Μπουρούντι: Η αναβολή των εκλογών επιτείνει το πολιτικό αδιέξοδο

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Βαθαίνει η πολιτική κρίση στο Μπουρούντι.

Με σιδηρά πυγμή, οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν αποκαταστήσει την τάξη στους δρόμους της πρωτεύουσας Μπουζουμπούρα, ωστόσο το εκρηκτικό κλίμα καθιστά απαγορευτική κάθε σκέψη για να στηθούν οι προγραμματισμένες τοπικές και βουλευτικές κάλπες.

Προς αναβολή οδεύουν και οι προεδρικές εκλογές της 26ης Ιουνίου, που πυροδότησαν την ένταση.

Η απόφαση του προέδρου Πιερ Ενκουρουνζίζα να θέσει για τρίτη φορά υποψηφιότητα, εκμεταλλευόμενος ένα παράθυρο του Συντάγματος, εξόργισε την αντιπολίτευση. Από τις 26 Απριλίου ξεκίνησαν βίαιες διαδηλώσεις με αίτημα την παραίτησή του.

Την αναβολή των εκλογών, με στόχο την ομαλοποίηση της κατάστασης στο Μπουρούντι, ζήτησαν από τον πρόεδρο Ενκουρουνζίζα οι ηγέτες των κρατών της ανατολικής Αφρικής που συνεδρίασαν στην Τανζανία, στις 31 Μαΐου.

Αυτή ήταν η δεύτερη περιφερειακή σύνοδος από την αρχή της κρίσης.

Στην πρώτη, στις 13 Μαΐου, συμμετείχε και ο πρόεδρος Ενκουρουνζίζα. Ο στρατηγός Γκοντφρίντ Νιγιομπάρε επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την απουσία του και να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία.

Τελικά, στρατεύματα πιστά στον πρόεδρο κατάφεραν να καταστείλουν την κίνηση των στασιαστών.

Ο Πιερ Ενκουρουνζίζα επέστρεψε στο Μπουρούντι δύο ημέρες αργότερα και, παρά την λαϊκή δυσαρέσκεια, αρνήθηκε να αποσύρει την υποψηφιότητά του, ικανοποιώντας το αίτημα της αντιπολίτευσης.

Το πολιτικό αδιέξοδο έχει επιπτώσεις και στην οικονομία. Η εμπορική κίνηση έχει μειωθεί δραματικά επιτείνοντας την κρίση σε μια από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο.

Στο Μπουρούντι το κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα δεν ξεπερνά τα 230 ευρώ, ενώ το 58% του πληθυσμού υποφέρει από χρόνιο υποσιτισμό.

Λόγω της έκρυθμης κατάστασης, πολλά από τα διεθνή προγράμματα βοήθειας έχουν ανασταλεί, οδηγώντας μερίδα του πληθυσμού σε απόγνωση.

Οι βίαιες ταραχές και η άγρια καταστολή της αστυνομίας είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς.

Με τον εφιάλτη του εμφυλίου του 2005 να ξυπνά, περισσότεροι από 100.000 κάτοικοι του Μπουρούντι επέλεξαν να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς.

Η πλειοψηφία διέφυγε με πλοιάρια μέσω της λίμνης Ταγκανίκα προς την Τανζανία.