Για την ελληνική οικονομία, το 2016 είναι ένα ακόμα έτος προκλήσεων.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια την ελληνική οικονομία, το 2016 είναι ένα ακόμα έτος προκλήσεων.
Το πώς θα την επηρεάσουν οι «καραβιές» των προσφύγων που έφτασαν στην χώρα και τώρα αγγίζουν τους 60.000, δεν έχει εκτιμηθεί ακόμα.
Το euronews το διερευνά, με αφετηρία τα υψηλά ευρωπαϊκά κονδύλια, που διατίθενται στην χώρα.
Συνολικά, πάνω από €1 δισεκατομμύριο, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ έως το 2020) και το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΑΕ).
Σε αυτά προστίθενται €200 εκατομμύρια ανθρωπιστικής βοήθειας, που έφτασαν στην Ελλάδα έμμεσα, κυρίως μέσω ΜΚΟ.
Ο αναπληρωτής επικεφαλής οικονομολόγος της Eurobank, Τάσσος Αναστασάτος σημειώνει:
«Τα επόμενα ένα – δύο χρόνια, υπάρχει μία θετική επίπτωση, η οποία προέρχεται από τα σημαντικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία θα διατεθούν για το ζήτημα και τα οποία, σε βάθος χρόνου, αναμένεται να ξεπεράσουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Αυτά τα κονδύλια προφανώς θα δημιουργήσουν, σε κάποιο σημαντικό βαθμό, ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες και επομένως θα τονώσουν το επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας».
Είναι μετρήσιμη η επίδραση;
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Εθνικής Τράπεζας, τα ευρωπαϊκά κονδύλια για την προσφυγική κρίση έχουν αυξήσει το ελληνικό ΑΕΠ, κατά 0,3% φέτος.
Για μία χρονιά γεμάτη προκλήσεις και μία οικονομία που προσπαθεί να ορθοποδήσει, η συμβολή κρίνεται σημαντική.
Ο Νίκος Μαγγίνας, Επικεφαλής Οικονομολόγος της Ομάδας Ανάλυσης Ελληνικής Οικονομίας στην Εθνική Τράπεζα δήλωσε στο euronews:
«Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Δ/σης Οικονομικής Ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας, η καθαρή [εξαιρουμένων εκτιμώμενων εκροών από την οικονομία] χρηματοδότηση που έχει λάβει η Ελλάδα από την ΕΕ για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης από τα τέλη του 2015 και ειδικά το 2016 μεταφράζεται σε συνεισφορά 0,3%, περίπου, στον ετήσιο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ, το 2016 από το σκέλος της δαπάνης.
Αυτή η επίδραση συνετέλεσε στην διαφαινόμενη αντοχή της οικονομίας και την αυξημένη πιθανότητα σταθεροποίησης της κατά το 2016 συγκριτικά με αρχικές προβλέψεις για οριακή έως μέτρια συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας στο σύνολο του έτους».
Η θετική επίδραση από την χρηματοδότηση εκτιμάται ότι υπερ-αντιστάθμισε την αρνητική επίπτωση στην ανάπτυξη από την κάμψη της τουριστικής δραστηριότητας στα συγκεκριμένα νησιά που υποδέχθηκαν τον κύριο όγκο των προσφύγων.
Αλυσιδωτές επιδράσεις
Μία οικονομική «μηχανή» δουλεύει με άξονα το προσφυγικό: τα εκατοντάδες μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων που ζουν στην Ελλάδα, τα έργα υποδομής που έγιναν και από τα οποία επωφελείται γενικότερα η χώρα (για παράδειγμα το αποχετευτικό σύστημα που έγινε στη Σάμο), τα ακίνητα που νοικιάζονται για να στεγάσουν 10.000 άτομα, οι καταναλωτικές δαπάνες των ίδιων των προσφύγων.
Αυτές οι δαπάνες αναμένεται να γίνουν πιο αισθητές με το σχέδιο που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μας το εξηγεί ο επικεφαλής της Ε. Επιτροπής στην Ελλάδα, Πάνος Καρβούνης:
«Ίσως είναι καλύτερο, και αυτό θα προωθήσουμε, να δίνονται τα χρήματα αυτά στους πρόσφυγες, υπό μορφή voucher για παράδειγμα, οι οποίοι θα τα χρησιμοποιούν στις τοπικές κοινωνίες για να αγοράσουν τα είδη προς διατροφή και επίσης είδη ένδυσης και προσωπικά τους είδη.»
Δεν απορροφούνται τα κονδύλια
Οι θετικές επιδράσεις στην ελληνική οικονομία θα ήταν ακόμα μεγαλύτερες αν το κράτος απορροφούσε τα κονδύλια.
Από τα €509 εκατομμύρια που διατίθενται μέσω ΤΑΜΕ και ΤΕΑ έχουν έρθει στην χώρα λιγότερο από τα μισά.
Αιτία η ανυπαρξία κατάλληλου μηχανισμού.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤώρα, το υπ. Οικονομίας έχει «στήσει» μία ειδική γραμματεία με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών.
Το μακροπρόθεσμα «αλλά»…
Το «στοίχημα» για την Ελλάδα, μακροπρόθεσμα, είναι αν θα καταφέρει να ενσωματώσει στην οικονομική και κοινωνική ζωή τους προσφυγικούς πληθυσμούς που θα παραμείνουν.
Ο Ν. Μαγγίνας αναφέρει:
«Θα είναι σαφώς πιο δύσκολο για την επί μακρόν δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία να αντλήσει σημαντικά και διατηρήσιμα οφέλη από την παρουσία των μεταναστών εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και της αδυναμίας συνεπούς χρηματοδότησης, με ίδιους πόρους, φιλόδοξων μακροχρόνιων πολιτικών ενσωμάτωσης των μεταναστών κατά τα πρότυπα χωρών της Δυτικής Ευρώπης».