4 Αυγούστου 1995. Με εντολή του προέδρου Φράνιο Τούτζμαν, ο κροατικός στρατός ξεκινά την επίθεση. Κινητοποιούνται πάνω από 100 χιλιάδες στρατιώτες
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ4 Αυγούστου 1995. Με εντολή του προέδρου Φράνιο Τούτζμαν, ο κροατικός στρατός ξεκινά την επίθεση. Κινητοποιούνται πάνω από 100 χιλιάδες στρατιώτες. Το πυροβολικό εξαπολύει βομβαρδισμό των σερβικών θέσεων στην περιοχή της Κράινα, και κυρίως στην πρωτεύουσα Κνιν, προπύργιο των Σέρβων αυτονομιστών.
Με τη στήριξη της Σερβίας του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, η Κράινα είχε αυτοανακηρυχθεί αυτόνομη το 1991.
Υπό την ονομασία «Σερβική Δημοκρατία της Κράινα», η περιοχή κάλυπτε σχεδόν το ένα τρίτο της Κροατίας. Δεν αναγνωρίστηκε όμως από τη διεθνή κοινότητα.
Μέσα σε 4 μόλις μέρες, ο κροατικός στρατός απέκτησε τον πλήρη σχεδόν έλεγχο της περιοχής. Μια επίθεση – αστραπή που θα σηματοδοτήσει το τέλος της αιματηρής σύγκρουσης μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας.
Στο Ζάγκρεμπ, ο πρόεδρος Τούτζμαν πανηγυρίζει τη νίκη ως απελευθέρωση, και παράλληλα «ταφόπλακα» στο όνειρο του Μιλόσεβιτς περί «Μεγάλης Σερβίας».
Την ίδια ώρα όμως, εκτυλίσσεται το δράμα των προσφύγων. Πάνω από 200 χιλιάδες άμαχοι αναγκάζονται να φύγουν από την Κράινα προς τη Βοσνία και τη Σερβία. Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώνονται. Πολλά χωριά λεηλατούνται και πυρπολούνται. Κροάτες στρατηγοί κατηγορούνται για βιαιότητες και για συγκάλυψη.
Είκοσι χρόνια μετά, οι μνήμες της Επιχείρησης Καταιγίδα είναι ζωντανές. Ακόμα και στην Κροατία. Το πρωί της Δευτέρας, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ και απέτισαν φόρο τιμής σε όλα τα θύματα, Σέρβους και Κροάτες.
«Στόχος της δράσης είναι να θυμίσουμε σε όλους όχι μόνο τα εγκλήματα στο πλαίσιο της Επιχείρησης Καταιγίδα, αλλά και την οργανωμένη λήθη εκ μέρους της πολιτείας. Βλέπουμε πως με την αυριανή στρατιωτική παρέλαση, η πολιτεία φαίνεται να ετοιμάζει ένα νέο πόλεμο, χωρίς να τελειώσει τον προηγούμενο. Δεν έχει αναλάβει την ευθύνη και απέτυχε να διερευνήσει τα εγκλήματα», δήλωσε εκπρόσωπος του Κέντρου για τις Γυναίκες – Θύματα Πολέμου.
Έκτοτε ελάχιστοι Σέρβοι πρόσφυγες επέστρεψαν στην Κράινα. Πριν από τον πόλεμο, η σερβική κοινότητα αντιπροσώπευε το 12% του συνολικού πληθυσμού της Κροατίας. Σήμερα, αποτελεί μόλις το 4%.