«Η Συρία που αγαπώ»: Σειρά συναυλιών για την Συρία στην Λυών

«Η Συρία που αγαπώ»: Σειρά συναυλιών για την Συρία στην Λυών
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η Όπερα της Λυών σε συνεργασία με το Maison des Cultures du Monde του Παρισιού φιλοξένησε μια σειρά συναυλιών σύρων καλλιτεχνών, στο πλαίσιο του

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Όπερα της Λυών σε συνεργασία με το Maison des Cultures du Monde του Παρισιού φιλοξένησε μια σειρά συναυλιών σύρων καλλιτεχνών, στο πλαίσιο του αφιερώματος «Η Συρία που αγαπώ».

Ανάμεσά τους ήταν και το ρεσιτάλ της τραγουδίστριας και μουσικού Ουαέντ Μπουχασούν και του μουσικού Μοσλέμ Ραχάλ:

«Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να στείλουμε ένα μήνυμα, που να δείχνει τις διαφορετικές κουλτούρες και τους πολιτισμούς της Συρίας, από τον Βορρά μέχρι τον Νότο» υποστήριξε η Μπουχασούν, ενώ ο Μοσλέμ Ραχάλ συμπλήρωσε:

«Η συναυλία μας περιλαμβάνει μια πληθώρα μουσικών στυλ από όλη την Συρία. Τα συγκεντρώσαμε όλα σ’ αυτή τη συναυλία. Ελπίζω η Συρία να μείνει ενωμένη και να μην χωριστεί».

Η συναυλία ξεκίνησε με τον Μοσλέμ Ραχάλ να παίζει το νάι, έναν αυλό δηλαδή από μπαμπού. Μαζί με την Ουαέντ στο ούτι ερμήνευσαν μια σειρά από δημοφιλή τραγούδια της χώρας τους. Η Ουαέντ Μπουχασούν εξήγησε:

«Για μένα το νάι βοηθά να βγει καλύτερα η ανθρώπινη φωνή. Η φωνή ενσωματώνεται στο όργανο. Η φωνή μου και το νάι γίνονται ένα».

«Θέλαμε να αισθανθούμε την ατμόσφαιρα στην οποία ο ποιητής παίζει την ραμπάμπα του. Εδώ η ραμπάμπα αντικαθιστά το νάι. Η μουσική απλώνεται και γίνεται ένα με τη φωνή της Ουαέντ» συμπλήρωσε ο μουσικός. Ο Μοσλέμ Ραχάλ θεωρείται δεξιοτέχνης του νάι. Κατασκευάζει ο ίδιος τα μουσικά αυτά όργανα. Θέλει να αλλάξει την εικόνα που έχει ο κόσμος για το νάι, γι’ αυτό και συμμετέχει σε διάφορα φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Αποτέλεσμα να έχει γίνει πλέον γνωστός, πέρα από τα όρια της Μέσης Ανατολής. Ο Μοσλέμ τονίζει:

«Ο κόσμος θεωρεί ότι το νάι μοιάζει με την ραμπάμπα: είναι ένα όργανο που δεν μπορείς να αλλάξεις ούτε νότα και δεν μπορεί να συνδυαστεί με άλλα μουσικά είδη, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη της μουσικής. Όλα αυτά είναι ψέμα. Εστιάζω στο Νάι και γράφω ένα κονσέρτο για νάι και ορχήστρα. Συμμετέχω τώρα στη συναυλία, προσθέτοντας μουσικά στοιχεία, μάκαμ, που δεν υπάρχουν στην δυτική μουσική».

«Το ούτι ήταν πάντα, από την παιδική μου ηλικία, ο σύντροφός μου. Ξεκίνησα να παίζω, όταν ήμουν επτά ετών. Με έκανε αυτό που είμαι σήμερα. Είναι ο σύντροφός μου, ο μόνος που μπορεί να μεταφράσει αυτό που θέλω να πω. Είναι το μόνο που με καταλαβαίνει μέχρι τώρα.» υπογράμμισε η τραγουδίστρια, που παίζει ούτι.

Η Ουαέντ συνθέτει μουσική. Έχει διδακτορικό στην εθνομουσικολογία. Η ειδικότητά της είναι η μουσική που συνδέεται με την τελετουργία του γάμου και του θρήνου, στην περιοχή Τζαμπάλ ελ αράμπ, στα νότια της Συρίας:

«Οι σπουδές μου με βοήθησαν να αποκτήσω ένα άλλο όραμα για τον κόσμο. Δεν αφορούν μόνο το όραμα μιας μουσικού, μιας τραγουδίστριας και μιας συνθέτη, αλλά και τις γνώσεις που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη μουσική των άλλων λαών. Αυτό με βοήθησε να δουλέψω με άλλους μουσικούς, χωρίς να κάνω κρίσεις για τις δικές τους μουσικές».

Η Ουάεντ και ο Μοσλέμ έχουν κάνει μαζί και μια δισκογραφική δουλειά. Και όπως οι συμπατριώτες τους, ονειρεύονται ότι η ειρήνη θα επικρατήσει σύντομα στην χώρα τους, τη Συρία.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Τα ανερχόμενα ταλέντα της Vogue Fashion Dubai

39ο Φεστιβάλ Δράμας: Ένας απολογισμός του ελληνικού διαγωνιστικού

Τελλόγλειο: Τα 90 πρόσωπα του Δημήτρη Μεσσίνη