Το δόγμα των γερμανικών ένοπλων δυνάμεων ήταν επί δεκαετίες η πολιτική της μη επέμβασης. Οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας, η Μπούντεσβερ
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο δόγμα των γερμανικών ένοπλων δυνάμεων ήταν επί δεκαετίες η πολιτική της μη επέμβασης.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας, η Μπούντεσβερ επανιδρύονται το 1955 και εντάσσονται απευθείας στη δύναμη του ΝΑΤΟ με αποστολή την άμυνα της χώρας και των συμμάχων της. Στελεχώνονται από επαγγελματίες αλλά και κληρωτούς που υπηρετούν 9μηνη θητεία.
Το 1955, τα σημάδια της ναζιστικής θηριωδίας είναι ακόμη νωπά σε όλη την Ευρώπη. Έντονος είναι και ο φόβος μιας σοβιετικής εισβολής. Η Γερμανία θα αποτελέσει την εμπροσθοφυλακή της άμυνας της δυτικής Ευρώπης σε τέτοια περίπτωση. Θα διατηρήσει αυτό τον ρόλο και θα λειτουργήσει ως ανάχωμα σε μια πιθανή επέμβαση μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, την πτώση του τείχους και την ενοποίηση.
Η πτώση του τείχους και η ενοποίηση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας ανατρέπει με αργά βήματα την στρατηγική και με ακόμη πιο αργά τις νοοτροπίες. Η παραδοσιακή πασιφιστική γραμμή διατηρείται. Λίγες ώρες πριν την έγκριση των στρατιωτικών επεμβάσεων στη Συρία, πολίτες διαδηλώνουν κατά της γερμανικής εμπλοκής. Η κοινή γνώμη δεν εγκρίνει στο σύνολό της.
Αλλά η αλλαγή σελίδας θα γίνει. Η πρώτη επέμβαση λαμβάνει χώρα στη Σομαλία το 1993 υπό την αιγίδα του ΟΗΕ αλλά η πραγματική στροφή συμβαίνει στα Βαλκάνια. Η γερμανική πολεμική αεροπορία συμμετέχει στη νατοική δύναμη στη Βοσνία το 1995 και στη συνέχει στο Κόσοβο το 1999.
Η Γερμανία έχει παρουσία εκτός των συνόρων της με δύναμη 5.000 στρατιωτών σε 9 σημεία του κόσμου. Οι 4.000 βρίσκονται στο Αφγανιστάν στο πλαίσιο της Διεθνούς Δύναμης Βοήθειας για ασφάλεια (ISAF) του ΝΑΤΟ.
Το 2011, στην κρίσιμη ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για επέμβαση στη Λιβύη, είναι μεταξύ των χωρών που απέχουν. Συντάσσεται με τη Ρωσία και την Κίνα, που επίσης απέχουν αλλά υποστηρίζοντας μια άλλη πολιτική ατζέντα. Η γερμανική στάση συναντά αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας.
Το 2014 είναι μια κομβική χρονιά για την στρατιωτική πολιτική της Γερμανίας. Αποφασίζεται η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών του Νταές. Αρχικά ο γερμανικός στρατός προμηθεύει με όπλα τους μαχητές Πεσμεργκά που πολεμούν τους τζιχαντιστές. Στη συνέχεια, Γερμανοί στρατιώτες αναλαμβάνουν την εκπαίδευσή τους.
Το επόμενο βήμα είναι η έγκριση για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία κατά θέσεων τζιχαντιστών. Έπειτα από 60 χρόνια, η Γερμανία εγκαταλείπει οριστικά την πολιτική της μη επέμβασης.