Ουκρανός βετεράνος του Κόκκινου Στρατού κάνει έκκληση για συμφιλίωση

Ουκρανός βετεράνος του Κόκκινου Στρατού κάνει έκκληση για συμφιλίωση
Από Euronews with ELENI KOROVILA
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ο Ιβάν Ζαλούζνι θα γιορτάσει στις 10 Μαΐου τα 97α γενέθλιά του. Από τη μακρά ζωή του δεν έσβησε ποτέ από τη μνήμη του τα 3 χρόνια κατά τα οποία

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Ιβάν Ζαλούζνι θα γιορτάσει στις 10 Μαΐου τα 97α γενέθλιά του. Από τη μακρά ζωή του δεν έσβησε ποτέ από τη μνήμη του τα 3 χρόνια κατά τα οποία πολέμησε υπερασπιζόμενος την πατρίδα του απέναντι στους Γερμανούς κατακτητές.

Ο Ιβάν Ζαλούζνι, που γεννήθηκε σε μία από τις 24 Ομπλάστ της Ουκρανίας, είναι βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ηλικία 20 ετών κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό, στους πεζοναύτες.

Το 1942, όταν ο ναζιστικός στρατός προέλαυνε στην Ουκρανία, ο 24χρονος τότε Ιβάν έκανε το καθήκον του.

Επτά δεκαετίες αργότερα θρήνησε για τον χαμό του 23χρονου εγγονού του Ιβάν Χούτνικ-Ζαλούζνι, ο οποίος σκοτώθηκε τον περασμένο Αύγουστο στο Ντονμπάς.

«Ξέρω πως δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς θύματα. Είπα στον εγγονό πως εγώ είδα τους συντρόφους μου να πεθαίνουν στην πρώτη γραμμή. Ο Ιβάν ήξερε τι σημαίνει πόλεμος. Αλλά μου έλεγε: “Θέλω να προστατέψω την πατρίδα μου, την Ουκρανία. Θέλω να πολεμήσω όπως έκανε κι ο παππούς μου”, λέει με νηφαλιότητα ο Ιβάν Ζαλούζνι.

Ο βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε προσπαθήσει να τον εμποδίσει από το να πολεμήσει.

Ο 23χρονος Ιβάν έχασε τη ζωή του ως μέλος του ουκρανικού στρατού στις ένοπλες συγκρούσεις με τους φιλο-Ρώσους αυτονομιστές, στο προπύργιό τους στην Ανατολική Ουκρανία, το Ντονμπάς.
Ο παππούς του δίνει έναν αγώνα αφύπνισης στη μνήμη του αδικοχαμένου εγγονού του.

Απευθύνεται στους πρώην συντρόφους του. Τότε ήταν όλοι στρατιώτες του στρατού της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα Ουκρανοί και Ρώσοι έχουν εμπλακεί σε μια αδιέξοδη σύγκρουση με πολλά θύματα.

«Εμείς ήμασταν μαζί στα χαρακώματα. Μοιραστήκαμε το ίδιο κομμάτι ψωμί λίγοι άνθρωποι μεταξύ μας. Κι όταν δεν είχαμε τσιγάρο να καπνίσουμε, μοιραζόμασταν το ίδιο τσιγάρο δέκα στρατιώτες. Δεν κατηγορώ τους Ρώσους αλλά έχω πει: “Όσοι με ακούτε, σας παρακαλώ, κάντε κάτι, ένα αίτημα, γράψτε γράμματα στον πρόεδρο. Μη μένετε με σταυρωμένα χέρια! Τι κάνετε; Πολεμήσαμε μαζί!» λέει ο σχεδόν αιωνόβιος βετεράνος.

Τα παράσημα που κοσμούν τη στολή του μαρτυρούν την ένδοξη θητεία του. Δεν ξεχνά όμως ποτέ τη φρίκη και τον παραλογισμό του πολέμου.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου: Οι διαφορετικές αφηγήσεις Κρεμλίνου - Λουκασένκο για το μακελείο

Στα τελικά του Euro 2024 προκρίθηκε η Ουκρανία

Πόλεμος στην Ουκρανία: Επιπλέον απώλειες για τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας