Η μάχη ενάντια στην παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ερώτηση από την Λέσλι από το Λονδίνο:

«Πώς γίνεται και οι λεηλατημένες αρχαιότητες από το Ιράκ και την Συρία να καταλήγουν στις αγορές τέχνης σε όλον τον κόσμο, παρά την ύπαρξη αρκετών διεθνών συμβάσεων που προστατεύουν την παγκόσμια κληρονομιά;»

Απάντηση από την Ζεϊνέπ Μποζ, από το Τμήμα των Συμβάσεων Προστασίας της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς:

«Το να εμποδίσουμε την παράνομη διακίνηση αρχαιοτήτων είναι η καθημερινή μας δουλειά. Επαγρυπνούμε για την πολιτιστική περιουσία όλων των κρατών και ελέγχουμε αν υπάρχουν παράνομες εξαγωγές πολιτιστικών αγαθών. Υπάρχει μια ειδική ομάδα που ασχολείται με το Ιράκ και τη Συρία.

Οι διεθνείς συμβάσεις είναι πολύ σημαντικές, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι αποτελούν μόνο τη βάση, καθώς η εφαρμογή τους επαφίεται στα ίδια τα κράτη.

Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι τα πολιτιστικά αγαθά δεν είναι όπως τα ναρκωτικά ή τα όπλα. Για τα ναρκωτικά για παράδειγμα, στα τελωνεία, υπάρχουν ειδικοί σκύλοι, ενώ για τα όπλα υπάρχουν ανιχνευτές μετάλλων. Αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν στα πολιτιστικά αγαθά.
Γενικά αναφερόμαστε σε μικρά αντικείμενα τέχνης, που μπορούν να κρυφτούν πολύ εύκολα, από τους ταξιδιώτες.

Σήμερα είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί υπάρχει τεράστιο πολιτικό ενδιαφέρον για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στις χώρες που βρίσκονται σε πολεμικές συρράξεις.

Θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα στην απόφαση 2199 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς βάζει σε εφαρμογή ένα παγκόσμιο μορατόριουμ στη διακίνηση ιρακινών και συριακών αντικειμένων τέχνης. Σ’ αυτή την περίπτωση, προωθούμε πρακτικές δέουσας επιμέλειας. Ο όρος δέουσα επιμέλεια αφορά την προσοχή που δείχνουμε για ένα τέτοιο αντικείμενο, πριν το αγοράσουμε, ή πριν το πουλήσουμε.

Αυτή η απόφαση επιφέρει επίσης κυρώσεις για την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών, τις ίδιες ακριβώς με το λαθρεμπόριο πετρελαίου».

Εάν θέλετε να θέσετε ένα ερώτημα στην ενότητα Utalk, πατήστε το κουμπί που ακολουθεί.