Το Παρίσι φιλοξενεί αυτές τις μέρες ένα μεγάλο κινηματογραφικό φεστιβάλ αφιερωμένο στο παλαιστινιακό σινεμά. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο Παρίσι φιλοξενεί αυτές τις μέρες ένα μεγάλο κινηματογραφικό φεστιβάλ αφιερωμένο στο παλαιστινιακό σινεμά. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στη γαλλική πρωτεύουσα και στόχος των διοργανωτών είναι να αναδείξουν την κουλτούρα των Παλαιστινίων, αλλά και την πληθωρικότητα του παλαιστινιακού κινηματογράφου.
«Πρώτα από όλα είναι ένα γεγονός που αφορά τις ταινίες και το περιεχόμενό τους, και όχι την πολιτική. Αυτό το φεστιβάλ αποτυπώνει την ενδιαφέρουσα πληθωρικότητα, όσον αφορά τις κινηματογραφικές προσεγγίσεις. Γι’ αυτό είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό φεστιβάλ» εξηγεί ο Σαμουέλ Λεού, ένας εκ των διοργανωτών του φεστιβάλ.
Η ταινία της Αν Μαρί Γιακίρ «Όταν σε είδα» άνοιξε το φεστιβάλ. Η υπόθεσή της διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του πολέμου των 6 ημερών, το 1967 και παρακολουθεί τη ζωή των Παλαιστινίων σε έναν προσφυγικό καταυλισμό. Ο 11χρονος Ταρέκ εγκαταλείπει τον καταυλισμό για να βρει τον πατέρα του.
«Η οικογένειά μου κατάγεται από την Βηθλεέμ, η οποία κατελήφθη το 1967. Ήθελα να κάνω κάτι για εκείνη την περίοδο, που ήταν μια μεγάλη τραγωδία για τους Παλαιστινίους, αλλά και μια εποχή μεγάλων ελπίδων. Σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στην Παλαιστίνη, νέοι άνθρωποι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να αλλάξουν τη ζωή τους. Υπήρχαν φοιτητικά κινήματα, αντι-αποικιακά κινήματα, κινήματα πολιτικών δικαιωμάτων. Κάτι σπουδαίο συνέβαινε» εξήγησε η Αν Μαρί Γιακίρ.
Το τρέιλερ του «When I Saw You»:
Η απεσταλμένη του Euronews στο Παρίσι, Αχέντ Αλκαλάς μεταδίδει:
«Την τελευταία δεκαετία, παρά την έλλειψη πόρων, το παλαιστινιακό σινεμά έχει σταθεροποιήσει τη θέση του στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η επιστροφή στο παρελθόν, αλλά και μια αίσθηση διακωμώδησης είναι δύο βασικά χαρακτηριστικά που έχουν πολλές παλαιστινιακές ταινίες, που παρουσιάζονται στο παρισινό φεστιβάλ».
Το ντοκιμαντέρ – animation του Αμέρ Σομάλι και του Πωλ Κάουν οι «18 δραπέτες» εστιάζει στο 1987 και στις αρχές της πρώτης Ιντιφάντα. Οι κάτοικοι ενός παλαιστινιακού χωριού κοντά στη Βηθλεέμ αγοράζουν 18 αγελάδες από ένα κιμπούτζ σε μια προσπάθεια να γίνουν αυτάρκεις από πλευράς τροφίμων, από το Ισραήλ.
«Τα αρχεία των Παλαιστινίων από την πρώτη Ιντιφάντα προέρχονται από τον ξένο τύπο. Διαχειρίζονται το παλαιστινιακό ζήτημα, ανάλογα με τη δική τους ατζέντα. Όσοι υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους τους παρουσιάζουν ως μαρτυρικά θύματα και όσοι είναι εναντίον τους ως τρομοκράτες που καίνε λάστιχα και πετάνε μολότοφ. Ο τύπος ποτέ δεν έδειξε πώς είναι οι συνηθισμένοι Παλαιστίνιοι στην καθημερινή τους ζωή: ότι αρμέγουν αγελάδες, ταΐζουν κότες, βοηθούν τα παιδιά τους στα μαθήματά τους» επισήμανε ο Αμέρ Σομάλι.
Το τρέιλερ του «18 δραπέτες»:
Το ντοκιμαντέρ «Ο κόσμος δεν είναι δικός μας» του Μαχντί Φλεϊφέλ αφορά τον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό του Αιν-ελ-Χελβέ, στον νότιο Λιβάνο και τη ζωή τριών γενιών Παλαιστινίων. Παρόλο που ο σκηνοθέτης γεννήθηκε στο Ντουμπάι και μεγάλωσε στη Δανία, πέρασε πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του στον καταυλισμό. Η ταινία αποτυπώνει τις επισκέψεις του εκεί, από τότε που ήταν μικρός μέχρι σήμερα, καθώς και τις σχέσεις του με τους μόνιμους κατοίκους του καταυλισμού.
Πέρα από τις προσωπικές αναμνήσεις και το αρχειακό υλικό της οικογένειας, υπάρχουν και πολλά ιστορικά στοιχεία που ενσωματώνονται στην συγκινητική ιστορία, που μας αφηγείται ο Φλεϊφέλ.
Το τρέιλερ του «Ο κόσμος δεν είναι δικός μας»:
Στο ντοκιμαντέρ του «Infiltrators», ο Καλέντ Ζαράρ παρακολουθεί μια ομάδα Παλαιστινίων που προσπαθούν να εισέλθουν στο Ισραήλ για να βρουν δουλειά και να συναντήσουν τους συγγενείς τους:
«Πολύ συχνά, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, έρχονταν ισραηλινοί στρατιώτες μας πυροβολούσαν και έριχναν χημικά. Τρέχαμε να γλιτώσουμε. Άφηνα την κάμερα πίσω μου να γράφει. Χρησιμοποίησα μερικό από αυτό το υλικό στην ταινία μου» δήλωσε ο σκηνοθέτης.
Το τρέιλερ της ταινίας «Infiltrators»:
Το φεστιβάλ παλαιστινιακών ταινιών έχει ως βασικό στόχο να βοηθήσει τις ταινίες από την Παλαιστίνη να βρουν διανομή στη Γαλλία, όπου μόνο οι μεγάλες παραγωγές έχουν ευκαιρία. Ρίχνει αυλαία στις 7 Ιουνίου.