«Scale # 1:100»: Ένα πολυσυλλεκτικό project χορού στο Γκάζι

«Scale # 1:100»: Ένα πολυσυλλεκτικό project χορού στο Γκάζι
Πνευματικά Δικαιώματα 
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

8 μέρες χορού μας περιμένουν αυτήν και την επόμενη εβδομάδα στο Σύγχρονο Θέατρο, στο Γκάζι. Ο χορογράφος και χορευτής Γιάννης Αντωνίου, με μακρά, γεμάτη διακρίσεις πορεία σε Γερμανία και Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισε να γυρίσει μόνιμα και να δραστηριοποιηθεί στη χώρα μας.

Διάλεξε γι’ αυτή την πρώτη του ελληνική παρουσία να οργανώσει ένα φιλόδοξο project, στο οποίο ενώνουν τις δυνάμεις τους, περισσότεροι από τριάντα χορευτές, χορογράφοι και καλλιτέχνες από άλλα πεδία έκφρασης. Το ονόμασε «Scale # 1:100» και πρόθεσή του να ανιχνεύσει το σημείο συνάντησης, όπου οι τέχνες συγκλίνουν με κέντρο το σώμα.

Συναντήσαμε τον Γιάννη Αντωνίου και μιλήσαμε μαζί του γι’ αυτή την πληθωρική πλατφόρμα χορού που μας περιμένει τις επόμενες μέρες στο Γκάζι.

-Πώς σου φάνηκε η επιστροφή και η μόνιμη παραμονή στην Ελλάδα μετά από 21 χρόνια;

Είναι κάτι πολύ φυσιολογικό για μένα. Η Ελλάδα δεν είναι πλέον όπως την άφησα, όταν έφυγα για να συνεχίσω την καριέρα μου ως χορευτής στο εξωτερικό. Είναι στο κέντρο των πραγμάτων. Συμβαίνουν πλέον πολλά στη χώρα μας. Έχω ήδη ενάμιση χρόνο που είμαι εδώ. Το μόνο που έκανα αυτό το διάστημα ήταν να βλέπω και να ακούω τον κόσμο. Ανακάλυψα εκ νέου την πόλη μου. Αισθάνομαι πιο δημιουργικός από την εποχή που ήμουν στο Σαν Φρανσίσκο και αναλάμβανα commissions, για έργα που πληρωνόμουν πολύ καλά. Το να είμαι ουσιαστικά άνεργος τώρα και να ξέρω να χρησιμοποιήσω το χρόνο μου σωστά, με κάνει πιο πλούσιο. Είναι κάτι που το έκανα συνειδητά, γιατί από τα 17 μου που έφυγα από την Ελλάδα, δούλευα συνεχώς. Η Αμερική ήταν για μένα ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, όπου σου δίνονται πολλές ευκαιρίες. Αν είσαι καλός σ’ αυτό που κάνεις, μπορείς να διακριθείς. Είναι ωραίο να φεύγεις από κάπου, όταν είσαι ακόμη ψηλά, όταν είσαι ερωτευμένος με αυτό που ασχολείσαι.

-Πώς γεννήθηκε η ιδέα του «Scale # 1:100»;

Το Scale για μένα είναι πώς στέκεσαι και να αναγνωρίζεις τι έχεις, τι βρίσκεται γύρω σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να ζήσεις με αυτά που έχεις κάνει και με αυτούς που σε περιστοιχίζουν. Δεν χρειάζεται να ψάχνεις συνεχώς για το επόμενο βήμα, για μια έξυπνη ιδέα. Αυτή είναι η πολιτική μου φιλοσοφία. Μπορείς να σταματήσεις να δημιουργείς και απλά να συνειδητοποιήσεις τι έχεις. Η ευτυχία για μένα με αυτό το project είναι η συμμετοχή όλων αυτών των δημιουργών. Δεν είμαι εγώ στο επίκεντρο, αλλά η ομάδα. Γι’ αυτό νομίζω ότι θα γίνει μεταξύ μας ένα ωραίο παιχνίδι.

-Αυτή είναι η ιδέα που κρύβεται πίσω από την performance της πρώτης μέρας;

Το concept της πρώτης ημέρας είναι το σπάσιμο της κλίμακας. Έχω καλέσει είκοσι άτομα που θα προσπαθήσουμε να αναιρέσουμε το scale, γιατί όλοι μας είμαστε δημιουργοί. Δεν θα κάνουμε αυτοσχεδιασμούς. Θα κάνουμε εκ των προτέρων, τρεις πρακτικές για να στήσουμε αυτό που θα γίνει την Πέμπτη 16 Απριλίου. Θα είναι μια μοναδική συνάντηση δημιουργών, όπου θα αναζητήσουμε τους κοινούς παρανομαστές. Όλοι είμαστε σε ένα επίπεδο σ’ αυτό που κάνουμε, ώστε όταν παίξουμε εκτός κλίμακας σ’ αυτή την performance, να μην «σπάσει» ποτέ η σχέση μεταξύ μας.

-Πώς έκανες την επιλογή των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στο «Scale #1:100»;

Με ενδιέφερε να συμμετάσχουν σ’ αυτό το project άτομα που είναι πρώτα «εξελιγμένοι» ως άνθρωποι και μετά ως καλλιτέχνες. Αν είναι και τα δύο, τόσο το καλύτερο. Έγινε αρκετό ψάξιμο για να καταλήξω σ’ αυτή τη σύνθεση του προγράμματος. Η μία βραδιά είναι αφιερωμένη σε νέους χορογράφους, γιατί με ενδιαφέρουν πολύ και θέλω να βγει η δουλειά τους προς τα έξω. Με την έκθεση στο κοινό, θα μάθουν πολλά πράγματα. Είχαμε 17 αιτήσεις γι’ αυτή τη βραδιά και καταλήξαμε σε πέντε χορογραφίες. Είδα τις δουλειές τους και τις επέλεξα.

-Και τους υπόλοιπους χορογράφους που συμμετέχουν;

Τους γνώρισα όλους έναν έναν σταδιακά. Είδα τη δουλειά τους και ενθουσιάστηκα. Όλο αυτό που θα δείτε αυτές τις ημέρες, προέκυψε μέσα από γνωριμίες, επαφές και δουλειές που είδα αυτόν τον ένα χρόνο, που είμαι εδώ.

-Τι «κερδίζεις» εσύ από όλο αυτό το project;

Είναι ωραίο να έχεις τη δύναμη να φτιάξεις μια κοινότητα. Μια ομάδα φίλων, μια ομάδα με την οποία μπορείς να συνεργαστείς πάνω στη σκηνή και να ανταλλάξεις εμπειρίες. Να δείξεις ποιος είσαι πραγματικά και να το μοιραστείς με τους άλλους. Μαθαίνεις νέα πράγματα. Εμένα με οργανώνει ως επαγγελματία στη χώρα μου.

-Τι είναι για σένα αυτό το χορευτικό πείραμα; Είναι μια συνεργατική πλατφόρμα δημιουργίας;

Θα μπορούσα να κάνω μια δική μου παράσταση αυτές τις δύο εβδομάδες στο Σύγχρονο Θέατρο, αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω αυτή τη στιγμή. Με ενδιέφερε να γνωρίσω τι υπάρχει στη χώρα μου, από άποψη χορευτών και χορογράφων. Και ήθελα και όλοι αυτοί να γνωρίσουν και μένα και να δουν αυτό που κάνω, ως χορευτής, ως χορογράφος και ως παραγωγός. Γι’ αυτό και κάνω και τα δύο στις παραστάσεις. Ήθελα δηλαδή να γνωρίσω το ελληνικό οικοσύστημα του χορού. Δημιουργώ λοιπόν μια κοντινή κλίμακα για όλους αυτούς τους ανθρώπους , για να εκφραστούν και να τους γνωρίσω από κοντά. Είναι σαν να ανοίγεις το σαλόνι σου σε αγνώστους, που μπορούν να γίνουν κολλητοί σου φίλοι, να γίνουν συνάδελφοι.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πέμπτη 16/4

“Εκτός κλίμακας”, Opening Event με την υποστήριξη του AthensSyn. Μία μοναδική συνάντηση δημιουργών σε μία performance ειδικά σχεδιασμένη για το Scale #1:100. Ένας μικρόκοσμος που έχει μια αναρχία αλλά δεν καταρρέει, γιατί οι άνθρωποι που τον αποτελούν έχουν την αυτογνωσία που τους κρατάει πάντα στον άξονα.
Συμμετέχουν οι: Τζένη Αρσένη (σκηνοθέτης), Σταύρος Αποστολάτος (performer), Γεράσιμος Αβλάμης (εικαστικός), Βάλια Παπαχρήστου (performer), Μπέττυ Δραμισιώτη (performer), Γιάννης Αντωνίου (performer), Νώντας Δαμόπουλος (performer), Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου (performer), Αναστασία Μπρουζιώτη (performer), Μαρίζα Βινιεράτου (χορογράφος), Διονύσης Χριστοφιλογιάννης (εικαστικός), Νίκος Καλύβας (performer), Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου (μουσικός), Σάντυ Σιέμπου (εικαστικός), Γιάννης Τσιγκρής (performer), Ίρις Κατράκη (performer), Άγγελος Παπαδόπουλος (performer), Άγγελος Αντωνάκος (performer), Βάσια Ζορμπαλή (performer )

Scale #1:100, ένα project της KUNST-STOFF productions & του Γιάννη Αντωνίου from Yannis Adoniou / KUNST-STOFF on Vimeo.

Opening party @ Fabrica (22:30) Παρασκευή 17/4

«Patterns»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πέντε νέοι χορογράφοι παρουσιάζουν τη δουλειά τους στο SCALE #1:100 υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιάννη Αντωνίου και της KUNST-STOFF productions

1. u_for_ia (20΄)

Καθημερινές πράξεις και συνήθειες που αποσκοπούν στην ευχαρίστηση, την απόλαυση και την ξεγνοιασιά συνθέτουν το u_for_ia. Μια σόλο διαδρομή προσωπικών βιωμάτων και καταστάσεων που εκτυλίσσεται στο χώρο αποτελεί τη δική μας εκδοχή σε αυτή την αναζήτηση.
Χορογραφία: Γιάννης Τσιγκρής, Χορεύει: Αγγελική Γούβη

2. Trip-trap (6΄)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια μουσική σύγχυση σωματοποιείται σε αδιέξοδες διαδρομές. Ένα παγιδευμένο σώμα ερευνά δύσκολες θέσεις και προσπαθεί να αποδράσει από μια κινητική πορεία καταλήγοντας πάντα εκεί που ξεκίνησε.
Χορογραφία, ερμηνεία: Νίκος Καλύβας, Μουσική: Krzysztof Penderecki

3. A true Story (15΄)
Η ανθρωπότητα εδώ και αιώνες μάχεται για την ελευθερία. Τώρα διανύουμε μία εποχή που θεωρούμε ότι είμαστε ελεύθεροι αλλά είμαστε περικυκλωμένοι από απαγορεύσεις. Το έργο διερευνά τα όρια των δύο αυτών εννοιών και πώς επηρεάζουν τον καθένα μας. Οι άνθρωποι συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αντιδρούν, πολεμούν, υποφέρουν, ονειρεύονται, σκέφτονται. Προσπαθούν να βρουν μία ισορροπία μεταξύ των φυσικών ενστίκτων τους και των περιορισμών που τους επιβάλλονται από την κοινωνία.
Συντελεστές: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Αναστασία Μπρουζιώτη

A True Story from Anastasia Brouzioti on Vimeo.

4. «ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥ / BETWEEN ME» (20΄)

Η πάλη ανάμεσα στο «θέλω» και το «πρέπει» καθορίζεται από τη συγκυρία της τυχαιότητας και βιώνεται ως ψυχική ακροβασία επάνω στα όρια της ατομικής μας ασφάλειας.
Ιδέα-σύλληψη: Σοφία Κονδυλιά, Χορογραφία: Σοφία Κονδυλιά, Ζαφειρία Τσιρακάκη και οι χορευτές, Χορεύουν: Σοφία Κονδυλιά, Ζαφειρία Τσιρακάκη, Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα, Ιουλία Κουκουζέλη, Φωτεινή Αγγέλη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

5. BREATH (20΄)

Από τη μία, η πάλη του ατόμου να ξεφύγει από την ατομικότητα και να αποτελέσει μέρος της συλλογικότητας, να διαλύσει τα σύνορα (χώμα), που το ίδιο χτίζει. Από την άλλη, ο αγώνας (ανάσα) του ατόμου και του συνόλου να προσεγγίσει το φως που συμβολίζει την πηγή ζωής και ελπίδας / εξέλιξης.
Χορογραφία, σκηνογραφία: Ίρις Κατράκη
Συντελεστές: Ίρις Κατράκη – Παύλου, Άγγελος Αντωνάκος, Βάσια Ζορμπαλή, Άγγελος Παπαδόπουλος, Γκόλια Λαμπρινή

Σάββατο 18 & Κυριακή 19/4

1) “Scale made/«τώρα»” (30΄)

«…τα βλέπω όλα από ψηλά, σαν από ρόδα σε λούνα παρκ, ζαλίζεσαι εκεί πάνω αλλά είναι ελεύθερα, ουρλιάζεις τον φόβο σου, δεν τον πνίγεις για άλλη μια φορά»
Ένα σώμα μεταμορφώνεται πάνω στη σκηνή μέσα από το Λόγο. Μια αφαιρετική πράξη, σαν μονοκοντυλιά που ταυτίζει τον ήρωα με τον αριθμό 1.
Σύλληψη: Γιάννης Αντωνίου & Τζένη Αρσένη, Χορογραφία / Χορός: Γιάννης Αντωνίου, Συγγραφή κειμένου / Φωνή: Τζένη Αρσένη, Σκηνογραφία: Διονύσης Χριστοφιλογιάννης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

“Scale made/«τώρα»” from Yannis Adoniou / KUNST-STOFF on Vimeo.

2) Auto – da – fé (13΄)

«Είμαστε ένα. Από το τυφλό σκουλήκι στο βυθό του ωκεανού ως την απέραντη παλαίστρα του Γαλαξία, ένας μονάχα αγωνίζεται και κινδυνεύει, ο εαυτός μας.»
Χορεύει: Νώντας Δαμόπουλος, Χορογραφία: Μαρίζα Βινιεράτου, Μουσική Σύνθεση: Δημήτρης Τσούκας, Σχεδιασμός Φωτισμού: Θωμάς Οικονομάκος, Εικαστικός: Φίλιππος Βασιλείου

Πέμπτη 23/4

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

1) Χορογραφικό εργαστήριο από τον Σύνδεσμο Χορού ΠΡΟΣΧΗΜΑ, YELP, LEMURIUS

2) W=FxS (20΄)

Τρέχω = κίνηση, ενέργεια. Μία ενέργεια που κινείται με κύριο χαρακτηριστικό τη μετατόπιση του σώματος και κατ΄ επέκταση του νου. Προέκταση του περπατήματος, μια ενστικτώδης ανάγκη του ανθρώπου που υπάρχει στην φύση από τότε που κυνηγούσαμε και μας κυνηγούσαν. Τρέχουμε για να μην μας πιάσουν, τρέχουμε για να πιάσουμε, για να φύγουμε, για να προλάβουμε, για να γυμναστούμε, για να ξεχαστούμε, για να ιδρώσουμε, για να πονέσουμε, για να δοκιμαστούμε, τρέχουμε για αυτά που ξέρουμε και για αυτά που δεν ξέρουμε… αλλά, πού πάνε όλα αυτά τα χιλιόμετρα που διανύουμε για να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες; Αν υπάρχει μετατόπιση στο σώμα, τότε υπάρχει και κάπου αλλού;

Συντελεστές: Επαμεινώνδας Δαμόπουλος, Γιάννης Γζουντέλης, Κατερίνα Ασημακοπούλου, Αθανάσιος Κλεισιάρης, Φίλιππος Βασιλείου, Μανούσος Γακιλάζος

Παρασκευή 24/4

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

1) W=FxS (20΄)

2) Indirect Speech (15΄), Ομάδα Carnation

Το Indirect speech αποτελεί συνέχεια της ερευνητικής μας αναζήτησης γύρω από τη σχέση ήχου και κίνησης. Το σώμα της χορεύτριας που αντιδρά άμεσα στο ηχητικό ερέθισμα, που μόνο αυτή λαμβάνει από ακουστικά, συνδέει στα μάτια του θεατή το χορό της με ένα νέο ηχητικό σύνολο, το οποίο παράγεται από το κοστούμι, που αποτελούμενο από διαφορετικά υλικά, παίρνει το ρόλο ενός μουσικού οργάνου.
Χορογραφία: Ηρώ Αποστολέλλη & Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου. Ερμηνεία: Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη & Ελίνα Πούλου

3) Scale/play (40΄)
Οι Σταύρος Αποστολάτος και Γιάννης Αντωνίου παρουσιάζουν το ντουέτο scale/play, που αφορά στην κατάκτηση του «μέτρον άριστον». Μια περφόρμανς στα όρια της μετάβασης από την καθημερινότητα στην ποιητικότητα της επιλογής. Πες μου τί είναι τέχνη, να σου πω ποιος είσαι. Συμμετέχεις, παρατηρείς, συμπληρώνεις, διαλύεις, δημιουργείς.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Χορογραφία / Χορός: Γιάννης Αντωνίου & Σταύρος Αποστολάτος, Σκηνογραφία: Γεράσιμος Αβλάμης

Σάββατο 25 & Κυριακή 26/4

1) Scale/play (40΄)

2) Sebastian (40΄) – Ακροποδητί

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο αόρατος ήρωας από το θεατρικό έργο «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» του Τ. Ουίλιαμς, είναι το ίδιο πρόσωπο που περνά από την απουσία στην παρουσία, μέσα στον Sebastian. Η παράσταση επικεντρώνεται σε «εκείνο που δεν βλέπουμε, εκείνο που έχει ήδη συμβεί και τελειώσει, εκείνο που δεν έγινε ποτέ εικόνα», και ακολουθεί τη διαδρομή μιας εξωτερικής και μαζί εσωτερικής αναπαράστασης. Οι ρόλοι αντιστρέφονται, η φύση ρυθμίζει με σκληρό αλλά δίκαιο τρόπο τις ζυγαριές της και αυτός που έφαγε, θα φαγωθεί.
Σύλληψη – Χορογραφία: Αγγελική Σιγούρου, Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας, Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γιάννης Ρούσσος, Φωνητικός αυτοσχεδιασμός: Σαβίνα Γιαννάτου, Κοστούμια: Αγγελική Μάνεση, Αφοί Π. Αθανασόπουλοι, Ερμηνεύουν οι: Ιωάννα Αντώναρου, Φίλιππος Ευαγγέλου, Ναμπίλ ελ Μπαράζ, Αριάδνη Ψυχογιοπούλου

Sebastian (trailer 2015) from AKROPODITI DANCETHEATRE / CENTRE on Vimeo.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

SCALE # 1:100

Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Γκάζι, τηλ. 2103464380
16-19 & 23-26 Απριλίου 2015
Ώρα έναρξης: 21:15
Εισιτήρια: 10€, μειωμένο: Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65 ετών 7€
Προπώληση εισιτηρίων Ticket services. Ταμείο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Εισιτήρια Online: www.ticketservices.gr
Τηλεφωνική αγορά: 210 7234567

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ο νομός Τρικάλων ‘‘χτίζει’’ νέο τουριστικό προφίλ - Δράσεις και εμπειρίες με επίκεντρο τα Μετέωρα

Newcomers: Από την πρώτη δίκη του #MeToo στην Ελλάδα, στο σκακιστικό σύμπαν του «Πανελλήνιον»

Ρίκα Πανά: « Η ζωή σε μαθαίνει ότι πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαμαρτυρηθείς»