Καλαί: Η «ζούγκλα» που διχάζει Παρίσι και Λονδίνο

Καλαί: Η «ζούγκλα» που διχάζει Παρίσι και Λονδίνο
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ο καταυλισμός στο Καλαί βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των συνομιλιών μεταξύ των υπουργών Εσωτερικών της Γαλλίας και της Βρετανίας.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Από ψηλά η «ζούγκλα» του Καλαί μοιάζει απέραντη. Σε αυτόν τον καταυλισμό ζουν 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Το θέμα βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των συνομιλιών μεταξύ των υπουργών Εσωτερικών της Γαλλίας και της Βρετανίας, Mπερνάρ Καζνέβ και Άμπερ Ρουντ.

Η κατάσταση που επικρατεί στο Καλαί βρίσκεται στην καρδιά ενός γενικότερου προβληματισμού που σκιάζει εδώ και χρόνια τις σχέσεις των δύο χωρών.

Το Ελ Ντοράντο «περνά» από το Καλαί

Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ένα μοναδικό όνειρο: να φτάσουν στη Βρετανία, στο δικό τους «Ελ Ντοράντο». Η είσοδος όμως είναι στη γαλλική πλευρά. Από τον περασμένο Μάρτιο, πριν από την ψηφοφορία για το Brexit, ο Γάλλος πρόεδρος προειδοποιούσε: «Θα υπάρξουν συνέπειες εάν η Βρετανία εγκαταλείψει την Ε.Ε, συνέπειες σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος της μετακίνησης των ανθρώπων»

Το Σανγκάτ… έφερε το Καλαί

Εκείνη την ημέρα οι δύο αρχηγοί είχαν συζητήσει και το ζήτημα του Καλαί. Ολα όμως ξεκίνησαν το 2002. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η «ζούγκλα» παρά μόνο ο καταυλισμός του Σανγκάτ που δημιουργήθηκε το 1999 από τον Ερυθρό Σταυρό για την υποδοχή των προσφύγων που έφταναν στο Καλαί. Η χωρητικότητα του καταυλισμού ήταν 200 άτομα, σύντομα, όμως, κατακλύστηκε από Ιρακινούς, Κούρδους, Κοσοβάρους και Αφγανούς. Μέσα σε τρία χρόνια, ο πληθυσμός των μεταναστών που αναζητούσαν καταφύγιο στο Σανγκάτ είχε ανέλθει σε περισσότερα από 2.000 άτομα. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης έφεραν τις συγκρούσεις ανάμεσα σε ομάδες διαφορετικών εθνικοτήτων, που εξελίσσονταν σε εξεγέρσεις.

Το 2002 υπό την πίεση του Βρετανού ομολόγου του, Ντέιβιντ Μπλάνκετ, ο Νικολά Σαρκοζί, υπουργός Εσωτερικών εκείνης της περιόδου, αποφάσισε το επ’ αόριστον κλείσιμο του καταυλισμού. Η απόφαση τέθηκε σε εφαρμογή το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Το Σανγκάτ έκλεισε αλλά το πρόβλημα παρέμενε. Οι πρόσφυγες εξακολουθούσαν να καταφτάνουν στο Καλαί.

Το 2003, οι ίδιοι υπουργοί υπέγραψαν την συνοριακή συνθήκη Le Touquet που επιτρέπει τους από κοινού συνοριακούς ελέγχους Βρετανίας και Γαλλίας στην Μάγχη. Σκοπός ήταν ο καλύτερος έλεγχος των μεταναστευτικών ροών προς χώρες που δεν ήταν μέλη της ζώνης Σένγκεν. Με αυτό το σκεπτικό τα γαλλο-βρετανικά σύνορα τοποθετήθηκαν στο Καλαί και όχι στο Ντόβερ. Εκεί ελέγχονται αυτοί που ζητούν να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κανείς όμως δεν είχε προβλέψει ότι θα ήταν τόσοι πολλοί.

Σήμερα, Γάλλοι πολιτικοί, υποψήφιοι και μη για την προεδρία καταγγέλλουν τις προηγούμενες συμφωνίες και ζητούν να μετατοπιστούν τα σύνορα στο Ντόβερ, ώστε να διαχειριστεί η ίδια η Βρετανία τους αιτούντες άσυλο αλλά και την αδιάκοπη προσφυγική ροή.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Λονδίνο και Παρίσι καλούνται να βρουν λύση για τη μεταναστευτική κρίση στο Καλαί

Επαναλαμβάνονται την Κυριακή τα δρομολόγια του Eurostar

Εντοπίστηκε στη Γαλλία νεαρός Βρετανός που αγνοείτο από το 2017