Στο Learning World έχουμε δει πολλές εμπνευσμένες εκπαιδευτικές ιστορίες. Σήμερα, ξαναβλέπουμε δύο από τις καλύτερες περιπτώσεις.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα τελευταία χρόνια στο Learning World έχουμε ακούσει πολλές εμπνευσμένες ιστορίες από τον κόσμο της εκπαίδευσης σε συνθήκες αντίξοες και τραυματικές.
Δύο από τις καλύτερες περιπτώσεις ήταν στην Αϊτή και την Καμπότζη.
Αϊτή: Η περίπτωση της Ραϊνάν
Ήταν πριν πέντε χρόνια, όταν είχαμε γνωρίσει τη Ραϊνάν. Ένα δυναμικό κορίτσι εννέα ετών. Στο σεισμό του Ιανουαρίου του 2010 είχε χάσει το πόδι του. Χάρη στη βοήθεια μιας γαλλικής ΜΚΟ, κατάφερε να πάει στο σχολείο, να παίξει και να ζήσει μια ζωή που ταιριάζει στην ηλικία της μαζί με τη δίδυμη αδελφή της και τους φίλους της στη γειτονιά που έμενε.
Σήμερα είναι 15 ετών. Ζει ακόμη στην ίδια γειτονιά της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς.
Η Ραϊνάν έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σχολείο της και νιώθει άνετα. Κι αυτό οφείλεται κυρίως στο προσθετικό μέλος. Όμως πολλοί ακρωτηριασμένοι βιώνουν ένα άλλο πρόβλημα: τον πόνο-φάντασμα.
Για να αντιμετωπίσουν αυτή τη συνέπεια του ακρωτηριασμού, η Ραϊνάν και ο πατέρας της πήγαν στο CERPA, ένα κέντρο που εξειδικεύεται στη θεραπεία του πόνου.
Καμπότζη: Ένας φάρος για τα παιδιά του δρόμου
Επίσης το 2011, ανακαλύψαμε ένα σχολείο στην Καμπότζη που χρησιμοποιεί την τέχνη, τη μουσική και τα ακροβατικά για να εκπαιδεύσει παιδιά του δρόμου, να τα βοηθήσει να βρουν δουλειά και να θεραπεύσει τα τραύματά τους από το παρελθόν της χώρας τους. Τι γίνεται σήμερα;
Ο Φάρος της Τέχνης, όπως ονομάζεται αυτό το σχολείο, είναι ένα πρότζεκτ που βασίζεται στις τέχνες ως μέσο για την ανάπτυξη και την κοινωνική αλλαγή.
Στόχος είναι η παροχή εκπαίδευσης σε παιδιά του δρόμου σε ένα δημιουργικό περιβάλλον κι έτσι να τα βοηθήσει να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους.
Το σχολείο έχει αλλάξει δραματικά εδώ και πέντε χρόνια. Σήμερα, φιλοξενεί πάνω από 1.500 μαθητές. Τους προσφέρει μια γκάμα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων. Σχέδιο, μουσική, θέατρο, γραφιστική και ακροβατικά.