Τα βιβλία της ιστορίας ίσως τον καταγράψουν ως τον κύριο υπεύθυνο για το Brexit.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα βιβλία της ιστορίας ίσως τον καταγράψουν ως τον κύριο υπεύθυνο για το Brexit.
Ο Ντέιβιντ Κάμερον στήριξε την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλα έχασε το δημοψήφισμα που ο ίδιος προκάλεσε.
Μετά την οριστικοποίηση του αποτελέσματος, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία.
Έξι χρόνια πριν, όταν περνούσε για πρώτη φορά θριαμβευτής το κατώφλι του «αριθμού 10» της Ντάουνινγκ Στριτ, ήταν μόλις 43 ετών.
Οι Τόρις δεν είχαν την απόλυτη πλειοψηφία. Ο Κάμερον υποχρεώθηκε να συνεργαστεί με τον ηγέτη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Νικ Κλεγκ. Η κυβέρνηση συνασπισμού, η πρώτη στην Βρετανία από το 1945, έθεσε ως πρώτιστο στόχο την επιστροφή της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης.
Παρά τις έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, ο πρωθυπουργός έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας.
Το 2013, η πολιτική του άρχισε να αποδίδει καρπούς.
Το Ηνωμένο Βασίλειο κατέγραφε ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 3,5% και μέσα σε δυο χρόνια δημιουργήθηκαν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας.
Το άστρο του Ντέιβιντ Κάμερον άρχισε να λάμπει και στη διεθνή πολιτική σκηνή. Τον Σεπτέμβριο του 2011, μαζί με τον Νικολά Σαρκοζί, γινόταν δεκτός ως ήρωας στην Λιβύη. Η Βρετανία ήταν μεταξύ των χωρών που στήριξαν ενεργά την εξέγερση κατά του καθεστώτος Καντάφι.
Ένα χρόνο αργότερα, ανέλαβε το πολιτικό ρίσκο να συναινέσει στο αίτημα των Σκωτσέζων για δημοψήφισμα με το ερώτημα της ανεξαρτησίας από το Ηνωμένο Βασίλειο και βγήκε νικητής.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 η Σκωτία ψήφισε με ποσοστό άνω του 55% υπέρ της παραμονής.
Ο Ντέιβιντ Κάμερον εξαργύρωσε την επιτυχία του το 2015 στις εθνικές εκλογές. Μετά την αναπάντεχη σε έκταση νίκη του, κυρίαρχος πια του πολιτικού σκηνικού, έβαλε το επόμενο μεγάλο στοίχημα:
«Θα πραγματοποιήσουμε το δημοψήφισμα για το μέλλον μας στην Ευρώπη. Ενώ η κρίσιμη διαδικασία θα βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η χώρα θα παραμείνει ενωμένη», δήλωνε.
Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους, ο Ντέιβιντ Κάμερον επέστρεψε από τις Βρυξέλλες με μια συμφωνία, την οποία χαρακτήρισε επωφελή για την Βρετανία και τάχθηκε υπέρ της παραμονής στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Παρά τις προσπάθειές του κατά τη διάρκεια της ταραχώδους προεκλογικής περιόδου, ωστόσο, αυτή τη φορά η τύχη του γύρισε την πλάτη.
Η ήττα στο δημοψήφισμα σήμανε και το πολιτικό του τέλος. Ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν είχε άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψει την Ντάουνιγκ Στριτ.
Σύμφωνα με τον Independent, ο Ντέιβιντ Κάμερον είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός των τελευταίων 100 ετών. Ωστόσο ακόμα και οι επικριτές του δεν μπορούν παρά να του αναγνωρίσουν ότι ποτέ δεν δίστασε να ρισκάρει.