Το προσφυγικός ζήτημα απασχόλησε και αυτήν την εβδομάδα έντονα την Ευρώπη. Ας δούμε πως το κατέγραψαν ορισμένα από τα τηλεοπτικά δίκτυα της γηραιάς
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο προσφυγικός ζήτημα απασχόλησε και αυτήν την εβδομάδα έντονα την Ευρώπη. Ας δούμε πως το κατέγραψαν ορισμένα από τα τηλεοπτικά δίκτυα της γηραιάς ηπείρου.
Ο χειμώνας δεν δείχνει ικανός να ανακόψει την προσφυγική ροή. Οι εκτιμήσεις της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) κάνουν λόγο για 600.000 ανθρώπους μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες, μόνον από την Τουρκία. Τα ελληνικά νησιά απότελούν το πρώτο ευρωπαϊκό έδαφος, όπου πατούν το πόδι τους.
Δελτίο France 2
Στο μικρό χωριό Μόρια της Λέσβου οι μεγάλες ουρές κι η ανυπομονησία βρίσκονται στην ημερησία διάταξη. Εκεί βρίσκεται ένα από τα αποκαλούμενα hotspots, τα κέντρα καταγραφής προσφύγων. Συστάθηκε πριν από δύο εβδομάδες με στόχο να οργανωθεί η κατάσταση και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
«Εμπιστευθείτε τις ελληνικές και τις ευρωπαϊκές αρχές. Η λύση έρχεται», λέει ένας από τους πρόσφυγες.
Τα hotspots έχουν παρουσιαστεί από τις ευρωπαϊκές αρχές ως «η λύση». Εκεί βρίσκονται και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιφορτισμένοι να προωθήσουν τις διαδικασίες με την λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων χρησιμοποιώντας εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα.
Το έργο της ταυτοποίησης είναι περίπλοκο, αφού οι πρόσφυγες δεν είναι όλοι απόλυτα συνεργάσιμοι.
«Απ’ όσους καταφθάνουν, κάποιοι λένε ψέμματα για την χώρα καταγωγής τους. Στην συνέχεια προσπαθούμε να διασταυρώσουμε την πραγματική εθνικότητά τους ώστε να την συμπληρώσουμε ως απαραίτητη πληροφορία για τις ντόπιες αρχές για να ξεκινήσει η επόμενη διαδικασία», λέει ένας από τους υπαλλήλους στο κέντρο καταγραφής.
Όσοι δεν πληρούν τα κριτήρια της Ε.Ε. τίθενται σε καθεστώς επαναπατρισμού. Για τους υπολοίπους αρχίζει η διαδικασία μετεγκατάστασης σε διάφορες χώρες μέλη της Ε.Ε.
Μέσω αυτής της οδού 30 πρόσφυγες αναχώρησαν για το Λουξεμβούργο, αλλά η πίεση είναι ασφυκτική από την ασταμάτητη ροή.
«Πρώτα παίρνουμε ανδρόγυνα με τα παιδιά τους. Αυτό κάνουμε», λέει ένας από τους υπαλλήλους.
Οι ελληνικές αρχές επιχειρούν να κάνουν γρήγορα τους διαχωρισμούς ζητώντας απ’ όσους εισρέουν στο νησί να επιδεικνύουν διαβατήριο Συρίας.
«Σας παρακαλώ να έχετε όλα τα έγγραφά σας σήμερα, εντάξει; Εσείς περιμένετε, είστε άγαμος», λέει ένας αστυνομικός.
Οι ελληνικές αρχές έχουν συστήσει κι ένα δικό τους παράλληλο σύστημα δεδομένων, το οποίο βρίσκεται σε αυτές τις εγκαταστάσεις, όπου γίνεται επίσης ταυτοποίηση. Μπορεί ο μηχανισμός να απέχει αρκετά από τεχνολογικής απόψεως σε σχέση με εκείνον, που έφεραν οι Ευρωπαίοι επιτελείς, αλλά είναι αποδοτικός.
«Εδώ είναι που λαμβάνουμε μία φωτογραφία και συνεχίζουμε», λέει η υπάλληλος.
Μέσα σε 10 λεπτά τα πάντα έχουν ολοκληρωθεί και οι πρόσφυγες συνεχίζουν το ταξίδι τους. Αρχικά μεταβαίνουν στην Αθήνα κι από εκεί με διάφορα μέσα επιδιώκουν να φθάσουν στον προορισμό τους στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.
Δελτίο France 3
Στην άλλη γωνιά της ηπειρωτικής Ευρώπης, στην αποκαλούμενη και «ζούγκλα» στο Καλαί της Γαλλίας, οι γαλλικές αρχές κλήθηκαν να φροντίσουν για την δημόσια υγεία στον αυτοσχέδιο καταυλισμό, που έχουν δημιουργήσει πρόσφυγες και μετανάστες.
Οι Γιατροί του Κόσμου και η οργάνωση Καθολική Ανακούφιση κατέφυγαν στην δικαιοσύνη παίρνοντας κι ως μάρτυρες μετανάστες από Ιράκ, Σουδάν, Αφγανιστάν και Συρία.
Στο Καλαί βρίσκεται ο μεγαλύτερος προσφυγικός καταυλισμός της Ευρώπης και οι συνθήκες διαβίωσης προκαλούν μεγάλη ανησυχία.
4 φοιτητές από το Λουξεμβούργο προτίμησαν αντί να κάνουν διακοπές να γίνουν εθελοντές στο Καλαί για μία εβδομάδα. Από το πρώτο κιόλας λεπτό το συμπέρασμα είναι κοινό: στην «ζούγκλα» δεν φαντάζονταν ότι θα συναντήσουν τέτοια άθλια κατάσταση υγιεινής.
«Αυτοί οι άνθρωποι διαβιούν κάτω από πολύ επισφαλείς συνθήκες. Παντού υπάρχουν σκουπίδια, ζούνε μέσα στα σκουπίδια και δεν βλέπουμε να υπάρχει ούτε καν τουαλέτα. Απορώ που κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι την ανάγκη τους. Μ’ έχει σοκάρει», λέει μία φοιτήτρια.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ απερίγραπτη εικόνα έκανε τους φοιτητές να θέλουν να την καταγράψουν, αφού ακόμη και τα σημεία για να πιει κάποιος από τις 6.000 των ανθρώπων νερό είναι εξαιρετικά λίγα.
Η γαλλική δικαιοσύνη καταδίκασε το κράτος, υποχρεώνοντάς το μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες να προχωρήσει σε σημαντικές βελτιώσεις.
Μέσα στον καταυλισμό υπάρχουν και γειτονιές, όπως αυτή, που κατοικούν οι Ιρακινοί. Οι φοιτητές συνάντησαν μία οικογένεια από την Μοσούλη, την πρώτη μεγάλη πόλη, που κατέλαβαν οι τζιχαντιστές, πριν επεκταθούν ραγδαία.
«Είναι πολύ δύσκολο να ζεις κάτω από τέτοιες συνθήκες, ειδικά αν έχεις τρία παιδιά. Εδώ έχουν ελάχιστο χώρο κι όταν βρίσκουν λίγο παραπάνω είναι ευτυχισμένα. Τα βλέπουμε να χαμογελούν και να χαίρονται», λέει η φοιτήτρια από το Λουξεμβούργο.
Μέσα στον καταυλισμό προτεραιότητα έχουν τα γυναικόπαιδα για τις αρχές. Για παράδειγμα αν υπάρχουν ασυνόδευτα παιδιά τότε θα τα μετακινήσουν στις σκηνές, που διατηρεί η υπηρεσία δημοσίας ασφάλειας εντός του χώρου, μέχρι να εξεταστεί μία μετεγκατάστασή τους.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτην άλλη πλευρά της ζούγκλας βρίσκεται το σημείο διανομής γευμάτων για τις 2.500 των προσφύγων και μεταναστών, που μόλις κατέφθασαν.
Εκεί η Σαμπρίνα βρήκε μία καινούρια φίλη, την Ζαν, που είναι η πλέον έμπειρη εθελόντρια.
«Ανεξαρτήτως του τόπου καταγωγής τους αν είναι μαύροι ή λευκοί για εμένα είναι όλοι ίσοι. Δεν δίνω σημασία σ’ αυτά, παρά μόνο να βοηθήσω. Και γι’ αυτό είναι χαρούμενοι», λέει η εθελόντρια.
Είσαι 18 ετών;
Πολύ παραπάνω και σε ένα μήνα γίνομαι 90!
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟι εκατοντάδες των εθελοντών προσπαθούν να κάνουν την «ζούγκλα» να γίνει λίγο πιο ανθρώπινη, αλλά και οι καταστάσεις δεν είναι ευνοϊκές. Μόνον από τον περασμένο Σεπτέμβριο ο αριθμός των μεταναστών και των προσφύγων διπλασιάστηκε.
Δελτίο RSI
Μετά την Ελλάδα, η Ιταλία είναι η επόμενη χώρα που δέχεται το μεγάλο κύμα των προσφυγικών ροών με 140.000 ανθρώπους ετησίως . Για την μετεγκατάστασή τους βάσει των ευρωπαϊκών συνθηκών πρέπει να δημιουργηθούν hotspots. Αλλά κάποιοι επιθυμούν την παραμονή τους.
Το Ριάτσε στην περιοχή της Λοκρίδας στην Κάτω Ιταλία έχει μετατραπεί σε μία περιοχή προσφύγων. Από τους 1.800 κατοίκους οι 400 είναι αλλοδαποί, ποσοστό άνω του 20%, Είναι από διαφορετικές εθνικότητες.
Για παράδειγμα η Ούμε είναι από το Πακιστάν κι εκεί βρήκε γαλήνη και μία δουλειά.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Η κόρη μου πάει στο σχολείο. Εγώ δουλεύω κι έχω ένα σπίτι», λέει η Ούμε.
Το Ριάτσε είχε σχεδόν αδειάσει, από τους ντόπιους, που αναζητούσαν μία καλύτερη ζώη . Τώρα ξαναβρήκε ζωή, όπως λένε οι εναπομείναντες κάτοικοι με την έλευση των μεταναστών,. Που εγκαταστάθηκαν στα εγκαταλελειμμένα σπίτια.
«Για εμάς, αλά και για εμένα προσωπικά ήταν μία ευκαιρία να κλείσουμε το χάσμα, πού είχε δημιουργηθεί. Η θάλασσα ήταν μία ανοικτή πρόσκληση για όσους ήθελαν να φύγουν και η θάλασσα μας έφερε πίσω κόσμο», υποστηρίζει ο δήμαρχος Ντομένικο Λουκάνο.
Όλα ξεκίνησαν το 1998 όταν από την θάλασσα, που για αιώνες φύλαγε τα αρχαιοελληνικά αγάλματα, «τους πολεμιστές του Ριάτσε» εμφανίστηκε μία βάρκα γεμάτη με Κούρδους πρόσφυγες.
Ανάμεσά τους κι ο Μπαχράμ, που ουδέποτε έφυγε από το Ριάτσε.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Μου αρέσει εδώ είναι μία μικρή πόλη, αλλά ιστορική και ειρηνική πόλη», λέει ο Μπαχράμ.
Η Ρώμη στέλνει αρκετά κονδύλια προκειμένου να επενδυθούν στην δημιουργία θέσεων εργασίας στο Ριάτσε.
Για την Κασιμά η ζωή στην Τυνησία ήταν κόλαση, εκεί διώχθηκε. Πήγε στην Λιβύη, όπου μετατράπηκε σε θύμα κακοποίησης και βίας. Στο Ριάτσε μοιάζει ευτυχισμένη.
«Είμαι στην Ιταλία και θέλω να μείνω για πάντα εδώ», λέει η ίδια.
Στα εργαστήρια αναβίωσαν και οι τοπικές τέχνες, που είχαν ατονίσει: Υφαντουργία, κεραμική, ραπτική κι επεξεργασία γυαλιού. Τα χρήματα, που συγκετρώνονται παραμένουν στο χωριό κι έτσι η ανθεί και πάλι η τοπική οικονομία.
«Δουλειά είναι εκείνο το οποίο μας δίνουν. Χάρη σε αυτούς δουλεύω, αλλιώς δεν ξέρω, που θα ήμουν», λέει μία μετανάστρια.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜπορεί να μην είχαμε μεγάλες δυνατότητες, αλλά δεν κλείσαμε τις πόρτες. Ήταν πάντα ανοικτές. Αυτή είναι η διαφορά μας», λέει ο δήμαρχος.
Στο Ριάτσε γίνεται μία πολιτισμική πρόσμιξη, υπέρβαση, σύγκρουση, που καταλήγει σε σύνθεση. Παρελθόν και παρόν γίνονται όχημα προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον, για όλους είτε βρίσκονταν εκεί είτε ήρθαν σε κάποια στιγμή της ζωής τους.