Φεβρουάριος 1945, λίγο πριν το οριστικό τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 και 14 του μήνα μια από τις μεγαλύτερες εναέριες δυνάμεις
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΦεβρουάριος 1945, λίγο πριν το οριστικό τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 13 και 14 του μήνα μια από τις μεγαλύτερες εναέριες δυνάμεις πυρός στην έως τότε ιστορία ισοπέδωσαν τη Δρέσδη.
Σε δυο αεροπορικά κύματα, παρά τη νύχτα και τη συννεφιά, 805 συμμαχικά βομβαρδιστικά σκόρπισαν καταιγισμό φωτιάς στη γερμανική πόλη. Η γη σείστηκε από 1.182 τόνους εμπρηστικών βομβών και 1.478 τόνους εκρηκτικών που έκαψαν συθέμελα την Δρέσδη. Το επόμενο πρωί 311 αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-17 αποτελείωσαν την πόλη.
«Υπήρχε μια αδιάκοπη πτώση βομβών που προκαλούσαν υπόκωφο θόρυβο. Εκείνη την εποχή, ήταν ένας πολύ οικείος ήχος για εμάς,» λέει η Νόρα Λάγκ που επέζησε της ασύλληπτης καταστροφής και τότε ήταν ένα παιδί 13 ετών.
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, 25.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον «βομβιστικό Αρμαγεδώνα». Οι φωτογραφίες του παρελθόντος δείχνουν στους νεότερους πτώματα στοιβαγμένα στους δρόμους και συντρίμμια.
Αλλά μάρτυρες της εποχής είπαν ότι πολλά περισσότερα πτώματα αποτεφρώθηκαν από τις διαρκείς φωτιές. Οι επιζώντες μόνο ξέρουν τις σκηνές φρίκης που έζησαν εκείνες τις δραματικές στιγμές και ώρες στη Δρέσδη.
Η πόλη, 70 χρόνια μετά είναι μια ζωντανή κοινωνία. Αποκαλείται Φλωρεντία του βορρά για τις εκκλησίες και τα κτίρια στιλ μπαρόκ στις όχθες του Έλβα.
Ανοικοδομήθηκε μετά την επανένωση της Γερμανίας και πολλά από τα στολίδια της της επανέφεραν λίγη από την αίγλη του παρελθόντος. Το 2004 η Ουνέσκο ανακήρυξε τη Δρέσδη, όπως και την περιοχή της κοιλάδας του Έλβα, μνημείο πολιτιστικές κληρονομιάς.
Παρά όμως τα πολλά χρόνια που πέρασαν εξακολουθεί έχει ακόμα αρκετές πληγές από τους βομβαρδισμούς του 1945.