Ένα αραβοϊσραηλινό κουαρτέτο θέλει να αλλάξει τον κόσμο

Ένα αραβοϊσραηλινό κουαρτέτο θέλει να αλλάξει τον κόσμο
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Οι αραβοϊσραηλινές σχέσεις έχουν περάσει από τα σαράντα κύματα και το μόνο που δεν τις χαρακτηρίζει είναι η αρμονία και η αγάπη. Το Ίδρυμα Polyphony

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Οι αραβοϊσραηλινές σχέσεις έχουν περάσει από τα σαράντα κύματα και το μόνο που δεν τις χαρακτηρίζει είναι η αρμονία και η αγάπη.

Το Ίδρυμα Polyphony θέλει να αλλάξει αυτό το κλίμα, μέσα από τον πολιτισμό, φέρνοντας κοντά άραβες και εβραίους μουσικούς. Δημιουργήθηκε το 2011 στη Νέα Υόρκη, από τους Ντέμπορα και Κρεγκ Κόγκατ και τον μουσικό Αμπούντ Ασκάρ.

«Εμείς εστιάζουμε στη μουσική και τη δημιουργία της, αλλά ο στόχος μας είναι πέρα από όλα αυτά. Θέλουμε να δώσουμε σε άτομα και από τις δύο κοινότητες την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να αισθανθούν μεταξύ τους οικειότητα. Πιστεύουμε ότι αυτό θα έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, την ευρύτερη ισραηλινή κοινωνία» εξηγεί ο Ασκάρ, που είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ιδρύματος Polyphony.

Έτσι δημιουργήθηκε ένα αραβοϊσραηλινό κουαρτέτο:

«Όταν ξεκινούσαμε, ο κόσμος γύρω μας δεν περίμενε πολλά από εμάς. Δεν πίστευε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Για παράδειγμα αν αναφερόμασταν σε κάποιον Άραβα που παίζει κλασική μουσική, δεν πίστευαν όλοι ότι μπορεί να γυρίσει τον κόσμο να δώσει κλασικά κονσέρτα» τόνισε ο τσελίστας, μέλος του κουαρτέτου Μαχντί Σααντί και συμπλήρωσε:

«Προκαλούμε μια αλλαγή. Στο παρελθόν ακούγαμε ότι οι Άραβες και οι Εβραίοι δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, τώρα αποδεικνύουμε ότι μπορεί να γίνει. Και αυτή είναι μια τεράστια αλλαγή για τους Άραβες και τους Εβραίους».

Έτσι δημιουργήθηκε αυτό το αραβοϊσραηλινό κουαρτέτο, που δεν παίζει αποκλειστικά κομμάτια κλασικής μουσικής, αλλά και συνθέσεις γνωστών αράβων και εβραίων δημιουργών.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Τα ανερχόμενα ταλέντα της Vogue Fashion Dubai

39ο Φεστιβάλ Δράμας: Ένας απολογισμός του ελληνικού διαγωνιστικού

Τελλόγλειο: Τα 90 πρόσωπα του Δημήτρη Μεσσίνη