ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια σύμφωνα με τον καθηγητή Αρχαιολογίας στο Παν/μιο του Μπρίστολ Νικ Σόντερς, για την ταυτότητα του νεκρού που ετάφη στην Αμφίπολη.
Ενώ οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς από την ΚΗ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων για την αποκάλυψη του ταφικού μνημείου, διεθνές είναι το ενδιαφέρον για το μεγάλο μυστικό που έκρυψε καλά επί τόσους αιώνες.
Το μέγα μυστήριο, εμμονή για γενιές επιστημόνων, του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν βρίσκεται κοντά στη λύση του. Ο Βρετανός καθηγητής εκφράζει την άποψη ότι στην επιστημονική κοινότητα «είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστεί κανείς ότι η νέα αυτή ανακάλυψη είναι ο τάφος του Μ.Αλεξάνδρου» εξηγώντας πως αν η σορός του έφτανε στη Μακεδονία θα θαβόταν στον οικογενειακό τάφο στη Βεργίνα και όχι στην Αμφίπολη που είναι δευτερεύουσα σε σημασία σε σχέση με τις Αιγές.
Το μέγεθος του ταφικού περιβόλου και τα πρώτα ευρήματα δημιουργούν ωστόσο προσδοκίες πως οι αρχαιολόγοι βρίσκονται κοντά σε μια αναπάντεχη ανακάλυψη.
Τρεις πιθανοί ένοικοι για έναν τάφο
Ο Νέαρχος, ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η σύζυγος του στρατηλάτη Ρωξάνη και ο γιος τους Αλέξανδρος Δ’ ή η Κλεοπάτρα, αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα μπορούσαν να έχουν ταφεί στην Αμφίπολη.
Ο Νέαρχος ήταν ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οικογένεια του οποίου εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη όταν ήταν παιδί. Έφτασε ως τα νότια παράλια της Αφρικής στον Ινδικό ωκεανό. Μετά το θάνατο του Μ.Αλεξάνδρου συντάχθηκε με τον Αντίγονο.
Τι συνηγορεί στο να είναι ο τάφος του Νέαρχου; Ήταν επιφανής πολίτης της Αμφίπολης ώστε να του αφιερωθεί μεγαλοπρεπής τύμβος και δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας ώστε να ταφεί στη Βεργίνα. Ο Βασιλιάς Φίλιππος Β’ τον είχε εξορίσει στην Αμφίπολη.
Η Ρωξάνη και/ή ο γιος του Αλέξανδρος Δ’: Ο γιος της Ρωξάνης ήταν ο μόνος νόμιμος κληρονόμος του στρατηλάτη. Μαζί με τη μητέρα του πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τον Κάσσανδρο και δολοφονήθηκαν το 309 πΧ.
Τι συνηγορεί στο να έχουν ταφεί στην Αμφίπολη; Η Ρωξάνη δεν είχε βασιλικό αίμα (καταγόταν από τη Βακτρία, στο σημερινό Αφγανιστάν) άρα είναι πιθανό να μην μπορούσε να ταφεί στη Βεργίνα, όσο για τον έφηβο γιο τους είναι εξίσου πιθανό να επελέγη να ταφεί με τη μητέρα του.
Η Κλεοπάτρα, αδελφή του Μ.Αλεξάνδρου δολοφονήθηκε επίσης από τον Κάσσανδρο το 309πΧ. Ως μέλος της βασιλικής οικογένειας θα μπορούσε να είχε ταφεί στη Βεργίνα, αλλά δολοφονήθηκε στην Αμφίπολη.
Κατά μία τέταρτη εκδοχή, δεν αποκλείεται η θεωρία του πολυάνδριου, να πρόκειται δηλαδή για τάφο πολλών πολεμιστών, λόγω και του μεγέθους του τάφου.
Γιατί συναρπάζει ο Μέγας Αλέξανδρος
Ο καθηγητής Νίκολας Σόντερς, συγγραφέας του βιβλίου «Alexander’s Tomb: The Two Thousand Year obsession to Find the Lost Conquerer» («Ο τάφος του Αλεξάνδρου: Δύο χιλιάδες χρόνια για την εύρεση του μεγάλου κατακτητή»), έχει καταγράψει σε αυτό όλες τις θεωρίες περί του τάφου του μεγάλου στρατηλάτη.
Αυτό που υποστηρίζει είναι πως «ο Αλέξανδρος συναρπάζει εν μέρει επειδή δεν ξέρουμε πού κατέληξε (…) Ως προς τον τάφο του, θεωρώ ότι τα θεμέλιά του βρίσκονται ακόμη πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος της σύγχρονης πόλης της Αλεξάνδρειας, στην τοποθεσία που υποδεικνύω στο βιβλίο μου. Ωστόσο είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα έχουν απομείνει πολλά από αυτόν. Ως προς τα οστά του, εδώ τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Θα μπορούσαν να έχουν καταστραφεί (καεί), θα μπορούσαν να είναι κρυμμένα κάπου αλλού στην Αίγυπτο -ίσως στο τεράστιο κοιμητήριο της πτολεμαϊκής περιόδου της Μπαχαρίγια (στην Κοιλάδα με τις Χρυσές Μούμιες). Η δική μου αγαπημένη εξήγηση, όμως, είναι ότι το μουμιοποιημένο πτώμα έσπασε σε κομμάτια και πωλήθηκε ως παντοδύναμο φυλαχτό στους Αλεξανδρινούς (οι οποίοι, αν και πολλοί από αυτούς εκχριστιανίστηκαν, εξακολουθούσαν να τον αγαπούν). Πρόκειται για ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο και κατά τη γνώμη μου σηματοδότησε την αρχή της γνωστής χριστιανικής πρακτικής να θεωρούνται τα μέλη των αγίων ως ιερά λατρευτικά αντικείμενα. Έτσι, υπό μία έννοια, το πτώμα του Αλέξανδρου θα μπορούσε να έχει επιστραφεί σε μικρά κομμάτια στους κατοίκους της ίδιας του της πόλης».
ethnos.gr, iefimerida.gr