Επί περίπου 80 ημέρες, στα τέλη του περασμένου έτους, το κέντρο του Χονγκ Κονγκ παρέλυσε από πρωτοφανείς κινητοποιήσεις. Το κίνημα της Ομπρέλας είχε
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕπί περίπου 80 ημέρες, στα τέλη του περασμένου έτους, το κέντρο του Χονγκ Κονγκ παρέλυσε από πρωτοφανείς κινητοποιήσεις.
Το κίνημα της Ομπρέλας είχε ως βασικό αίτημα τη διενέργεια ελεύθερων εκλογών στην ημιαυτόνομη περιοχή που ανήκει διοικητικά στην Κίνα.
Από την μεταβίβαση της κυριαρχίας του Χονγκ Κονγκ το 1997, ο κυβερνήτης της πρώην βρετανικής αποικίας εκλέγεται απευθείας από μια επιτροπή 1.200 εκλεκτόρων, που κατά πλειοψηφία ελέγχονται από το Πεκίνο.
Σύμφωνα με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, που ενέκρινε η Κίνα, η ίδια επιτροπή θα δίνει το χρίσμα σε τρεις υποψήφιους. Αυτοί στη συνέχεια θα διεκδικούν την ψήφο των 5 εκατομμυρίων κατοίκων του Χονγκ Κονγκ.
Για τους διαδηλωτές, το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα δεν είναι δημοκρατικό. Επικαλούμενοι τον Θεμελιώδη Νόμο, που διέπει τις σχέσεις του Χονγκ Κονγκ με το Πεκίνο στη βάση της αρχής “μια χώρα, δύο συστήματα”, ζητούν άμεση και καθολική ψηφοφορία.
Για τον σημερινό κυβερνήτη του Χονγκ Κονγκ και εκλεκτό του Πεκίνου ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
«Η κυβέρνηση της Ειδικής Διοικητικής Περιοχής του Χονγκ Κονγκ δεν μπορεί να πράξει κάτι ανέφικτο με βάση τον Θεμελιώδη Νόμο, Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και πρέπει να βάλουμε μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα εφικτά και τα ανέφικτα», δήλωσε.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στις διαφορετικές ερμηνείες του Θεμελιώδους Νόμου.
Σύμφωνα με την σινοβρετανική Διακήρυξη παραχώρησης του 1997, η Κίνα υπόσχεται ότι το Χονγκ Κονγκ θα απολαμβάνει έναν σχετικά υψηλό βαθμό αυτονομίας τουλάχιστον έως το 2047, διασφαλίζοντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών.
Η πόλη διατηρεί αυτονομία σε ζητήματα οικονομίας και χαμηλής πολιτικής, αλλά εκχωρεί στο Πεκίνο τις αρμοδιότητες σε θέματα Εξωτερικής πολιτικής και Άμυνας.
Το εκλογικό σύστημα παραμένει επί σειρά ετών επίδικο ζήτημα.