για τον Κλαούντιο Μπράβο, τον τερματοφύλακα και αρχηγό της εθνικής Χιλής, ο οποίος από την επόμενη σεζόν και για τέσσερα χρόνια θα προστατεύει τα γκολ ποστ της Μπαρτσελόνα.
Μετά την αποχώρηση του Βίκτορ Βαλντέζ έπειτα από 12 χρόνια, οι «μπλαουγκράνα» προχώρησαν στη δεύτερη απόκτηση τερματοφύλακα στη θερινή μεταγραφική σεζόν. Ο πρώτος ήταν ο Γερμανός Μαρκ-Αντρέ τερ Στέγκεν, ο οποίος άφησε τη Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ για χάρη της δευτεραθλήτριας Ισπανίας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτα 31 του, ο πρώην τερματοφύλακας της Ρεάλ Σοσιεδάδ κατείχε θέση βασικού σε όλα τα ματς της Χιλής στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που ίσως δικαίως έχει χαρακτηριστεί το Μουντιάλ των τερματοφυλάκων.