Τα πρώτα σύννεφα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν άρχισαν να σχηματίζονται το 2002. Δορυφορικές φωτογραφίες κατέγραψαν δύο εγκαταστάσεις οι οποίες
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα πρώτα σύννεφα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν άρχισαν να σχηματίζονται το 2002. Δορυφορικές φωτογραφίες κατέγραψαν δύο εγκαταστάσεις οι οποίες δεν είχαν δηλωθεί: το υπόγειο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στην Νατάνζ κι ο αντιδραστήρας βαρέως ύδατος στην Αράκ, που μπορούσε να παράξει σημαντικές ποσότητες πλουτωνίου.
Τότε άρχισαν να διατυπώνονται φόβοι ότι ο σκοπός ανάπτυξης ήταν στρατιωτικός.
Ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι και ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Αλί Ακμπάρ Σαλεχί συνυπέγραψαν στα τέλη του 2003 συμφωνία επί τόπου επιθεώρησης των εγκαταστάσεων της Τεχεράνης.
Λίγους μήνες αργότερα, μέσα στο 2004 ο Πρόεδρος του Ιράν, Μοχάμεντ Χαταμί συμφώνησε με την Γαλλία, την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο να διακοπούν οποιεσδήποτε δραστηριότητες εμπλουτισμού ουρανίου και τον οδικό χάρτη για την τήρηση των συμπεφωνηθέντων.
Αλλά τον Αύγουστο του 2005 η ιρανική πλευρά υπαναχωρεί και ξεκινά πρόγραμμα στις εγκαταστάσεις Ισφαχάν, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της Ε.Ε., που απειλεί με προσφυγή στα Ηνωμένα Έθνη.
Η εκλογή του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στην προεδρία του Ιράν περιπλέκει ακόμη περισσότερο την ούτως ή άλλως δύσκολη κατάσταση.
Τον Απρίλιο του 2006 ο ίδιος ανακοινώνει ότι η χώρα του συγκαταλέγεται πλέον στις πυρηνικές δυνάμεις του πλανήτη, διευκρινίζοντας μάλιστα ότι μπορεί να παράξει εμπλουτισμένο ουράνιο για να τροφοδοτήσει τα πυρηνικά εργοστάσια.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζητεί την άμεση διακοπή του εμπλουτισμού στις 28 Απριλίου, αλλά η Τεχεράνη δεν συμμορφώνεται.
Με νέα του συνεδρίαση το Συμβούλιο Ασφαλείας υιοθετεί ομόφωνο ψήφισμα πρώτων κυρώσεων απαγορεύοντας την πώληση υλικοτεχνική υποδομής και εργαλείων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον πυρηνικό και βαλλιστικό εξοπλισμό της Τεχεράνης.
Περνούν πέντε χρόνια έντασης με τις κυρώσεις να διαδέχονται η μία την άλλη. Αλλά ο Μαχμούντ Αχαμντινετζάντ δίνει εντολή ο εμπλουτισμός ουρανίου να φθάσει στο 20%. Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας το 2012 προειδοποιεί ότι το Ιράν διαθέτει το ήμισυ της ποσότητας, που απαιτείται για πυρηνική βόμβα, περίπου 110 κιλά.
Το 2013 η εκλογή του μετριοπαθούς Χασάν Ροχανί, ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας στην διπλωματική επίλυση της κρίσης Λίγο πριν αναχωρήσει για την ετήσια γενική συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2013 συνομιλεί τηλεφωνικά με τον Μπαράκ Ομπάμα και ο πάγος δείχνει ότι μπορεί να λιώσει.
«Το γεγονός και μόνο ότι αυτή ήταν η πρώτη επικοινωνία Αμερικανού και Ιρανού Προέδρου από το 1979 καταδεικνύει την βαθιά δυσπιστία μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ταυτόχρονα συνιστά ένδειξη προοπτικής για να ξεπεράσουμε αυτό το δύσκολο κομμάτι της ιστορίας», τόνισε ο Μπαράκ Ομπάμα.
Από τον Νοέμβριο του 2013 ξεκίνησαν οι συνομιλίες της ομάδα 5+1 δηλαδή των μονίμων μελών του Σ. Ασφαλείας (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) με την προσθήκη της Γερμανίας και του Ιράν, με την συμμετοχή και της Ε.Ε.
Η Βιέννη ορίστηκε ως η έδρα των διαπραγματεύσεων, που αποδείχθηκαν πολύ σκληρές, επίπονες και κάποιες στιγμές έφθασαν σε οριακό επίπεδο.
Μάλιστα πολλάκις τέθηκαν καταληκτικές ημερομηνίες για την επίτευξη συμφωνίας, χωρίς να καταστεί δυνατόν να υπάρξει σύμπνοια.
Οι παρατάσεις κρίθηκαν αναγκαίες αφού ο σκοπός, όπως και η διάθεση όλων των πλευρών ήταν να βρεθεί λύση και να μην οδηγηθεί η πορεία σε αδιέξοδο.