Εκδηλώσεις μνήμης και βαθύς προβληματισμός δέκα χρόνια μετά τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕνός λεπτού σιγή τηρήθηκε στη Βρετανία στη μνήμη των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων το καλοκαίρι του 2005. Δέκα χρόνια μετά κυριαρχούν ο πόνος για όσους έχασαν τη ζωή τους, η θλίψη και προβληματισμός για τα συνεχιζόμενα χτυπήματα τρομοκρατίας καθώς το σοκ από την επίθεση στην Τυνησία δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί.
Στις 9 παρά 10 το πρωί της 7ης Ιουλίου σημειώθηκαν ταυτόχρονα τρεις εκρήξεις στο λονδρέζικο μετρό. Μία ώρα αργότερα ένας καμικάζι έκανε επίθεση αυτοκτονίας σε λεωφορείο στην πλατεία Τάβιστοκ.
Στο Χάυντ παρκ έχει ανεγερθεί μνημείο για τα 52 θύματα των βομβιστικών επιθέσεων της 7ης Ιουλίου 2005. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον και ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον κατέθεσαν στεφάνια στη μνήμη των θυμάτων.
«Είναι μια μέρα μνήμης της απίστευτης αποφασιστικότητας και θέλησης από την πλευρά των Λονδρέζων και του Ηνωμένου Βασιλείου συνολικά. Μια μέρα κατά την οποία θυμόμαστε την απειλή που όλοι αντιμετωπίσαμε. Αλλά πάνω απ‘όλα είναι μια μέρα κατά την οποία θυμόμαστε την αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετώπισαν όλα όσα πέρασαν οι οικογένειες των θυμάτων», δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον.
Η Τζιλ Χικς δεν θα ξεχάσει ποτέ τον Άντριου Μάξγουελ. Είναι ο αστυνομικός που της έσωσε τη ζωή. Την ανέσυρε σοβαρά τραυματισμένη μέσα από το μετρό. Η Τζιλ είχε πάρει το μετρό στον σταθμό Kings Cross και βρισκόταν σε απόσταση λίγων εκατοστών από τον καμικάζι που ανατίναξε τη γραμμή του μετρό.
«Με ποιο τρόπο το γεγονός ότι έχασα τα πόδια μου κι ακόμη χειρότερα, ότι χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, βοηθά τον αγώνα του οποιουδήποτε;
Δεν βλέπω να είχε κανένα αποτέλεσμα αυτή η φριχτή τραγωδία που ζήσαμε στο Λονδίνο πριν από 10 χρόνια και που συνεχίζουμε να βλέπουμε σε όλο τον κόσμο», αναρωτιέται η Τζιλ Χικς, επιζήσασα των επιθέσεων.
Πώς μπορεί να ξεπεραστεί ένα τέτοιο γεγονός; να επουλωθεί το τραύμα;
Για τους συγγενείς των θυμάτων κάθε μέρα είναι ίδια. Η οικογένεια της Μύριαμ Χάιμαν, που σκοτώθηκε στην επίθεση στο λεωφορείο, έχει δημιουργήσει ίδρυμα κατά του προσηλυτισμού νέων από εξτρεμιστικές, τζιχαντιστικές οργανώσεις.
«Άκουσα πως είχε γίνει μια έκρηξη σε λεωφορείο και σκέφτηκα, θέε μου, αν γίνονται εκρήξεις στον υπόγειο και σε λεωφορεία ποιος ξέρει που θα σταματήσει αυτό το πράγμα; Αλλά βέβαια, δεν είχα συνειδητοποιήσει εκείνη τη στιγμή πως η αδελφή μου ήταν μέσα σε εκείνο το λεωφορείο» θυμάται η αδελφή της.
Στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου συγκεντρώθηκαν οι οικογένειες των 52 θυμάτων για να παραβρεθούν στην επιμνημόσυνη δέηση.
Τα κεριά πάνω στα οποία χαράχθηκαν τα ονόματα των σημείων στα οποία έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις κρατούσαν εκείνοι που πρώτοι έτρεξαν για βοήθεια.