Η εικόνα του Χέλμουτ Σμιτ με το τσιγάρο στο στόμα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των Γερμανών. Ο πέμπτος καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ εικόνα του Χέλμουτ Σμιτ με το τσιγάρο στο στόμα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των Γερμανών. Ο πέμπτος καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας ήταν «μανιώδης καπνιστής». Ένας πολιτικός στοχαστής, που υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας.
«Δεν με ενδιέφερε η εξουσία ούτε η πολιτική καριέρα. Με ενδιέφερε βέβαια η δημόσια αναγνώριση. Εκείνος που διψά για την εξουσία είναι συχνά επικίνδυνος», είχε δηλώσει ο ίδιος σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Η οκταετής θητεία του στην καγκελαρία ήρθε σε μια ταραχώδη περίοδο για την Δυτική Γερμανία. Ανέλαβε τα καθήκοντά του το 1974 μετά την παραίτηση του Βιλι Μπραντ, στον απόηχο του «σκανδάλου Γκιγίομ». Ένας από τους στενούς συνεργάτες του Μπραντ, ο Γκίντερ Γκιγιόμ, αποκαλύφθηκε ότι ήταν κατάσκοπος της Ανατολικής Γερμανίας.
Η πολιτική που ακολούθησε έναντι της Σοβιετικής απειλής προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας στο τέλος όμως τον δικαίωσε.
Οι σοβιετικοί πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς απομακρύνθηκαν. Ο Σμιτ εφάρμοσε μια διπλή στρατηγική που προέβλεπε αφενός τις συνομιλίες για τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων και αφετέρου την απειλή εγκατάστασης αμερικανικών πυραύλων στη Δυτική Γερμανία. Παρά τις μαζικές κινητοποιήσεις, ο καγκελάριος δεν άλλαξε στάση. Τελικά το Κρεμλίνο υποχώρησε.
Στο εσωτερικό ο Σμιτ αρνήθηκε να προχωρήσει σε οποιοδήποτε συμβιβασμό με την τρομοκρατική οργάνωση Φράξια Κόκκινος Στρατός γνωστή και ως Ομάδα Μπάαντερ-Μάινχοφ που δρούσε τότε στη Δυτική Γερμανία. Η οργάνωση είχε στο ενεργητικό της αρκετές βομβιστικές επιθέσεις αλλά και απαγωγές.
Ο καγκελάριος αντιμετώπισε αποφασιστικά την αεροπειρατεία του αεροσκάφους της Lufthansa το 1977. Οι Παλαιστίνιοι μαχητές που το είχαν καταλάβει ζητούσαν την απελευθέρωση των ηγετικών στελεχών της Μπάαντερ-Μάινχοφ. O Σμιτ δεν διαπραγματεύθηκε και διέταξε τους άνδρες των ειδικών δυνάμεων της Γερμανίας να ανακαταλάβουν το αεροσκάφος στο αεροδρόμιο της Μογκαντίσου.
Το φθινώπορο του 1982 εγκαταλείπει την εξουσία, μετά την αποχώρηση των Ελεύθερων Δημοκρατών από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Τον διαδέχθηκε ο Χριστιανοδημοκράτης Χέλμουτ Κολ.
Ο Χέλμουτ Σμιτ δεν αποσύρθηκε τη δημόσια ζωή. Το 1983 έγινε συνεκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Die Zeit. Οι παρεμβάσεις έκτοτε αποτέλεσαν σημείο αναφοράς τόσο για τους Σοσιαλδημοκράτες όσο και για την γερμανική κοινή γνώμη.