Ντιεντονέ - Charlie Hebdo: Δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Ντιεντονέ - Charlie Hebdo: Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Από Νικολέτα Δρούγκα
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ενώπιον της δικαιοσύνης οδηγείται για μια ακόμα φορά ο αμφιλεγόμενος Γάλλος κωμικός Ντιεντονέ. Έχοντας ήδη καταδικαστεί για αντισημιτικές δηλώσεις

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ενώπιον της δικαιοσύνης οδηγείται για μια ακόμα φορά ο αμφιλεγόμενος Γάλλος κωμικός Ντιεντονέ.

Έχοντας ήδη καταδικαστεί για αντισημιτικές δηλώσεις, ο Ντιεντονέ κατηγορείται για «εγκωμιασμό της τρομοκρατίας».

Η δήλωσή του «αισθάνομαι Charlie Κουλιμπαλί» προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς, με τις μνήμες από τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού νωπές, ο κωμικός συνέδεσε το όνομα του τζιχαντιστή Αμεντί Κουλιμπαλί με το σύνθημα «Je suis Charlie».

Υποστηρικτές του, ωστόσο, καταγγέλλουν πως η σάτιρα του Ντιεντονέ θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη επιείκεια, όπως συχνά συμβαίνει με τα αμφιλεγόμενα σκίτσα του Charlie Hebdo.

Όπως ισχυρίζονται, στη Γαλλία υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για το ζήτημα της ελευθερίας του λόγου.

Ποια είναι όμως η αλήθεια;

Ποιος είναι ο ΝτιεντονέΟ Ντιεντονέ Μ‘Μπαλά Μ‘Μπαλά γεννήθηκε στη Γαλλία το 1966 από Καμερουνέζο πατέρα και Γαλλίδα μητέρα.

Έχει εργαστεί ως ηθοποιός, αλλά γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία με τις σατιρικές παραστάσεις του, που έχουν φανατικούς φίλους αλλά και εχθρούς.

Έντονα πολιτικοποιημένος, αρχικά συμμετείχε σε αντιρατσιστικές δράσεις. Με τα χρόνια, όμως, η στάση του διαφοροποιήθηκε.

Μάλιστα, ήρθε κοντά με τον ως τότε πολιτικό αντίπαλό του, Ζαν Μαρί Λεπέν και έγιναν φίλοι και συνεργάτες.

Την ίδια περίπου εποχή, οι παραστάσεις του άρχισαν να σατιρίζουν με όλο και μεγαλύτερη οξύτητα τον εβραϊκό λαό, με αποτέλεσμα ο Ντιεντονέ να κατηγορηθεί για αντισημιτισμό και ρατσισμό.

Από το 2007 και μετά ο αμφιλεγόμενος κωμικός έχει δικαστεί τουλάχιστον έξι φορές για δηλώσεις του που θεωρήθηκε ότι υποκινούν φυλετικό μίσος.

**Ντιεντονέ – Charlie Hebdo: Δύο μέτρα και δύο σταθμά;**Σύμφωνα με το άρθρο 11 της γαλλικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1789):

«Η ελεύθερη επικοινωνία σκέψεων και απόψεων είναι ένα από τα πολυτιμότερα δικαιώματα του ανθρώπου: κάθε πολίτης μπορεί επομένως να μιλά, να γράφει και να δημοσιεύει ελεύθερα, με την επιφύλαξη της ευθύνης για την κατάχρηση αυτής της ελευθερίας σε περιπτώσεις που ορίζονται από το νόμο».

Συνεπώς, η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι πλήρης και απεριόριστη, αλλά μπορεί να ρυθμίζεται με νόμο.

Στη Γαλλία, οι βασικοί περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες.

Αφ’ ενός δυσφήμηση και προσβολή. Και αφ’ ετέρου δηλώσεις που υποκινούν το μίσος, και πιο συγκεκριμένα, δηλώσεις που αποτελούν απολογία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ή δηλώσεις αντισημιτικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές κλπ.

Ειδικά για την περίπτωση της σάτιρας, ο «κανόνας» μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Ναι στην ελευθερία της έκφρασης αλλά όχι στο ρατσισμό, διότι ο ρατσισμός είναι αδίκημα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η σάτιρα, η γελοιογραφία πρέπει να γίνονται εντός ορισμένων ορίων. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να στοχεύουν σε συγκεκριμένη ομάδα, ανεξέλεγκτα και επαναλαμβανόμενα.

Ο γαλλικός νόμος δεν απαγορεύει σάτιρα της θρησκείας. Απαγορεύει όμως την υποκίνηση μίσους εναντίον πιστών οποιασδήποτε θρησκείας ή απολογία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Αυτός είναι κατά πάσα πιθανότητα και ο λόγος που ο κωμικός Ντιεντονέ έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ολιβιέ Ζιρού: Προς MLS ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Γαλλίας

Γαλλία: Πέρασε από την Εθνοσυνέλευση το νομοσχέδιο για το στυλ των μαλλιών

Σοβαρό δημοσιονομικό έλλειμα στη Γαλλία - Έρχονται σκληρά μέτρα