Για πολλούς αυτές είναι οι πιο αβέβαιες εκλογές στην ιστορία της Πορτογαλίας. Ο μεγάλος αριθμός των αναποφάσιστων είναι αυτός που θα καθορίσει τ�
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια πολλούς αυτές είναι οι πιο αβέβαιες εκλογές στην ιστορία της Πορτογαλίας. Ο μεγάλος αριθμός των αναποφάσιστων είναι αυτός που θα καθορίσει το αποτέλεσμα. Σχεδόν το 20% των ψηφοφόρων δεν έχουν αποφασίσει και πιθανόν οι περισσότεροι από αυτούς να επιλέξουν την αποχή.
Αυτό που είναι σχεδόν βέβαιο είναι ότι κύριοι αντίπαλοι είναι ο νυν κεντροδεξιός πρωθυπουργός της χώρας Πέδρο Πάσος Κοέλιο και ο Γενικός Γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αντόνιο Κόστα. Η διαφορά τους στις δημοσκοπήσεις είναι ελάχιστη.
Ο Κοέλιο έχει στα υπέρ του ότι παρέμεινε κεντρώος, χαρακτηρίζοντας τον αντίπαλό του ακραίο.
Ωστόσο είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Κοέλιο δεν θα καταφέρει να εκλέξει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο Αντόνιο Κόστα περνά στην αντεπίθεση λέγοντας ότι οι συντηρητικοί ζητούν να μείνουν στην εξουσία με το πρόσχημα της σταθερότητας, ενώ στην πραγματικότητα η πολιτική του έχει οδηγήσει στην αποσταθεροποίηση της χώρας και των επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση και ο Κόστα θα δυσκολευτεί να σχηματίσει κυβέρνηση.
Τα άλλα δύο κόμματα της αριστεράς και κυρίως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας.
«Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, η σοσιαλιστική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, πως μπορεί να ζητά από το Κομμουνιστικό Κόμμα να ψηφίσει υπέρ του;» δήλωσε η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας.
Μεγάλο ερώτημα είναι και το πως θα ψηφίσουν οι νέοι που προσέρχονται στις κάλπες για πρώτη φορά. Οι αριστεροί θα ψηφίσουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα ή όχι; Πόση θα είναι η προσέλευση και πόση η αποχή; Σύμφωνα με αναλυτές πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν και μόνο το εκλογικό σώμα είναι αυτό που έχει τις απαντήσεις.
Το euronews συνομίλησε με τον πολιτικό αναλυτή, Χοακίμ Βιέιρα, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:
«Είναι σχεδόν απίθανο να μπορέσει κάποιο κόμμα να πάρει αυτοδυναμία. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να μπούμε σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας με συμφωνίες στη βουλή και ειδικές συμφωνίες για να περάσουν συγκεκριμένα μέτρα. Για παράδειγμα μπορεί να υπάρχει πλειοψηφία της αριστεράς στο κοινοβούλιο, αλλά δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση γιατί μεταξύ των σοσιαλιστών και των άλλων δυνάμεων τις αριστεράς υπάρχουν τεράστιες διαφορές, κυρίως σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική».