Ηθοποιοί του σινεμά γίνονται γλυπτά από λάτεξ

Ηθοποιοί του σινεμά γίνονται γλυπτά από λάτεξ
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ο Βάλτερ Χουαμάν δημιουργεί γλυπτά από λάτεξ. Επειδή μάλιστα λατρεύει τον κινηματογράφο, χρησιμοποιεί διάφορους χαρακτήρες αλλά και πραγματικούς

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Βάλτερ Χουαμάν δημιουργεί γλυπτά από λάτεξ. Επειδή μάλιστα λατρεύει τον κινηματογράφο, χρησιμοποιεί διάφορους χαρακτήρες αλλά και πραγματικούς ηθοποιούς ως πρωταγωνιστές των έργων του: από τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, μέχρι τον Γιόντα και τον Νταρθ Βέιντερ από τον Πόλεμο των Άστρων.

Μπορεί η δουλειά του να θυμίζει αρκετά τα περίφημα κέρινα ομοιώματα της Μαντάμ Τισό, αλλά εδώ το υλικό είναι το λάτεξ, που είναι πιο εύκαμπτο και εύχρηστο και μπορεί να χρωματιστεί πολύ εύκολα.

«Η Μαντάμ Τισό χρησιμοποιούσε κερί, στην εποχή της, γιατί δεν είχε εφευρεθεί ακόμη η σιλικόνη. Χρησιμοποίησε αυτό που είχε στα χέρια της, που ήταν ένα υλικό που θύμιζε πολύ το ανθρώπινο δέρμα, που μπορούσε να μοιάζει με την επιδερμίδα του ανθρώπου. Αυτό ήταν το κερί. 250 χρόνια αργότερα έχουμε πλέον άλλα υλικά που μας επιτρέπουν να μιμηθούμε καλύτερα τους ανθρώπους» τόνισε ο καλλιτέχνης.

Τα γλυπτά έχουν γίνει με μια περίπλοκη τεχνική, που βασίζεται στον πηλό, στον οποίο εγχέεται πολυεστέρας και ρητίνη ή σιλικόνη.

«Άρχισα να εφαρμόζω μια πιο υπερρεαλιστική λογική. Γιατί στα ρεαλιστικά αγάλματα, αντιγράφεις τα φρύδια, τα μαλλιά. Τα πάντα πρέπει να τα σμιλεύσεις. Στη δική μου περίπτωση, σκέφτηκα να κάνω ένα γλυπτό, αλλά δεν θα σμιλεύσω και τα φρύδια. Θα βάλω πραγματικά φρύδια. Δεν θα ασχοληθώ με τα μαλλιά, γιατί θα βάλω αληθινά μαλλιά. Ήθελα οι ήρωές μου να είναι πιο αληθινοί» εξήγησε ο Χουαμάν.

Τα γλυπτά έχουν ήδη διεθνή απήχηση. Κάθε ένα κοστίζει κατά μέσο όρο 1200 δολάρια και χρειάζεται 4 μήνες για να ολοκληρωθεί.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Τα ανερχόμενα ταλέντα της Vogue Fashion Dubai

39ο Φεστιβάλ Δράμας: Ένας απολογισμός του ελληνικού διαγωνιστικού

Τελλόγλειο: Τα 90 πρόσωπα του Δημήτρη Μεσσίνη