Δύο χορευτικά σώματα της αναρχίας, που δεν σταματούν να σπάνε το καλούπι της παράδοσης και να μας εκπλήσσουν, συναντιούνται μέχρι την Κυριακή 15
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΔύο χορευτικά σώματα της αναρχίας, που δεν σταματούν να σπάνε το καλούπι της παράδοσης και να μας εκπλήσσουν, συναντιούνται μέχρι την Κυριακή 15 Μαρτίου στη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών.
Ο Ακράμ Καν και ο Ισραέλ Γκαλβάν παρουσιάζουν το «Τορομπάκα», ένα χορευτικό πάντρεμα του φλαμένκο από την Ισπανία και του κατάκ από την Βόρεια Ινδία. Δημιουργούν ένα διάλογο ανάμεσα στα δύο στυλ χορού, που ενώ φαίνονται τόσο διαφορετικά, έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Οι δύο καινοτόμοι καλλιτέχνες προσπαθούν να βρουν μια ισορροπία στο χάος, να συμφιλιώσουν και να γεφυρώσουν τις παραδόσεις δύο πληθωρικών πολιτισμών. Δημιουργούν μια εκρηκτική παράσταση με πολλή ζωντανή μουσική:
«Για μένα είναι ένα ανοικτό έργο. Σε σας έγκειται πως θα το ερμηνεύσετε. Δεν υπάρχει σενάριο. Μοιάζει περισσότερο με συναυλία. Για μένα προσωπικά είναι ένας διάλογος. Τελικά πρόκειται για δύο χορευτές που συνομιλούν, συζητούν μέσα από τον χορό» τόνισε ο Ισραέλ Γκαλβάν.
Ο τίτλος του έργου, «Τορομπάκα», προέκυψε από ένα ποίημα του Τριστάν Τζαρά. Ο ταύρος (toro) και η αγελάδα (vaca) είναι τα δύο ιερά ζώα της Ισπανίας και της Ινδίας. Αντιπροσωπεύουν τους δύο πολιτισμούς που συνευρίσκονται στην παράσταση, δημιουργώντας ένα γοητευτικό σύμπαν. Ο Γκαλβάν έρχεται με την επιθετικότητα, τη βία, αλλά και την ευθραυστότητα του φλαμένκο, ενώ ο Καν φέρνει την ηρεμία, την ελαφρότητα, την πνευματικότητα του κατάκ.
Ο Ακράμ Καν έλκει την καταγωγή του από το Μπαγκλαντές, που παλιά ανήκε στην Ινδία. Πιστεύει ότι οι δύο χοροί έχουν κοινές ρίζες. Ιστορικά, άλλωστε, έχει αποδειχτεί ότι το φλαμένκο προέρχεται από την Ινδία. Ποια είναι όμως τα κοινά τους στοιχεία για τον Καν;
«Το φλαμένκο και το κατάκ έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Έχουμε την απαγγελία, την εκφορά του λόγου, τις φωνές, το ρυθμό, το χτύπημα των ποδιών στο έδαφος. Το όπλο για τους χορευτές του φλαμένκο είναι τα παπούτσια τους, το δικό μας όπλο ως χορευτές του κατάκ είναι τα κουδουνάκια που φορούμε στους αστραγάλους μας. Ο κοινός τόπος των δύο χορών είναι όμως κατά τη γνώμη μου η μουσική.
Με αυτό το έργο, αυτό που θέλαμε να κάνουμε είναι να εορτάσουμε κατά κάποιο τρόπο, τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε αυτές τις δύο κουλτούρες. Είναι ένας τρόπος να ξαναδούμε τις παραδόσεις, να δούμε πώς ήταν στην αρχική μορφή τους, στο παρελθόν».
Αυτό που συμβαίνει στο «Torobaka» είναι μια μονομαχία δύο ιερών τεράτων του χορού. Δύο αντίρροπες δυνάμεις καλούνται να αναμετρηθούν μέσα σε ένα κύκλο. Ο Γκαλβάν έρχεται ως πολεμιστής με το μαχαίρι και ο Καν ως ιερέας με το θυμιατό. Κατά τη διάρκεια του έργου, θα αλλάξουν ρόλους, θα συνεργαστούν, θα μειώσουν τις εντάσεις, θα βρουν την ιδανική ισορροπία, θα συνδυάσουν το κατάκ με το φλαμένκο.
«Είχα ένα πολύ επιθετικό χορευτικό στυλ, πριν την συνάντησή μας. Τώρα μια διαφορετική ενέργεια βγαίνει από το σώμα μου. Πρόκειται για κάτι καινούργιο για μένα. Έχω γίνει πιο ήπιος, πιο μαλακός» επισημαίνει ο Γκαλβάν.
«Είναι ο δάσκαλός μου» λέει ο Καν για τον Γκαλβάν. «Όχι αυτός είναι ο δάσκαλός μου» τονίζει γελώντας ο Ισραέλ Γκαλβάν για τον Καν
Όπως δήλωσε ο Ακράμ Καν, στη συνέντευξη τύπου, χάρις στη συνεργασία του με τον Γκαλβάν, έμαθε να σκέφτεται, ενώ ο ισπανός χορευτής του φλαμένκο ομολόγησε ότι φοβόταν μέχρι τώρα να μοιραστεί τη σκηνή με άλλους χορευτές. Χάρις στον Ακράμ Καν, ξεκλείδωσε μια πόρτα.
Η παγκόσμια πρεμιέρα της παράστασης, που είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης, έγινε τον περασμένο Ιούνιο στην Γκρενόμπλ. Οι παραστάσεις στην Αθήνα είναι εδώ και καιρό sold-out. Επόμενοι σταθμοί στην ιδιαίτερη πετυχημένη περιοδεία του «Τορομπάκα» είναι το Όσλο, η Στοκχόλμη, η Κολωνία και το Λονδίνο.
Διαβάστε την κριτική της παράστασης από τον Guardian
Δείτε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για το Torobaka μέσα από το site της Στέγης