Ήταν 7 Ιανουαρίου 2015, όταν ένοπλοι ισλαμιστές επέδραμαν στα γραφεία του Charlie Hebdo, σκοτώνοντας 12 άτομα. Το προοίμιο μιας αιματηρής χρονιά για τη Γαλλία.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Ένα χρόνο μετά, ο δολοφόνος διαφεύγει ακόμα της σύλληψης».
Ο δολοφόνος εδώ είναι ένας θυμωμένος θεός, οπλισμένος με καλάσνικοφ. Με το πρωτοσέλιδο αυτό, η γαλλική σατιρική εφημερίδα Σαρλί Εμπντό μνημονεύει τη μαύρη επέτειο του μακελειού.
Ένα μακελειό που πυροδότησε ημέρες βίας και έκανε τη Γαλλία δεύτερη στον κόσμο σε θανάτους δημοσιογράφων για το 2015.
Η ειδική έκδοση τυπώθηκε σε ένα εκατομμύριο αντίτυπα, ενώ περιείχε και δημιουργίες των δολοφονηθέντων σκιτσογράφων.
Σύμφωνα με τον Ερίκ Πορτό, στέλεχος του εντύπου, «οι πληγές παραμένουν, δεν ωφελεί να κρυβόμαστε. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, είναι κάτι που μένει για πάντα. Είναι εξαιρετικά περίπλοκο, αλλά δεν θα μας αφήσει ποτέ. Κι εμείς δεν θα το ξεχάσουμε, διότι, αν το ξεχάσουμε, οι τρομοκράτες θα έχουν νικήσει».
Το σατιρικό έντυπο υπήρξε επί μακρόν στο στόχαστρο, από τη στιγμή που δημοσίευσε σκίτσα του «Μαχομέτ», τα οποία πρωτοεμφανίστηκαν στη Δανία.
Το 2011, τα γραφεία του Σαρλί Εμπντό έγιναν στόχος εμπρηστών. Έκτοτε, κάποιοι από τους συντελεστές του κυκλοφορούσαν με αστυνομική προστασία.
Όμως αυτή η προστασία δεν ήταν αρκετή στις 7 Ιανουαρίου 2015, όταν ισλαμιστές ένοπλοι άνοιξαν πυρ την ώρα της σύσκεψης.
Δώδεκα νεκροί ο απολογισμός. Μεταξύ αυτών, στελέχη του εντύπου, συντελεστές και αστυνομικοί.
Όπως προέκυψε, οι ένοπλοι, τα αδέλφια Σαΐντ και Σερίφ Κουασί, είχαν γεννηθεί στο Παρίσι. Ριζοσπαστικοποιήθηκαν στη γαλλική πρωτεύουσα, ενώ ήταν γνώριμοι των αρχών.
Η απόδρασή τους ακολουθήθηκε από ανθρωποκυνηγητό σε χωριά βορειοδυτικά του Παρισιού, όπου βαριά οπλισμένα μέλη της αντιτρομοκρατικής αναζητούσαν πόρτα πόρτα τους δολοφόνους, έχοντας από αέρος την κάλυψη ελικοπτέρων.
Δύο ημέρες μετά, οι δράστες εντοπίστηκαν και έπεσαν νεκροί, έπειτα από πολιορκία σε γειτονικό τυπογραφείο.
Την ίδια ημέρα, ένας φίλος των αδελφών Κουασί, ο Αμεντί Κουλιμπαλί, πήρε ομήρους σε εβραϊκό μίνι μάρκετ στα ανατολικά περίχωρα του Παρισιού. Η επέμβαση της αστυνομίας απελευθέρωσε τους ομήρους που επέζησαν. Ο ίδιος ο Κουλιμπαλί σκοτώθηκε από αστυνομικά πυρά, αφού είχε ήδη σκοτώσει τέσσερα άτομα.
Μία ημέρα πριν, ο Κουλιμπαλί είχε δολοφονήσει μια αστυνομικό στο παρισινό προάστιο του Μοντρούζ.
Μετά τις επιθέσεις κηρύχθηκε εθνικό πένθος. Η διεθνής κοινότητα καταδίκασε, ενώ οι διαμαρτυρίες στην Πλας Ρεπυμπλίκ κορυφώθηκαν με ένα γιγάντιο συλλαλητήριο στο Παρίσι στις 11 Ιανουαρίου.
Οι ηγέτες μεταξύ άλλων της Γερμανίας, της Βρετανίας, του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής μπήκαν στην κεφαλή της πορείας. Πίσω τους ακολουθούσε ένα πλήθος που ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο διαδηλωτών.
Το σύνθημα Je Suis Charlie έγινε δημοφιλές σε όλο τον κόσμο.
Οι επιθέσεις ήταν, όπως αποδείχθηκε, το προοίμιο μιας αιματηρής χρονιάς για τη Γαλλία. Στις 13 Νοεμβρίου, ακόμη 130 άτομα έπεσαν νεκρά στο βωμό του παράλογου θρησκευτικού φανατισμού.