ΗΠΑ: Η Κλίντον έχει με το μέρος της τα μαθηματικά

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σε λιγότερο από δύο μήνες οι Αμερικανοί ψηφοφόροι θα εκλέξουν το νέο πρόεδρο της χώρας. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος έχει ήδη αποφασίσει. Ο αριθμός των αναποφάσιστων έχει μειωθεί σε κάτω από 10%. Η πλειοψηφία των Αμερικανών πλέον δηλώνει ανοιχτά ότι τάσσεται υπέρ της Χίλαρι Κλίντον.

Αν το παρελθόν μπορεί να είναι ενδεικτικό, η πρώην πρώτη κυρία και υπουργός Εξωτερικών πιθανότατα θα γίνει η επόμενη πρόεδρος. Σε όλες τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, οι υποψήφιοι που τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο προηγούνταν δημοσκοπικά, τελικά κέρδιζαν τις εκλογές.

Με άλλα λόγια τα πράγματα είναι δύσκολα για τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό της, Ντόναλντ Τραμπ. Θεωρείται σχεδόν απίθανο να καταφέρει να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων σε αυτό το στάδιο. Ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος δεν έχει στη διάθεσή του αρκετό χρόνο και το πολιτικό του οξυγόνο στερεύει, καθιστώντας την ανατροπή του σκηνικού σχεδόν ανέφικτη.

Για τον Τραμπ ο δρόμος προς το Λευκό Οίκο είναι δύσκολος, ενώ η αντίπαλός του δείχνει να απολαμβάνει το προβάδισμά της.

Ποιος εκλέγει τον πρόεδρο των ΗΠΑ;

Οι Αμερικανοί πολίτες δεν εκλέγουν άμεσα τον πρόεδρο. Εκλέγουν αντιπροσώπους, τους εκλέκτορες, που μαζί σχηματίζουν το «κολέγιο των εκλεκτόρων».

Οι εκλέκτορες κατανέμονται αναλογικά σε κάθε μια από τις 50 πολιτείες, καθώς και την πρωτεύουσα Ουάσινγκτον, βάσει του πληθυσμού. ο αριθμός των εκλεκτόρων σε κάθε πολιτεία είναι ίσος με τον αριθμό των μελών που έχει στο Κογκρέσο η κάθε πολιτεία. Βάσει Συντάγματος, η πρωτεύουσα έχει τον ίδιο αριθμό εκλεκτόρων με την πολιτεία που έχει τον λιγότερο πληθυσμό. Αυτή είναι το Γουαϊόμινγκ, που βγάζει 3 εκλέκτορες.

Ο συνολικός αριθμός των εκλεκτόρων είναι 538, που αναλογούν στα 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και στα 100 μέλη της Γερουσίας συν τους 3 εκλέκτορες της πρωτεύουσας.

Με εξαίρεση τις πολιτείες του Μέιν και της Νεμπράκσα, οι εκλέκτορες εκλέγονται βάσει του συστήματος «ο νικήτης τα παίρνει όλα». Αυτό σημαίνει ότι οι εκλέκτορες που στηρίζουν τον υποψήφιο πρόεδρο που παίρνει τις περισσότερες ψήφους σε κάθε πολιτεία, αυτομάτως πηγαίνουν στον νικητή,είτε έχει επικρατήσει με 50,1%, είτε με 90%.

Ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία εκλεκτόρων γίνεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο μαγικός αριθμός είναι 270 εκλέκτορες.

Το γεγονός ότι ο πρόεδρος δεν εκλέγεται άμεσα από το λαό, αλλά έμμεσα μέσω του αριθμού των εκλεκτόρων δημιουργεί έναν δύσκολο μαθηματικό τύπο. Υπάρχουν κάποιες πολιτείες στρατηγικής σημασίας, και σε αυτές δαπανώνται τα περισσότερα χρήματα προεκλογικά.

Συνεπώς σε κάποιες πολιτείες η παρουσία των υποψηφίων είναι πιο έντονη από ότι σε άλλες προεκλογικά.

Γιατί ο εκλογικός χάρτης ευνοεί την Κλίντον;

Από τις 50 πολιτείες, οι 40 μαζί με την πρωτεύουσα ψηφίζουν με τον ίδιο τρόπο σε κάθε εκλογές. Οι πολιτικοί αναλυτές τις αποκαλούν ασφαλείς Δημοκρατικές ή Ρεπουμπλικανικές πολιτείες, η πιθανές πολιτείες, αναλόγως των ποσοστών νίκης.

Αυτό αφήνει 10 πολιτείες να αμφιταλαντεύονται μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών υποψηφίων τα τελευταία 25 χρόνια.

Μεταξύ αυτών είναι το συνήθως Δημοκρατικό Νιου Μέξικο, που το 2004 ψήφισε υπέρ του Ρεπουμπλικανού Τζορτζ Μπους και η συνήθως ρεπουμπλικανική πολιτεία της Ιντιάνα, που το 2008 ψήφισε υπέρ του Δημοκρατικού Μπαράκ Ομπάμα. Και οι δύο πολιτείες αναμένεται να επιστρέψουν στα γνώριμα μονοπάτια τους στις ερχόμενες εκλογές.

Αν υποθέσουμε ότι οι 42 πολιτείες θα ψηφίσουν με τον ίδιο τρόπο που ψηφίζουν πάντα, η Χίλαρι Κλίντον μπορεί να ποντάρει σε 19 ασφαλείς και πιθανές πολιτείες, συν την πρωτεύουσα. Όλες μαζί θα της δώσουν 247 εκλέκτορες. Ο Ντόναλντ Τραμπ ποντάρει σε 23 πολιτείες, που θα του δώσουν 191 εκλέκτορες.

Αυτό δίνει στην Κλίντον σαφές πλεονέκτημα. Για να καταφέρει να συγκεντρώσει τους 270 εκλέκτορες χρειάζεται μόλις 23, με δεδομένο ότι έχει 247 εξασφαλισμένους. Ο Τραμπ από την άλλη χρειάζεται 79, καθώς έχει εξασφαλισμένους μόλις 191.

Όλα λοιπόν παίζονται στις αμφίρροπες πολιτείες που όλες μαζί δίνουν 100 εκλέκτορες. Αυτές είναι που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Το Κολοράντο με 9 εκλέκτορες, η Φλόριντα με 29, η Αϊόβα με 6, η Νεβάδα με 6, το Νιου Χάμσαϊρ με 4, η Βόρεια Καρολίνα με 15, το Οχάιο με 18 και η Βιρτζίνια με 13.

Με εξαίρεση τη βόρεια Καρολίνα, όλες αυτές οι αμφίρροπες πολιτείες στις εκλογές του 2012 ψήφισαν υπέρ του Μπαράκ Ομπάμα. Στις εκλογές του 2008 ο Ομπάμα είχε επικρατήσει και στη Βόρεια Καρολίνα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ποιος κερδίζει στις αμφίρροπες πολιτείες;

Αν πάρουμε ως δεδομένα τα αποτελέσματα των εκλογών του 2012, η Χίλαρι Κλίντον βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση σε σύγκριση με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Από 26 πολιτείες και τη πρωτεύουσα, όπου ο Μπαράκ Ομπάμα επικράτησε το 2012, η Χίλαρι Κλίντον έχει περιθώριο να χάσει κάποιες από αυτές και παρόλα αυτά να καταφέρει να συγκεντρώσει τους 270 εκλέκτορες που χρειάζεται. Σε ψήφους αυτό σημαίνει ότι από τους 332 εκλέκτορες που συγκέντρωσε ο Μπαράκ Ομπάμα πριν από 4 χρόνια, η Χίλαρι Κλίντον μπορεί να χάσει τους 62 και παρόλα αυτά να εκλεγεί στην προεδρία.

Στην περίπτωση που καταφέρει να κερδίσει τους λιγότερους εκλέκτορες που χρειάζεται, δηλαδή τους 23, η Κλίντον θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές μόνο με τη Νεβάδα, το Νιου Χάμσαϊρ, τη Βιρτζίνια. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος ακόμα και αν χάσει τη Φλόριντα το Οχάιο.

Σε ότι αφορά στον Ντόναλντ Τραμπ αν δεν καταφέρει να κερδίσει κάποιες νέες πολιτείες, δεν έχει περιθώριο να χάσει καμία από τις 24 πολιτείες ή τους 206 εκλέκτορες που είχε καταφέρει να συγκεντρώσει ο Μιτ Ρόμνι το 2012. Για την ακρίβεια, ο Τραμπ θα πρέπει να κερδίσει όλες τις πολιτείες που κέρδισε ο Ρόμνι μαζί με τη Φλόριντα, τη Βιρτζίνια, το Οχάιο και μια ακόμα πολιτεία, το Νιου Χάμσαϊρ.

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις από τις αμφίρροπες πολιτείες δείχνουν πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος προς το Λευκό Οίκο για τον Ντόναλντ Τραμπ. Στη Βιρτζίνια, όπου πρέπει να κερδίσει οπωσδήποτε είναι τόσο πίσω, που η Κλίντον έχει σταματήσει ακόμα και τις διαφημίσεις σε αυτήν την πολιτεία. Επίσης δύσκολη φαίνεται να είναι η επικράτησή του και στο Κολοράντο.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μπορεί η υπεροχή της Κλίντον στη Φλόριντα και το Οχάιο να είναι μικρή, αλλά ο Τραμπ θα πρέπει να δώσει σκληρή μάχη, καθώς θα πρέπει να κερδίσει τη ψήφο των ισπανόφωνων, οι οποίοι είναι εχθρικοί απέναντί του.

Η εκστρατεία του επικεντρώνεται κυρίως στις λεγόμενες βιομηχανικές πολιτείες, στα μεσοδυτικά, κυρίως στην Πενσιλβάνια και το Μίσιγκαν. Ο Τραμπ θεωρεί πως εκεί έχει ευκαιρίες, παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες πολιτείες από το 1992 ψηφίζουν σταθερά υπέρ των Δημοκρατικών υποψηφίων.

Οι στατιστικές στις εκλογές του 2016 είναι υπέρ της Χίλαρι Κλίντον.

Μετά τις αναμετρήσεις στο νήμα στις εκλογές του 2000 και του 2004 ο Μπαράκ Ομπάμα εγκαινίασε μια νέα εποχή. Κατάφερε να συγκεντρώσει 365 εκλέκτορες να σαρώσει το 2008 και στις εκλογές του 2012 έκανε την έκπληξη συγκεντρώνοντας 332 εκλέκτορες.

Ένας από τους λόγους που ο εκλογικός χάρτης ευνοεί την Κλίντον είναι η ανάπτυξη σημαντικών δημογραφικών ομάδων, αλλά και το γεγονός ότι οι λευκοί ψηφοφόροι, που είναι η βάση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος μειώνονται συνεχώς.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το 1972 οι λευκοί αποτελούσαν το 90% του εκλογικού σώματος, τότε ήταν που ο Ρίτσαρντ Νίξον επανεξελέγη. Το 2012 οι λευκοί ψηφοφόροι αποτελούσαν το 72%. Ο αριθμός συνεχίζει να μειώνεται.

Στις εκλογές του 2012, ο Ρεπουμπλικανός Μιτ Ρόμνι συγκέντρωσε το 59% των λευκών ψηφοφόρων. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τον οδηγήσει στον Λευκό Οίκο.

Συμπέρασμα: Ο Τραμπ έχει μικρότερη απήχηση στις μειονότητες από ότι ο Ρόμνι, έχει μπροστά του πολύ δρόμο και είναι πιθανόν αυτός ο δρόμος να μην τον βγάλει πουθενά.