Τζιανφράνκο Ρόζι: Η Χρυσή Άρκτος της Μπερλινάλε στην Αθήνα

Τζιανφράνκο Ρόζι: Η Χρυσή Άρκτος της Μπερλινάλε στην Αθήνα
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ο ιταλός σκηνοθέτης Τζιανφράνκο Ρόζι ήρθε πριν λίγες στη χώρα μας, για την πρεμιέρα της ταινίας του «Φωτιά στη θάλασσα», η οποία κατέκτησε φέτος τη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο ιταλός σκηνοθέτης Τζιανφράνκο Ρόζι ήρθε πριν λίγες στη χώρα μας, για την πρεμιέρα της ταινίας του «Φωτιά στη θάλασσα», η οποία κατέκτησε φέτος τη Χρυσή Άρκτο στην 66η Μπερλινάλε.

Το ντοκιμαντέρ εστιάζει στην ζωή των κατοίκων της Λαμπεντούζα, του ιταλικού νησιού που αποτελεί την κύρια είσοδο των αφρικανών μεταναστών στην Ευρώπη, τα τελευταία 20 χρόνια. Στόχος του να ευαισθητοποιήσει όλο τον κόσμο για την μεταναστευτική κρίση, την τραγική μοίρα των ανθρώπων που ψάχνουν ένα καλύτερο ευρωπαϊκό αύριο, αλλά και τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό θανάτων τους.

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης, που μετά τη Βενετία, «άλωσε» φέτος και το Βερολίνο με ένα ντοκιμαντέρ, μίλησε στην κάμερα του Euronews:

«Δεν πιστεύω ότι ο κινηματογράφος ή τα βιβλία μπορούν να αλλάξουν την μοίρα του κόσμου. Ελπίζω όμως ότι αυτή η ταινία θα ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για το θέμα της μετανάστευσης. Πάνω από όλα όμως, θα ήθελα να δημιουργήσω την αίσθηση, την ιδέα στους θεατές, πώς αυτά τα άτομα δεν είναι μόνο αριθμοί. Είναι άνθρωποι. Άνθρωποι με δικαιώματα, με συναισθήματα».

Ο κινηματογραφιστής έμεινε περίπου 1,5 χρόνο στο νησί, που ζει κυρίως από την αλιεία. Έγινε ένα με την μικρή κοινότητα των ντόπιων και κατέγραψε την καθημερινότητά τους, μέσα από τους δύο χαρακτήρες στους οποίους στηρίζει την πλοκή. Τον 12χρονο Σαμουέλε και τον γιατρό της κοινότητας Πιέτρο Μπαρτόλο. Στο Βερολίνο, ο Ρόζι αφιέρωσε το βραβείο του στους κατοίκους, που πάντα καλοδέχονταν τους ανθρώπους που έφταναν εκεί.

«Οι κάτοικοι της Λαμπεντούζα είναι ψαράδες και οι ψαράδες έχουν μάθει να δέχονται οτιδήποτε έρχεται από τη θάλασσα. Αυτό είναι ένα καταπληκτικό παράδειγμα, που δείχνει ότι όλοι μας πρέπει να μάθουμε πώς να είμαστε και λίγο ψαράδες. Το προσφυγικό ζήτημα είναι πολυσύνθετο. Δεν μπορεί να το διαχειριστεί ξεχωριστά αυτό το φαινόμενο, η κάθε χώρα και ειδικά τα μικρά νησιά. Η Λέσβος και η Λαμπεντούζα είναι δύο νησιά στις άκρες της Ευρώπης, οι προμαχώνες της. Αποτελούν ένα ισχυρό σύμβολο του τι σημαίνει μετανάστευση σήμερα».

Ο Ρόζι διαφωνεί κάθετα με την πολιτική κάποιων ευρωπαϊκών κρατών, που υψώνουν φράκτες και τείχη ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή πολιτική σ’ αυτό το ζήτημα έχει αποτύχει πλήρως:

«Στη διάρκεια των αιώνων, έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι τα σύνορα και τα τείχη δεν έχουν μπορέσει να αντισταθούν στη δύναμη της ιστορίας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι και τώρα θα ηττηθούν, θα πέσουν. Όμως δεν με φοβίζουν τα φυσικά, αλλά τα πνευματικά σύνορα που κτίζει σήμερα η Ευρώπη. Ειδικότερα αυτά που κτίζει η πολιτική των σύγχρονων κρατών. Και αυτό πιστεύω ότι θα είναι η μεγάλη ήττα της πολιτικής της ενωμένης Ευρώπης».

Η ταινία «Φωτιά στη θάλασσα» (Fuocoammare) παίζεται τώρα στους ελληνικούς κινηματογράφους από την StraDa Films.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Αυτό είναι το πρόγραμμα του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος 2024

Η Ζιλιέτ Μπινός νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Γιώργος Λάνθιμος: Η νέα ταινία με την μούσα του Έμα Στόουν