Οι πολίτες στην Μιανμάρ, γνωστή και ως Μπούρμα ή Βιρμανία ετοιμάζονται για τις πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά από 25 χρόνια. Τριάντα εκατομμύρια
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟι πολίτες στην Μιανμάρ, γνωστή και ως Μπούρμα ή Βιρμανία ετοιμάζονται για τις πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά από 25 χρόνια. Τριάντα εκατομμύρια Βιρμανοί έχουν δικαίωμα ψήφου για την ανάδειξη του 75% από τις συνολικά 664 έδρες του κοινοβουλίου. Το υπόλοιπο 25% είναι κατειλημμένο από τον στρατό, που κυβερνά την χώρα για περισσότερα από 50 χρόνια.
Στην εκλογική μάχη συμμετέχουν 93 κόμματα με βασικότερο αυτό την Εθνικής Ένωσης για την Δημοκρατία υπό την Νομπελίστρια Ειρήνης και διωχθείσα πολλάκις Αούνγκ Σαν Σου Κι. Επιδίωξή της είναι να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και να σταματήσουν οι διώξεις των μειονοτήτων σε μία βουδιστική χώρα.
Οι βουδιστές μοναχοί και κυρίως το σκληροπυρηνικό τους κομμάτι στηρίζει αναφανδόν το κυβερνών Κόμμα της Ένωσης Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης. Οι καταγγελίες για θρησκευτική υποκίνηση της ψήφου κυρίως στις αγροτικές και απομονωμένες περιοχές πολλαπλασιάζονται όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης.
Οι μεταρρυθμίσεις, που υιοθέτησε ο Πρόεδρος Θέιν Σέιν από το 2011, όταν ανέλαβε το αξίωμα του οδήγησε σε σταδιακή άρση των διεθνών κυρώσεων, οι οποίες είχαν επιβληθεί στην Βιρμανία.
Τον Μάρτιο 2011 η αυτοδιάλυση της στρατιωτικής χούντας έδωσε για πρώτη φορά την ευκαιρία να αναλάβει την εξουσία μία μη καθεστωτική κυβέρνηση.
Η Μιανμάρ άρχισε να κάνει ανοίγματα και σημαντικές αλλαγές μεταξύ των οποίων η απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων η άρση της λογοκρισίας φέρνοντας σημαντική πρόοδο.
Αλλά η εικόνα με τις επιθέσεις εναντίον των Μουσουλμάνων, που είναι και η μεγαλύτερη μειονότητα με ποσοστό 5% επί συνόλου 51 εκατομμυρίων Βιρμανών, στέλνει ανησυχητικά μηνύματα.
Οι Μουσουλμάνοι υποψήφιοι δεν ξεπερνούν τις 6.000.
Ενδεικτικό της ασφυκτικής πίεσης από τους βουδιστές μοναχούς είναι πως ακόμη και το κόμμα της Αούνγκ Σαν Σου Κι δεν έχει στις τάξεις του Μουσουλμάνο υποψήφιο.
Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν αποκτήσει καν δικαίωμα ψήφου. Οι περισσότεροι έχουν καταγωγή από το Μπαγκλαντές και μετακινήθηκαν στην διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας.
Σε αρκετές περιπτώσεις η Μιανμάρ αποδείχθηκε αφιλόξενη και παρά το γεγονός ότι ανήκουν στην δεύτερη ή στην τρίτη γενιά ακόμη και σήμερα δεν θεωρούνται Βιρμανοί και συχνά μπαίνουν στο στόχαστρο.