Οι τελευταίες ημέρες κυλούν δύσκολα στις Βρυξέλλες. Στρατός και αστυνομία βρίσκονται σε κόκκινο συναγερμό και περιπολούν στους δρόμους της Βελγικής
Οι τελευταίες ημέρες κυλούν δύσκολα στις Βρυξέλλες. Στρατός και αστυνομία βρίσκονται σε κόκκινο συναγερμό και περιπολούν στους δρόμους της Βελγικής πρωτεύουσας.
Όλα φαίνεται πως έχουν αλλάξει μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
«Ποτέ δεν έχω δει την πόλη μου έτσι. Ποτέ δεν είχα φανταστεί στρατιώτες να κάνουν περιπολίες στους δρόμους. Όταν σκέφτεσαι μια πόλη υπό πολιορκία, έχεις στο μυαλό σου χώρες του εξωτερικού, πρωτεύουσες της Μέσης Ανατολής. Δεν πιστεύεις πως θα έρθει στο κατώφλι σου. Είναι παράξενο. Δεν ξέρω ποιον μπορούμε να κατηγορήσουμε. Είναι τόσο παράξενο που 2-3 άτομα μπορούν να τρομοκρατήσουν και να κρατήσουν σε ομηρία, μια ολόκληρη ήπειρο» υποστήριξε ο ακτιβιστής, Γιουσέφ Κομπό.
Ποιος είναι υπεύθυνος για την ομηρία της Ευρώπης; Η βελγική κοινωνία νιώθει πως η υπόλοιπη Ευρώπη κοιτάζει προς τις Βρυξέλλες.
Το έθνος των 11 εκατομμυρίων, εμφανίζεται ως φιλόξενος τόπος για τζιχαντιστές τρομοκράτες.
Οι τρομοκράτες που χτύπησαν το Παρίσι, τα αδέλφια Σαλάχ και Μπραχίμ Αμπντεσλάμ ήταν απο το Μόλενμπεκ, ένα προάστιο που δεν απέχει πολύ από το κέντρο των Βρυξελλών.
Φυσικά και ο εγκέφαλος της τρομοκρατικής επίθεσης, ο Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ ήταν επίσης από το Μόλενμπεκ.
Αλλά δεν είναι οι μόνοι. Οι τρομοκράτες που χτύπησαν πριν από λίγους μήνες το εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών και την Μαδρίτη το 2004, έχουν σχέσεις με την περιοχή. Όμως γι’ αυτόν τον ακτιβιστή, το πρόβλημα γίνεται πιο περίπλοκο.
«Το Μόλενμπεκ είναι ένα μικρό προάστιο που μαστίζεται από τη φτώχεια, την ανεργία, από τις διακρίσεις και την αστυνομική βία. Οι ανίκανοι πολιτικοί δεν κατάφεραν να λύσουν κανένα πρόβλημα. Κάποιοι τοπικοί παράγοντες προσπάθησαν να θέσουν τα ζητήματα της φτώχειας και της ανεργίας. Η ριζοσπαστικοποίηση των νέων βρίσκεται στην πολιτική ατζέντα εδώ και δεκαετίες. Όμως κανείς δεν άκουγε, κανείς δεν νοιαζόταν. Όλοι έκαναν τα στραβά μάτια και τώρα πληρώνουμε το τίμημα» δήλωσε ο ακτιβιστής, Γιουσέφ Κομπό. Το Μόλενμπεκ ονομάζεται και «μικρό Μάντσεστερ», αφού από την δεκαετία του ’60 δέχθηκε μεγάλο αριθμό μεταναστών, κυρίως από το Μαρόκο.
Σήμερα, το ποσοστό ανεργίας φτάνει το 30% και χιλιάδες νέοι νιώθουν αποκλεισμένοι.
Το ερώτημα είναι πως φτάσαμε ως εδώ; Πως περίπου 500 Βέλγοι Τζιχαντιστές που πολεμούν στη Συρία, μεγάλωσαν εδώ;
Ο Τιερί Λίμπενς έγινε μουσουλμάνος. Είναι δάσκαλος και επικεφαλής του πρώτου μουσουλμανικού σχολείου του Μόλενμπεκ. Ο Λίμπενς λέει ότι το 40% του πληθυσμού της πόλης είναι κάτω των δεκαοκτώ ετών.
«Τα τελευταία 20 χρόνια αισθάνομαι πως οι νέοι βιώνουν πολύ έντονα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και στην ευρύτερη περιοχή. Νιώθουν πως όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ, αποτελούν παγκόσμια προβλήματα. Ως Μουσουλμάνοι, πληγώνονται και νιώθουν στιγματισμένοι στο σχολείο, αλλά και στην κοινωνική τους ζωή. Πολλά παιδιά εμφανίζουν επιθετικότητα. Μιλάμε για μια νέα γενιά που έχει μεγαλώσει με το Internet στα δωμάτια της. Εκεί ξεκινά η ριζοσπαστικοποίηση. Διότι βρίσκονται στο Μόλενμπεκ, όμως στο μυαλό τους βρίσκονται ήδη στη Συρία. Παρακολουθούν προπαγανδιστικά βίντεο και φαντάζονται τον εαυτό τους στη Συρία. Πιστεύουν τα μηνύματα των Ισλαμιστών, που δείχνουν μόνο την όμορφη, την καλή πλευρά» υποστηρίζει ο Τιερί Λίμπενς.
Ο Γιουν Ντελεφορτρί πήγε στη Συρία το 2013 για έξι εβδομάδες, ενώ συνελήφθη μόλις επέστρεψε στο Βέλγιο.
Είναι πρώην μέλος της «Sharia4Belgium» και τιμωρήθηκε με 3ετή ποινή φυλάκισης με αναστολή
Ο ηγέτης της «Sharia4Belgium» είχε κατηγορηθεί για την στρατολόγηση νέων Βέλγων.
Ο Ντελεφορτρί γράφει ένα βιβλίο για τη ζωή του ως τζιχαντιστής.
Ενώ ο Γιουν μας δείχνει φωτογραφίες, τον ρωτήσαμε αν γνώριζε τους δράστες της Παρισινής επίθεσης,
«Θα πω αυτό που λέω σε όλους. Δεν είμαι υπεύθυνος για τις πράξεις των άλλων, δεν είμαι υπεύθυνος για το αίμα που χύνεται στον κόσμο. Οι άνθρωποι αυτοί, έρχονται εδώ για να σκοτώσουν αθώους. Όμως αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται σε όλο τον ισλαμικό κόσμο, στη Συρία, το Ιράκ και το Μάλι. Η Γαλλία έχει εμπλακεί σε όλους τους πολέμους, σε όλα τα μέτωπα. Αυτοί οι μαχητές, έχουν έρθει εδώ για να πάρουν εκδίκηση. Είναι σωστό αυτό; Όχι βέβαια, δεν λέω αυτό. Έχει χυθεί πολύ αίμα χυθεί αίμα. Όμως πρέπει να καταλάβουμε γιατί έχει συμβεί. Δεν προέκυψε από το πουθενά» Γιουν Ντελεφορτρί.
Προσευχή της Παρασκευής στο μεγάλο τζαμί των Βρυξελλών. Το σχεδόν μισό εκατομμύριο μουσουλμάνων του Βελγίου, αναρωτιέται πως έφτασαν τα πράγματα μέχρι εδώ, αλλά και πως οι τρομοκρατικές οργανώσεις χρησιμοποιούν το Ισλάμ στο όνομά τους.
Την ίδια ώρα, το Μεγάλο Τζαμί των Βρυξελλών κατηγορείται για χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου των Μουσουλμάνων ηγετών, ο πιο γνωστός Ιμάμης
έπρεπε να μεταφραστεί στα γαλλικά.
Όμως, το βασικό πρόβλημα δεν είναι η Σαουδική Αραβία ή οι γλώσσες, αλλά η επικοινωνία.
«Έχω πάει στο Μολενμπέκ και έχω επισκεφθεί πολλά τζαμιά της πόλης. Έκανα το κήρυγμα μου, μίλησα στους νέους και τους συμβούλεψα. Τους ζήτησα μα μείνουν πιστοί στο μετριοπαθές και ανεκτικό Ισλάμ. Όμως υπάρχουν εξαιρέσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ενημερώνονται από επίσημες πηγές και αναγνωρισμένα θρησκευτικά ιδρύματα. Έχουμε νέα παιδιά που διαβάζουν ιστοσελίδες και καθοδηγούνται από ακραίους ισλαμιστές. Σιγά σιγά όμως δηλητηριάζονται. Πιστεύουν ακόμα ότι εγώ δεν είμαι μουσουλμάνος. Στα μάτια τους οι ιμάμηδες του Βελγίου δεν είμαστε μουσουλμάνοι» δήλωσε ο ιμάμης Τσέικ Άμπντελχαντί.
Πολλοί Βέλγοι, τόσο εντός όσο και εκτός της μουσουλμανικής κοινότητας, δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί και πως η χώρα τους μετετράπη σε καταφύγιο τζιχαντιστών.
«Όχι, πρώτα απ ‘όλα, δεν έκανα τίποτα λάθος. Ίσως μπορώ να κατηγορήσω τον εαυτό μου, για την επιλογή μου να επιστρέψω. Επειδή είχα μια ζωή εκεί. Εδώ το μόνο που κάνω είναι να δίνω συνεντεύξεις και να γράφω ένα βιβλίο. Βασικά, προσπαθώ να εξηγήσω. Προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένος, αλλά δεν είναι εύκολο γιατί η ζωή μου είναι γεμάτη περιορισμούς» δήλωσε ο Γιουν Ντελεφορτρί.
Ριζοσπαστικοποίηση και τρομοκρατία. Αυτές οι δυο έννοιες θα συνεχίσουν να απασχολούν το Βέλγιο, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη για μεγάλο χρονικό διάστημα.