Η Ιαπωνία βρίσκεται στο επίκεντρο δύο μεγάλων συζητήσεων εδώ και δεκαετίες. Από τη μία σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων στη δεκαετία του 50’, και
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Ιαπωνία βρίσκεται στο επίκεντρο δύο μεγάλων συζητήσεων εδώ και δεκαετίες. Από τη μία σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων στη δεκαετία του 50’, και από την άλλη για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας τα τελευταία χρόνια.
Η πρώτη συζήτηση διεθνώς πυροδοτήθηκε από τους βομβαρδισμούς στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945. Η δεύτερη συζήτηση είχε ξεκινήσει από το τραγικό πυρηνικό συμβάν στο Τσέρνομπιλ το 1986 και ξαναζωντάνεψε
με τα πυρηνικά ατυχήματα στις εγκαταστάσεις της Φουκουσίμα.
Οι πολίτες της Ιαπωνίας βρέθηκαν δεύτερη φορά αντιμέτωποι με τον πυρηνικό όλεθρο.
Και βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την πυρηνική ενέργεια.
Οι προσπάθειες της διαχειρίστριας εταιρείας TEPCO, να καθησυχάσουν τους πολίτες, δεν έπεισαν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.
«Θέλουμε να απολογηθούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για το ότι το ατύχημα είχε συνέπειες στην ατμόσφαιρα, στον υδροφόρο ορίζοντα, τα γεωργικά προϊόντα, το πόσιμο νερό και για την ανησυχία και την ταλαιπωρία που προκαλέσαμε στον κόσμο», δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας.
Παρά τις συχνές συνεντεύξεις Τύπου της TEPCO , δημιουργήθηκε η εντύπωση σε μερίδα πολιτών και δημοσιογράφων, ότι δεν παρείχε επαρκή και έγκυρη ενημέρωση για τα συμβάντα και τις συνέπειες τους.
Παράλληλα, πολλοί είδαν τα πυρηνικά ατυχήματα της Φουκουσίμα, ως την ευκαιρία για να αφήσει η χώρα πίσω της την πυρηνική ενέργεια και να επενδύσει σε άλλες μορφές ενέργειας, που δεν ενέχουν τόσους κινδύνους.
Τα πυρηνικά εργοστάσια έπαυσαν καθολικά τη λειτουργία τους στον απόηχο της καταστροφής στη Φουκουσίμα το 2011. Ωστόσο, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε πιέζει να επαναφέρει κάποιους αντιδραστήρες σε λειτουργία, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν κλειδί για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.