Διαφορά στην αντίληψη της ασφάλειας μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης, δηλώνει Τούρκος αναλυτής στο euronews.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣε κάθε επίθεση, το ίδιο ερώτημα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Πόσους εκπαιδευμένους μαχητές διαθέτει η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στη Συρία ή στο Ιράκ, έτοιμους να πλήξουν την Ευρώπη; Τουλάχιστον 400, σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές.
Μεταξύ τους ήταν και ο Μπραχίμ Ελ Μπακράουι, εκ των βομβιστών αυτοκτονίας που χτύπησαν στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Ήδη γνώριμος στις αρχές ως ύποπτος τζιχαντιστής, συνελήφθη τον Ιούνιο του 2015 στην Τουρκία, η οποία τον απέλασε στην Ευρώπη.
«Ενημερώσαμε τη βελγική πρεσβεία με διπλωματική νότα στις 14 Ιουλίου του 2015 για την απέλαση», είχε δηλώσει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Τέτοιες προειδοποιήσεις, όμως, σύμφωνα με τον αναλυτή Σερχάτ Γκιουβέντς, έχουν εκδοθεί συχνά επί Ερντογάν.
«Σύμφωνα με τους αριθμούς που διαθέτουμε, σχεδόν 5.000 άνθρωποι έχουν ελεγχθεί ως ύποπτοι. Περίπου 1.800 με 2.000 απ’ αυτούς απελάθηκαν στις πατρίδες τους. Όμως αυτό δεν επηρέασε το αποτέλεσμα. Αυτό που βλέπουμε, άσχετα από το αν δουλεύουν ή όχι οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί, είναι ότι οι βομβιστικές επιθέσεις και η τρομοκρατία συνεχίζονται. Βλέπουμε επίσης ότι αυτές οι πληροφορίες δεν εκτιμήθηκαν ως όφειλαν», δηλώνει ο Γκιουβέντς στον ανταποκριτή του euronews στην Κωνσταντινούπολη Μπόρα Μπαϊρακτάρ.
Ο Ελ Μπακράουι όντως απελάθηκε. Αλλά στην Ολλανδία και όχι στο Βέλγιο. Κι ενώ η Ολλανδία αναγνωρίζει το γεγονός, ξεκαθαρίζει ότι η Τουρκία δεν σέβεται τις διαδικασίες, καθώς δεν εξήγησε τους λόγους για την απέλασή του.
Ποιος έχει τελικά δίκιο και ποιος όχι; Το σίγουρο είναι ότι Ευρωπαίοι έχουν ενταχθεί στους κόλπους του ΙΚΙΛ. Το γνωρίζουμε από τα προπαγανδιστικά τους βίντεο που είναι ενδεικτικά των προθέσεών τους.
Η διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών είναι σε εξέλιξη. Γιατί λοιπόν κάποιοι ξεφεύγουν; Είναι τόσο έντονη η διαφορά αντίληψης;
Ο Γκιουβέντς εξηγεί: «Υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ του τουρκικού και του ευρωπαϊκού ορισμού για την τρομοκρατία. Εξαιτίας αυτού, όταν η Τουρκία απελαύνει ανθρώπους στην Ευρώπη, λέγοντας ότι είναι εν δυνάμει τρομοκράτες, οφείλουμε να δεχόμαστε πως οι ευρωπαϊκές χώρες ενδεχομένως να λάβουν μια διαφορετική απόφαση γι’ αυτούς. Αντιλαμβανόμαστε πως Τουρκία και Ευρώπη δεν μιλούν την ίδια γλώσσα στο ζήτημα και δεν έχουν και κοινούς τόπους. Όταν η Τουρκία ελέγχει ανθρώπους και τους κατατάσσει ως δυνάμει τρομοκράτες, η Ευρώπη δεν αναγνωρίζει τα κριτήριά της. Δεν τους θεωρεί καν υπόπτους. Αυτό αντικατοπτρίζει μια διαφορετική κουλτούρα στην ασφάλεια και είναι σημαντικό».
Η ανακάλυψη πρόσφατα χιλιάδων εγγράφων με στοιχεία τζιχαντιστών εκτιμάται ότι θα βοηθήσει στον εντοπισμό των μαχητών που επιστρέφουν στην Ευρώπη για να οργανώσουν τρομοκρατικούς πυρήνες.
Παρ’ όλα αυτά, τα γεγονότα των τελευταίων μηνών έχουν υπογραμμίσει τις δυσκολίες που έχει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει αυτήν την απειλή στο δικό της έδαφος.