Όλα για τον Αλμοδόβαρ, στο euronews

Όλα για τον Αλμοδόβαρ, στο euronews
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο 65χρονος Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ μπορεί να έχει στο πλούσιο ενεργητικό του 19 φιλμ, όμως ακόμη νιώθει τον ίδιο ενθουσιασμό για κάθε του δουλειά. Στην τελευταία ταινία θέλησε να κάνει ένα ταξίδι στα νεανικά του χρόνια. Ο βραβευμένος με όσκαρ δημιουργός μίλησε στο euronews στη Λυόν, όπου τιμήθηκε με το βραβείο Λυμιέρ στο ομώνυμο φεστιβάλ.

euronews: «Κύριε Αλμοδόβαρ, κατά τη διάρκεια της καριέρας σας έχετε τιμηθεί με τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά βραβεία. Είστε επίσης ο δημοφιλέστερος Ισπανός σκηνοθέτης διεθνώς. Έχετε τιμηθεί από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και οι πρεμιέρες σας συγκεντρώνουν πάντα μεγάλη δημοσιότητα. Για πολλούς είστε ένας cult σκηνοθέτης. Τι έχετε να πείτε για αυτόν τον χαρακτηρισμό; Νιώθετε άβολα για αυτό;»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Κάθε φορά που λαμβάνεις ένα βραβείο ή σε τιμούν, η χαρά είναι πολύ μεγάλη. Είναι σαν να έρχεται κάποιος και να σου λέει, ότι αγαπά τη δουλειά σου. Πρέπει να τον ευχαριστήσεις για αυτό. Μετά όμως τελειώνουν αυτά και η ζωή επιστρέφει στην κανονική της ροή. Είμαι πολύ ευγνώμων και πιστεύω ότι έχω υπάρξει πολύ τυχερός. Ποτέ μου δεν ονειρεύτηκα, ότι θα κερδίσω τόσα πολλά βραβεία. Για να πούμε όμως την αλήθεια, όταν αρχίζεις μία ταινία ή όταν σκέφτεσαι ότι τα χρόνια περνούν, τα βραβεία δεν σημαίνουν κάτι. Πρέπει πάντα να ανταποκρίνεσαι σε νέες προκλήσεις και αυτό είναι το πιο συναρπαστικό στοιχείο. Έχω τον ίδιο ενθουσιασμό που είχα όταν άρχισα να σκηνοθετώ και να κάνω ταινίες. Επίσης νιώθω τον ίδιο εκνευρισμό. Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα εξελιχθεί η κάθε ταινία και το γύρισμα.»

euronews: «Έχετε υπάρξει ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ελέγχετε επομένως όλες τις πτυχές των ταινιών που δημιουργείτε. Εκπλήσσεστε από το γεγονός, ότι οι ταινίες προκαλούν αντιπαραθέσεις ή είναι κάτι που περιμένετε;»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Δεν προκαλώ σκόπιμα αυτήν την αντιπαράθεση, αλλά γνωρίζω ότι είναι μία έκφραση ελευθερίας που απολαμβάνουν οι άνθρωποι που βλέπουν τις ταινίες μου. Δεν γνωρίζω εκ των προτέρων
ποια θα είναι η αντιπαράθεση, αλλά από τη στιγμή που συμβαίνει από την πρώτη κιόλας ταινία μου, την έχω συνηθίσει και δεν με εκπλήσσει πλέον. Δεν είναι όμως η αντίδραση που ελπίζω πραγματικά να προκαλώ. Αν είχα την ευκαιρία, θα προτιμούσα ένα είδος συνενοχής με το κοινό. Το μόνο που ζητώ από αυτούς που δεν αγαπούν τη δουλειά μου και μιλούν ενάντια σε αυτή, είναι να μου εξηγήσουν το σκεπτικό τους. Δεν μου αρέσει το είδος της κριτικής που μετατρέπεται σε κατά μέτωπο επίθεση. Γνωρίζω πολύ καλά τι είδους ταινίες δημιουργώ. Δεν μπορώ να προσποιηθώ, ότι όλοι αγαπούν στον ίδιο βαθμό τις ταινίες μου. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους.»

euronews: «Έχετε πει ότι προτιμάτε τους γυναικείους χαρακτήρες, που μέσα από τον ρόλο της μητέρας ανταποκρίνονται σε όλα τα κινηματογραφικά είδη.»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Ναι, πιστεύω ότι έχω πει κάτι τέτοιο.»

euronews: «Για ποιον λόγο έχετε αυτή τη συγγένεια με τις γυναίκες; Πώς καταφέρνετε να μπείτε τόσο εύκολα στον κόσμο τους;»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Δεν χρειάζεται να πάει κανείς στο πανεπιστήμιο για να καταλάβει τις γυναίκες. Απλώς χρειάζεσαι μάτια, αυτιά και λίγη περιέργεια. Νομίζω πως έχω αυτή τη συγγένεια με τον κόσμο των γυναικών, επειδή έχω μεγαλώσει με γυναίκες. Η μητέρα μου δεν ήταν πλούσια μετά τον πόλεμο. Τα παιδιά ακολουθούσαμε τις μητέρες μας παντού και όταν εκείνες δεν ήταν κοντά μας, ήμασταν μαζί με τις γειτόνισσες. Αυτές ήταν οι πρώτες παιδικές αναμνήσεις που έχω. Ήμουν πάντα περιτριγυρισμένος από γυναίκες. Τις θυμάμαι να συζητούν. Σε όλη μου τη ζωή άκουγα τις ιστορίες που έλεγαν και περιείχαν τα πάντα: μελόδραμα, τρόμο, κωμωδία, μιούζικαλ. Όλες αυτές οι ιστορίες ζωντάνευαν μπροστά μας, μπροστά σε ένα τετράχρονο παιδί που καθόταν εκεί και άκουγε. Δεν ήξερα τότε ότι κάποια μέρα θα γινόμουν σκηνοθέτης ταινιών. Είχα αρχίσει όμως να κρατάω σημειώσεις για την ψυχολογία των χαρακτήρων που με περιτριγύριζαν.»

euronews: «Έχετε επίσης δηλώσεις ότι το να κάνετε κωμωδίες για άνδρες δεν είναι εύκολο για εσάς.»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Αλήθεια είναι αυτό. Νομίζω ότι ένας άνδρας είναι πιο δύσκολο να γελάσει ή να κάνει πλάκα με διάφορες συνθήκες από ότι με τις ζωές των γυναικών. Με αυτά έχω λίγο μεγαλύτερη απόσταση. Σε κάθε περίπτωση οι άνδρες είναι πιο δραματικοί, είναι σοβαρό θέμα. Οι γυναίκες έχουν μία πολύ πιο αυθόρμητη πλευρά και είναι καλύτερες για κωμωδία. Με συγχωρείτε που το λέω έτσι.»

euronews: «Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει περισσότερο δράμα από κωμωδία στις ταινίες σας. Όλα αυτά άλλαξαν με το τελευταίο σας φιλμ “I’m So Excited”, που έχει ένα στυλ κωμωδίας βγαλμένο από τη δεκαετία του ’80 όπως και οι πρώτες ταινίες σας. Ήταν ένας τρόπος να τιμήσετε εκείνη την εποχή; Γιατί ήσασταν τόσο νοσταλγικός;»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Δεν είμαι νοσταλγικό άτομο, αλλά νομίζω ότι οι αναμνήσεις μου από τη δεκαετία του ’80 είναι συγκεκριμένες, αληθινές και αντικειμενικές. Ήταν μία εποχή που χαρακτηριζόταν από μία έκρηξη ελευθερίας, όχι μόνο στον κινηματογράφο, αλλά και στη ζωή, στον δρόμο, στη νυχτερινή και την καθημερινή ζωή. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε αυτήν την εποχή με την κατάσταση που επικρατεί στην Ισπανία. Η δεκαετία του ’80 ήταν η εποχή που μάθαινα τη δουλειά. Τότε έκανα την πρώτη ταινία μου “Πέπι, Λούσι, Μπομ”. Τότε ήταν η πρώτη δεκαετία της ισπανικής δημοκρατίας. Ήταν μία δεκαετία απόλυτης γιορτής, πολύ συναρπαστική. Ήταν μία περίοδος κατά την οποία έκανα περισσότερο κωμωδίες από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη δεκαετία της 30χρονης καριέρας μου στο σινεμά. Επομένως το τελευταίο μου φιλμ ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας φόρος τιμής σε εκείνα τα χρόνια, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Πιστεύω ότι έχω χάσει αρκετά από τα πράγματα που είχαμε τότε και πρέπει τώρα να τα ξαναβρούμε. Νομίζω ότι χωρίς αμφιβολία αυτό το τελευταίο φιλμ ήταν μία επιστροφή στα νεανικά μου χρόνια. Μόνο όμως όσο διαρκεί η ταινία, διότι διαφορετικά φοβάμαι, ότι μία πραγματική επιστροφή θα ήταν πραγματικά πολύ δυσκολότερη.»

euronews: «Το νέο σας εγχείρημα για την ιστορία της Ισπανίας δείχνει να έχει κολλήσει..»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Θα ήθελα να κάνω μία ταινία για το νόμο Ιστορικής Μνήμης στην Ισπανία. Έχω και σενάριο για αυτό, το οποίο όμως δεν είναι ολοκληρωμένο. Στο γραφείο μου έχω πολύ συχνά σενάρια που παραμένουν εκεί για πολλά χρόνια πριν πάρουν την τελική τους μορφή. Μετά το επόμενο φιλμ που θα βγάλω, που δεν είναι αυτό που συζητάμε, μπορεί να συνεχίσω το σενάριο. Ως πολίτης με ενδιαφέρει πολύ αυτό το θέμα και γι’ αυτόν τον λόγο θα ήθελα να το εισαγάγω σε μία από τις επόμενες ταινίες μου. Δεν έχω βρει όμως την κατάλληλη ευκαιρία.

Το θέμα αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον κόσμο στην Ισπανία. Γνωρίζετε πώς έγινε η μετάβαση από την Ισπανία του Φράνκο στη δημοκρατία με το νόμο για την αμνηστία για παράδειγμα. Τα εγκλήματα της εποχής του Φράνκο πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Το θέμα δεν είναι να επιλυθούν μόνο τα ζητήματα αυτά, αλλά να ικανοποιηθούν ο εγγονός και ο δισέγγονος. Ξέρω ότι οι γιοι δεν ζουν πια. Πρέπει όμως να δώσουμε έναν χώρο, στον οποίο θα μπορούν να τιμούν τους γονείς τους. Είναι ένα καθαρά ανθρωπιστικό ζήτημα. Εκτιμώ ότι όσο δεν γίνεται αυτό, δεν ολοκληρώνεται κατά μία έννοια η μεταπολεμική περίοδος.»

euronews: «Τι ελπίζετε για το μέλλον του κινηματογράφου;»

Πέδρο Αλμοδόβαρ: «Για το μέλλον του σινεμά ελπίζω να δω περισσότερους θεατές στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ελπίζω το ενδιαφέρον τους να αυξηθεί για διαφορετικά είδη σινεμά σε όλες τις γλώσσες, σε όλες τις χώρες, μεταγλωττισμένα και μη.»

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Βραβεία Γκόγια: «Σάρωσε» ο Αλμοδοβάρ

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κάρλοβι Βάρι: Οι μεγάλοι νικητές

Σε δημοπρασία το αυθεντικό φόρεμα της Πριγκίπισσας Λέια του Star Wars