ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜνήμες από την αποφράδα ημέρα της 20ης Ιουλίου 1974, όταν στις ακτές της Κερύνειας άρχιζε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ξύπνησε στον κυπριακό Ελληνισμό ο ήχος των σειρήνων, σήμερα στις 05:30.
Με πρόσχημα το πραξικόπημα, πέντε μέρες νωρίτερα της χούντας των Αθηνών, η Τουρκία σκόρπισε τον όλεθρο και τον θάνατο στην Κύπρο και συνεχίζει να κατέχει παράνομα για 41 χρόνια το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και το μεγαλύτερο τμήμα της ακτογραμμής της. Περισσότεροι από 43.000 βαριά οπλισμένοι στρατιώτες από την Τουρκία παραμένουν ακόμη στις κατεχόμενες περιοχές. Σημειώνεται ότι, ξεκινώντας από το Ψήφισμα 353 της 20ής Ιουλίου 1974 του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο ΟΗΕ έχει κάνει εκκλήσεις για «άμεσο τερματισμό της ξένης στρατιωτικής επέμβασης στην Κυπριακή Δημοκρατία» και για «απομάκρυνση χωρίς καθυστέρηση από την Κυπριακή Δημοκρατία του ξένου στρατιωτικού προσωπικού που η παρουσία του δεν προβλέπεται από διεθνείς συμφωνίες».
Η Τουρκία μέχρι και σήμερα στερεί από τους εκτοπισμένους Ελληνοκυπρίους το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό έχει δώσει αφορμή για προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις για τις παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης από την πλευρά της Τουρκίας. Πέραν της οικονομικής καταστροφής, που προκάλεσε η εισβολή και η βίαιη μετακίνηση πληθυσμού, περισσότερα από 3.000 άτομα σκοτώθηκαν, ενώ περίπου 1.400 Ελληνοκύπριοι παραμένουν αγνοούμενοι. Η Άγκυρα προχώρησε στον συστηματικό εποικισμό των κατεχόμενων περιοχών με παράνομους εποίκους και υποχρέωσε πολλούς Τουρκοκυπρίους να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη και αλλού. Έτσι, οι έποικοι υπερτερούν αριθμητικά των γηγενών Τουρκοκυπρίων.
Τον Νοέμβριο του 1983, η Τουρκία υποκίνησε και επιδοκίμασε τη «μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας» στην κατεχόμενη περιοχή από την τουρκοκυπριακή ηγεσία. Η ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» («ΤΔΒΚ») δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα άλλο κράτος, πλην της Τουρκίας, η οποία ασκεί τον ουσιαστικό έλεγχό της. Τα ψηφίσματα 541 (1983) και 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκασαν με κατηγορηματικό τόπο τη μονομερή αυτή ενέργεια, την κήρυξαν άκυρη, ζήτησαν την απόσυρσή της και κάλεσαν όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν την παράνομη αυτή οντότητα. Η ΕΕ και άλλοι διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί έχουν υιοθετήσει παρόμοιες θέσεις. Για όλους τούς νομικούς και πολιτικούς λόγους, η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει μόνον την Κυπριακή Δημοκρατία, που δημιουργήθηκε το 1960 και την κυβέρνησή της, ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία σε περιοχές, που βρίσκονται υπό την στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας.
Η Παγκύπρια και η Πανελλήνια Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων οργάνωσαν ειδική εκδήλωση με αίτημα την επίσπευση των ερευνών για την διακρίβωση της τύχης των προσφιλών τους προσώπων. Οι εξ Ελλάδος αγνοούμενοι,που δηλώθηκαν στην Διερευνητική Επιτροπή για Αγνοουμένους (ΔΕΑ) είναι ογδόντα ένας. Από το 2006,που άρχισε το έργο της η ΔΕΑ, βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους και ταυτοποιήθηκαν, με την μέθοδο του DNA, τα οστά 17.
Παρών στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος χαιρέτισε ιδιαίτερα τους συγγενείς αγνοουμένων από την Ελλάδα, που βρίσκονται αυτές τις μέρες στην Κύπρο. «Εκφράζω εκ μέρους της Κυβέρνησης και του συνόλου του κυπριακού λαού, τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη για την προσφορά των παιδιών σας, των παιδιών μας, που τα ίχνη τους χάθηκαν ενώ υπερασπίζονταν την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας», τόνισε.
Ο Κύπριος Πρόεδρος διαβεβαίωσε τους συγγενείς των αγνοουμένων πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα παύσει να απαιτεί τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων και πως τίποτε δεν θα την εμποδίζει να αναζητεί με κάθε τρόπο την αλήθεια.
Ο στόχος, είπε, είναι να τεθεί επιτέλους τέρμα στο ανθρωπιστικό αυτό πρόβλημα που εξακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια να προκαλεί πόνο σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους και ειδικά τους συγγενείς που έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να πάρουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους και να μπορέσουν να τελέσουν τις κηδείες τους, σύμφωνα με τη θρησκεία και τις ιερές τους παραδόσεις.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επανέλαβε την έκκληση που πρόσφατα έκαναν από κοινού με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, προς όσους έχουν τις όποιες πληροφορίες για την τύχη των αγνοουμένων , είτε Ελληνοκύπριοι είτε Τουρκοκύπριοι, να μην διστάσουν να θέσουν αυτές τις πληροφορίες υπόψη της ΔΕΑ.
Επίσης, δήλωσε ότι ασκούνται πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση προκειμένου να πεισθεί επιτέλους η Τουρκία να συνεργαστεί και να επιτρέψει τη διεξαγωγή ερευνών σε περιοχές, που έχουν μετατρέψει σε κλειστές στρατιωτικές ζώνες.
Ο Κύπριος Πρόεδρος αποκάλυψε ότι έχει εγείρει το θέμα προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Η πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων Μαρία Καλπουρτζή, σε χαιρετισμό της στην εκδήλωση, σημείωσε ότι απομένουν προς εξακρίβωση περίπου 1000 άτομα, τα 2/3 του συνόλου και επεσήμανε ότι οι συγγενείς των αγνοουμένων ζητούν τεκμηριωμένη εύρεση της αλήθειας για την τύχη των προσφιλών τους.
«Περιμένουν οι άταφοι νεκροί μας, περιμένουν οι αγνοούμενοι μας και είναι για αυτό που δεν έχουμε δικαίωμα να σταματήσουμε τον αγώνα, είναι για αυτό που συνεχίζουμε τον αγώνα, άκαμπτοι, απτόητοι, αλύγιστοι, παντού και πάντα», τόνισε. Η κα Καλπουρτζή είναι κόρη του Στυλιανού Καλπουρτζή, διοικητή το 1974 της 181 Μ.Π.Π. , η οποία έδωσε επική μάχη στην διάβαση Πέλλα Πάϊς –Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. ‘Οπως έγραψε το ΑΠΕ – ΜΠΕ αριθμός οστών του Στυλιανού Καλπουρτζή ταυτοποιήθηκε τον Απρίλιο με την μέθοδο του DNA.
Ο πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων Νίκος Σεργίδης, ο οποίος έχει αδελφό αγοούμενο, ανέφερε ότι οι συγγενείς, στην Κύπρο και την Ελλάδα, απέδειξαν στην πράξη ότι αντέχουν και συνεχίζουν τον ανθρωπιστικό τους αγώνα για ανεύρεση των αγαπημένων τους.
Ο κ. Σεργίδης τόνισε ότι σε ανάμεσα στους προδομένους υπερασπιστές της τιμής και της ελευθερίας της Κύπρου «ξεχωριστή θέση κατέχουν οι εξ Ελλάδος ηρωικοί μαχητές, που πολέμησαν στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ και έπεσαν στο πεδίο της τιμής ή αγνοούνται».
Στο τέλος της εκδήλωσης εγκρίθηκε ψήφισμα προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, με το οποίο οι συγγενείς των αγνουμένων τον καλούν:
Πρώτον: να ανανεώσει της προσπάθειες για διακρίβωση της τύχης του κάθε αγνοουμένου και όλων των αγνοουμένων της Κύπρου με πειστικά και συγκεκριμένα στοιχεία.
Δεύτερον: να ενεργήσει ώστε να δοθούν όλες οι αναγκαίες διευκολύνσεις στη Διερευνητική Επιτροπή για να επιτύχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις.
Τρίτον: να απευθυνθεί εκ νέου σε όλους, αρχές ή άτομα, που κατέχουν ή γνωρίζουν πληροφορίες που αφορούν αγνοούμενα πρόσωπα, όπως είναι χώροι ταφής κι εκθέσεις για τις μάχες που έλαβαν χώρα το 1974, να τις γνωστοποιήσουν στη Διερευνητική Επιτροπή.