Δύο χρόνια μετά το αφιέρωμα στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, πήγαμε ξανά στην Τυνησία για να δούμε αν όντως άλλαξαν τα πράγματα για τους νέους.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΌταν πριν δύο χρόνια πήγαμε στη μετεπαναστατική Τυνησία, η εκπαίδευση έπασχε. Όμως οι μεταρρυθμίσεις δρομολογούνταν επειγόντως. Έχει αλλάξει κάτι σήμερα; Ποιες είναι οι προοπτικές για το μέλλον;
Χαμηλές επιδόσεις από μαθητές και εκπαιδευτικούς, υψηλά ποσοστά σχολικής διαρροής, έλλειψη πόρων. Κάποια από τα επίμονα προβλήματα της Τυνησίας. Επισκεφθήκαμε σχολεία και μιλήσαμε με ειδικούς για να μάθουμε τι έχει γίνει, τι γίνεται κι αν έχει υπάρξει κάποια πρόοδος.
Πίσω στα θρανία: Αντιμετωπίζοντας τα αίτια της σχολικής διαρροής
Αφού είχαν εγκαταλείψει το σχολείο για λίγο καιρό, ο Γκαΐθ και δύο από τα αδέλφια του επέστρεψαν. Ζούσαν σε άθλιες συνθήκες. Οι γονείς τους δεν άντεχαν οικονομικά. Όμως, χάρη στην εκστρατεία «Πίσω στο σχολείο για παιδιά έξω απ’ το σχολείο», η οποία αποτελεί συνεργασία της τυνησιακής κυβέρνησης και της UNICEF, αυτοί οι μαθητές απολαμβάνουν πλέον στέγαση, βασικό ρουχισμό, σχολικές τσάντες, γραφική ύλη και γενικά ό,τι χρησιμεύει για την εκπαίδευσή τους.
Λόγω της έλλειψης σε αξιολόγηση, ο 14χρονος Γκαΐθ πηγαίνει στην 7η τάξη, αλλά δεν ξέρει γραφή ή ανάγνωση. Έτσι, στο σχολείο λαμβάνει επιπλέον βοήθεια.
Πάνω από 100.000 μαθητές εγκατέλειψαν το σχολείο το 2012. Έπειτα από κάποιες μεταρρυθμίσεις, 15.000 επέστρεψαν. Οι κοινωνικές αιτίες, όπως η φτώχεια και η απόσταση από το σχολείο υφίστανται. Όμως στη σχολική διαρροή συμβάλλει και η ποιότητα της εκπαίδευσης.
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: Καλές προθέσεις, αλλά και στασιμότητα
Την τελευταία φορά επισκεφθήκαμε την Τυνησία, μιλήσαμε με την Χαβέτ Ομρί, έναν άνθρωπο με διεθνή αναγνώριση για την επιστημονική του δουλειά. Πλέον έχει εκλεγεί βουλευτής. Τα εκπαιδευτικά εμπόδια που συνάντησε την έκαναν πιο αποφασιστική να αλλάξει τα πράγματα υπέρ των νέων. Συζητήσαμε μαζί της τις λύσεις που οραματίζεται.
Όταν η Ομρί ξεκίνησε τις μελέτες της ως φοιτήτρια σε ένα αγρόκτημα στο Σίντι Μπουζίντ, η επιστημονική έρευνα στην Τυνησία ήταν υποχρηματοδοτούμενη. Πολλά πανεπιστήμια υπέφεραν από έλλειψη πόρων και τα εργαστήρια δεν είχαν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Διαπιστώσαμε πως σήμερα τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά, ενώ και η ανεργία παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα.