Η εφημερίδα N.Y Times αποκαλύπτει την σκοτεινή πλευρά της μεγαλύτερης εταιρείας ηλεκτρονικού λιανεμπορίου. Ο Τζεφ Μπέζος όμως, δεν αφήνει την πρόκληση αναπάντητη.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜεγάλη έρευνα της εφημερίδας N.Y Times αποκαλύπτει στοιχεία για τις εργασιακές συνθήκες στην Amazon.com. Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Τζεφ Μπέζος απαντά με επιστολή προς όλους εργαζόμενους της εταιρείας.
Jeff Bezos sent an email to Amazon workers in response to an article in the NYT this weekend http://t.co/Q9PYb9qzylpic.twitter.com/Ma5WkRCxut
— The New York Times (@nytimes) August 17, 2015
Υπερασπιζόμενος την Amazon, λέει πως δεν αναγνωρίζει την εταιρεία του στο δημοσίευμα, ενώ καλεί όποιον εργαζόμενο επιθυμεί να βγει μπροστά και να μιλήσει.
Ο Μπέζος όμως δεν είναι κάποιος που δεν γνωρίζει, ειδικά τι μπορεί να συμβαίνει στην εταιρεία του, που ίδρυσε στο γκαράζ του σπιτιού του 1994. Ο 30χρονος τότε Μπέζος εκμεταλλεύθηκε έναν νόμο σύμφωνα με τον οποίο οι αγορές μέσω καταλόγων δεν φορολογούνταν, εφόσον η έδρα της εταιρείας πωλήσεων δεν βρισκόταν στην Πολιτεία στην οποία γίνονται οι πωλήσεις. Η πορεία ήταν σταθερά ανοδική και σήμερα η αξία του κολοσσού του ηλεκτρονικού λιανεμπορίου υπολογίζεται στα 5 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Α’ τριμήνου 2015.
Η παροιμία λέει πως «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά» και η έρευνα των N.Y Times λέει πολλά περισσότερα ενώ βασίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων που μιλούν επώνυμα.
Ορισμένες από τις αμφιλεγόμενες εργασιακές πρακτικές στην Amazon:
Ένα μυστικό σύστημα πληροφοριών: το «θεσμοθετημένο κάρφωμα»
Γίνεται η παραίνεση στους εργαζόμενους να αποστέλλουν με μυστικό τρόπο πληροφορίες στην διοίκηση. Οι πληροφορίες αυτές μπορεί να αφορούν την δυσαρέσκεια που ένας εργαζόμενος θέλει να εκφράσει για έναν άλλον, χωρίς να γίνει αντιληπτός. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να χρησιμοποιούν το εργαλείο “Anytime Feedback Tool”, «Ενημέρωση ανά πάσα στιγμή». Κάτι τέτοιο ενισχύει πρακτικές ίντριγκας και δολοπλοκίας, σύμφωνα με τους N.Y.Times. Κατά καιρούς, ανώνυμες πληροφορίες οδηγούν στην αξιολόγηση των εργαζομένων. .
Οι 14 «χρυσοί» κανόνες
Κάθε υπάλληλος λαμβάνει ότι προσλαμβάνεται τους 14 κανόνες γραμμένους πάνω σε μεταλλικές πλακέτες. Αν ένας νέος υπάλληλος τους αποστηθίσει όλους, λαμβάνει κάποια επιβράβευση.
Λιτότητα πάνω από όλα
Ένας από τους 14 κανόνες είναι η λιτότητα. Πολύ συχνά οι εργαζόμενοι πληρώνουν οι ίδιοι για τα κινητά τους τηλέφωνα ή για τα έξοδα μετακίνησής τους.
Ατέλειωτα ωράρια
Οι N.Y. Times αναφέρουν πως ορισμένοι εργαζόμενοι παραπονούνται ότι συχνά λαμβάνουν μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο μετά τα μεσάνυχτα, τα οποία ακολουθούνται από γραπτά μηνύματα στο κινητό τηλέφωνο εφόσον δεν απαντηθούν.
Αθέμιτος και κρυφός ανταγωνισμός
Έχει συμβεί στην Amazon ο διευθύνων σύμβουλος να ζητήσει από δύο ομάδες εργαζομένων να υλοποιήσουν το ίδιο project, με την δεύτερη να χρησιμοποιεί ένα εναλλακτικό δίκτυο, χωρίς η πρώτη ομάδα να το γνωρίζει.
Τα παρατσούκλια σπάνια είναι κολακευτικά
«Ο καλός “αμαζονιστής” γίνεται καλός “Amabot”, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει πως ο εργαζόμενος έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα.
Ένα σκληρό σύστημα αξιολόγησης
Κάθε χρόνο, οι εργαζόμενοι στην Amazon βαθμολογούν τους υφισταμένους τους, αναθέτουν εργασίες και ανακατανέμουν τα ονόματα στο οργανόγραμμα και αυτό προβάλλεται σε οθόνες στην εταιρεία. Αυτή την πρακτική, όπως αναφέρει η έρευνα των N.Y Times, συχνά την αποκαλούν «τάξη και ξεκαθάρισμα», εν μέρει επειδή πιέζει τους διευθυντές να ξεφορτωθούν αξιόλογους εργαζόμενους μόνο και μόνο για να καλύψουν απαιτούμενα κριτήρια.
Η αξιολόγηση ξεκινά με μια χαλαρή συζήτηση των χαμηλόβαθμων εργαζομένων, η απόδοση των οποίων συζητείται παρουσία υψηλόβαθμων στελεχών. Καθώς περνούν οι ώρες, οι διευθυντές αποχωρούν διαδοχικά από την αίθουσα, γνωρίζοντας πως όσοι μένουν πίσω θα κρίνουν την τύχη τους.
Αυτό το σύστημα «ανταγωνισμού και αποκλεισμού» ευθύνεται, σύμφωνα με ορισμένους, για το ανισομέρεια μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εταιρεία.
Κλειδί είναι η διαφωνία
Ο Τζεφ Μπέζος πιστεύει πως η αρμονία είναι υπερεκτιμημένη αξία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να «διαφωνούν και να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις».
Δεν κρατάμε κακία. Ή μήπως κρατάμε;
Όλα αυτά έχουν ως συνέπεια το να χάνεται η υπομονή. «Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να βγαίνει κανείς από μια αίθουσα συνεδριάσεων και να βλέπει ενήλικες ανθρώπους να κρύβουν τα πρόσωπά τους», λέει ο Μπο Όλσον, ο οποίος εργάστηκε λιγότερα από 2 χρόνια σε θέση στο εμπορικό τμήμα, στο τμήμα των βιβλίων. «Έχω δει σχεδόν όλους τους συναδέλφους στο τμήμα μου να κλαίνε,» είπε στην αμερικανική εφημερίδα.
Έλλειψη συμπόνιας
Στο άρθρο γίνεται λόγος για εργαζόμενους με καρκίνο, γυναίκες που απέβαλαν και άλλες προσωπικές περιπτώσεις όπου οι υπάλληλοι δέχθηκαν κριτική πως είχαν μειωμένη απόδοση, ενώ απειλήθηκαν ότι θα ενταχθούν σε «πρόγραμμα βελτίωσης της απόδοσης». Ένα βήμα, δηλαδή πριν την απόλυση.