Τα δέκα θύματα στην Αργεντινή μεταξύ αυτών και τρεις διάσημοι Γάλλοι αθλητές, συμμετείχαν στα γυρίσματα του ριάλιτι σόου, με τίτλο Dropped. Πρόκειται
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα δέκα θύματα στην Αργεντινή μεταξύ αυτών και τρεις διάσημοι Γάλλοι αθλητές, συμμετείχαν στα γυρίσματα του ριάλιτι σόου, με τίτλο Dropped.
Πρόκειται για ένα σουηδικό φορμάτ, στο οποίο δύο ομάδες αθλητών εγκαταλείπονται στην ερημιά, μόνο με λίγο νερό και μια συσκευή gps.
Το reality ετοιμαζόταν για λογαριασμό του γαλλικού καναλιού TF1.
Σοκαρισμένη η διοίκησή του, μετά την σύγκρουση των ελικοπτέρων, αποφάσισε να ακυρώσει τα πάντα.
«Τέτοια γεγονότα δεν θα θέλαμε ποτέ να αντιμετωπίσουμε. Για εμάς είναι τραγικό διότι θέλαμε απλώς να φέρουμε χαρά, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ζούμε ένα δράμα», λέει ο διευθύνων σύμβουλος του καναλιού.
Είναι μια μαύρη σελίδα για την TF1 και τα ριάλιτι παιχνίδια.
Το 2013, στην γαλλική εκδοχή του Survivor, με τίτλο Κoh Lanta, ένας 25χρονος συμμετέχοντας πέθανε την πρώτη ημέρα των γυρισμάτων από ανακοπή καρδιάς.
Τα γαλλικά media κατηγόρησαν τον 38χρονο γιατρό του παιχνιδιού, ο οποίος λίγες ημέρες μετά αυτοκτόνησε.
Μια διπλή τραγωδία έπεσε σαν βαριά σκιά στο τηλεοπτικό παιχνίδι.
Από τη δημιουργία τους, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, έως σήμερα, τα ριάλιτι σόου έχουν αλλάξει.
Ο Big Brother, το πρώτο ριάλιτι τηλεπαιχνίδι, βγήκε στον αέρα το 1999 στην Ολλανδική τηλεόραση.
Πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο.
Με βάση το κόνσεπτ του παιχνιδιού, μια ομάδα ανθρώπων κλεινόταν σε ένα σπίτι για τρεις μήνες και η ζωή τους εκεί καταγραφόταν επί 23 ώρες το 24ωρο.
Οι τηλεθεατές ενθουσιάστηκαν. Η τηλεοπτική μετάδοση, αλλά και το ίντερνετ παρείχαν σε όποιον ήθελε να δει τι συμβαίνει μέσα σε αυτό το σπίτι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Τα ριάλιτι σόου είχαν μπεί για τα καλά στη ζωή μας.
Από τότε τα προγράμματα αυτά πολλαπλασιάστηκαν.
Δεν είναι όμως πλέον αρκετό να καταγράφονται οι ζωές κάποιων ανθρώπων.
Τα τηλεπαιχνίδια αυτά δοκιμάζουν τα όρια των ανθρώπων, τους φέρνουν αντιμέτωπους με τις φοβίες τους.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠρόσθεσαν δοκιμασίες για χάρη της τηλεθέασης ουσιαστικά.
Ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στα ριάλιτι σόου θεωρούν πως έχουν μια ευκαιρία ζωής να γίνουν διάσημοι.
Κι όσοι είναι επώνυμοι λαμβάνουν μια τονωτική ένεση για την καριέρα τους.
Ο Ντομινίκ Bολτόν είναι επικεφαλής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ερευνών με ειδίκευση στα μίντια. Αυτή η τραγωδία συζητείται και από την πλευρά των τηλεοπτικών προγραμμάτων ρίαλιτι.
euronews: Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα τραγικό δυστύχημα, που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Γεγονός είναι ότι δεν πρόκειται για την πρώτη φορά. Σε τέτοιου είδους προγράμματα ο παράγοντας του κινδύνου παίζει βασικό ρόλο και δεν έχουν σκοτωθεί μόνο Γάλλοι. Τι μας λέει αυτό για την τηλεόραση του σήμερα;
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΝτομινίκ Βολτόν: Πραγματικά πρόκειται για κάτι τραγικό. Αυτό που είναι καινούριο στην κοινωνία μας είναι ότι άνθρωποι πλέον ζουν τη βία, τον κίνδυνο και την περιπέτεια από απόσταση. Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει εμμονή με την ασφάλεια. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα, γιατί όλα είναι υπό έλεγχο, στην τηλεόραση στα videogames, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Εκεί μπορείς να κάνεις τα πάντα και όλα είναι δυνατά. Ζούμε κατά προσέγγιση. Κατά κάποιο τρόπο επιθυμούμε, όλο και περισσότερο επικίνδυνα παιχνίδια και όλοι το βρίσκουν φυσιολογικό. Από τη στιγμή που εμπλέκονται και τα χρήματα θα πάμε όλο και πιο μακριά για τη διασκέδασή μας. Για να το κάνουμε ακόμα πιο δραματικό χρησιμοποιούμε ανθρώπους, που είναι γνωστοί και υπάρχει μια διαδραστική σχέση μεταξύ ημών και αυτών, μεταξύ των τηλεθεατών και των παραγωγών, υπό την έννοια ποιος θα είναι πιο γενναίος, ποιος θα τα παρατήσει;
euronews: Στη δεκαετία του 1980, εσείς και ο Ζαν Λουί Μισικά γράψατε ένα βιβλίο με τίτλο «Η φλυαρία του μυαλού» και έχει να κάνει με τη δύναμη που έχει αποκτήσει η τηλεόραση στις κοινωνίες μας, ως το ιδανικό όργανο για τη δημοκρατία. Αυτό όμως ήταν πριν τα ριάλιτι τηλεπαιχνίδια. Τι έχει αλλάξει από τότε;
Ντομινίκ Βολτόν: Δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι η τηλεόραση έχει γίνει έρμαιο. Ζούμε σε ένα περιβάλλον ανταγωνισμού. Τα ριάλιτι τηλεπαιχνίδια πλέον δεν είναι τόσο σκληρά, αλλά η σκληρότητα αυτή έχει επιστρέψει σε πιο δραματουργική μορφή, πιο ακριβή, πιο περιπετειώδη, πιο επικίνδυνη. Μπορεί να πει κανείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν ο άνθρωπος χρειάζεται να αποδείξει τη σχέση του με τη φύση ή τη φυσική προσπάθεια, τότε κάτι λείπει. Δεν υπάρχει πλέον όριο μεταξύ προσωπικής και δημόσιας ζωής. Μιας ζωής στον κίνδυνο και στην ομαλότητα. Δεν υπάρχει πλέον ήθος.
euronews: Τα θύματα αυτού του δυστυχήματος δεν ήταν απλώς διάσημοι. Ήταν πρωταθλητές, που στην πραγματικότητα δεν χρειαζόταν να αποδείξουν τίποτα. Πρέπει πάντα να φτάνουμε τόσο μακριά για να δημιουργήσουμε ήρωες;
Ντομινίκ Βολτόν: Αυτή είναι μια πολλή καλή ερώτηση. Νομίζω ότι το να αξιολογούμε ανθρώπους, που ανεξαρτήτως στο τι ειδικεύονται είναι σε θέση να διαμορφώσουν ένα πεπρωμένο, να επικρατήσουν, να αποτελούν πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια ανθρώπους,είναι θαυμάσιο. Με την προϋπόθεση όμως ότι το κρατάμε εντός ορίων και αυτά είναι τα όρια της καθημερινής ζωής. Το να ζητά κάποιος τον κίνδυνο, να ζητά την περιπέτεια, ναι γιατί όχι; Δεν υπάρχει όμως δυνατότητα να διαχειριζόμαστε τους ανθρώπους σε δύσκολες καταστάσεις. Σε αυτήν την περίπτωση πιστεύω ότι πρέπει να έχει κάποιος αυτοσυγκράτηση ή κάποιον να σε συγκρατήσει λέγοντας ότι θα το κάνουμε αυτό, υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν αγγίζει τα όρια της θανατολαγνείας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗeuronews: Τα μίντια στις ημέρες μας, κατά κάποιο τρόπο δίνουν στους αθλητές δεύτερη ζωή, κάτι που είναι προνόμιο. Έχουν άλλες εναλλακτικές;
Ντομινίκ Βολτόν: Η κοινωνία μας κάνει κάνει το λάθος να μην βλέπει ότι οι άνθρωποι που είναι γνωστοί στα μίντια ή στο ίντερνετ, για να παραμείνουν στο προσκήνιο, αφού πάψουν να είναι αθλητές πρέπει να ακολουθήσουν αυτήν την διαδικασία. Μετά από κάποιο διάστημα υπάρχει ρήξη μεταξύ των αξιών που διέπουν κάποιον διάσημο και των αξιών που διέπουν κάποιον αθλητή, πολιτικό ή επιχειρηματία. Θα μπορούσα να επεκταθώ σε αυτή τη λογική. Κατανοώ ότι προσπαθούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον των μίντια, αλλά στο τέλος τα ίδια τα μίντια θα καταστρέψουν τις αξίες που τους έκαναν αυτούς που είναι. Δεν είμαι εχθρικός με τη δημοσιότητα, που είναι σημαντικό στοιχείο στη δημιουργία διασημοτήτων, αλλά όταν αυτό είναι το μοναδικό σύστημα αξιών στην κοινωνία, τότε δεν είναι καλό.