Γιατί η Ιταλία αλλάζει τόσο συχνά πρωθυπουργό;

Γιατί η Ιταλία αλλάζει τόσο συχνά πρωθυπουργό;
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Από την 1η Ιανουαρίου 1946 μέχρι σήμερα, η Ιταλία άλλαξε 65 κυβερνήσεις. Γιατί;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η παραίτηση του Ματέο Ρέντσι έφερε στο Παλάτσο Κίτζι τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Πάολο Τζεντιλόνι. Πρόκειται για τον πέμπτο πρωθυπουργό στην Ιταλία τα τελευταία πέντε χρόνια.

Με βάση την ανάλυση του euronews, η κυβέρνηση Τζεντιλόνι θα είναι η 65η στην Ιταλία από την 1η Ιανουαρίου 1946.

Την ίδια περίοδο, το Ηνωμένο Βασίλειο είχε 25 κυβερνήσεις.

Γιατί, λοιπόν, αυτή η αστάθεια;

Σύμφωνα με τον Νίκολα Τσελότι, ειδικό του London School Of Economics στην ιταλική πολιτική σκηνή, οι παράγοντες που παίζουν ρόλο είναι η ιταλική κουλτούρα των κυβερνήσεων συνεργασίας, ο φραξιονισμός εντός των κομμάτων (οι πολλές πτέρυγες) που πυροδοτεί εσωστρέφειες και το νεότευκτο του ιταλικού κράτους.


Ο Τσελότι υποστηρίζει ότι οι αλλαγές που έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στον εκλογικό νόμο έστρεψαν περισσότερο τη χώρα προς τις πλειοψηφικές κυβερνήσεις. Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: Από το 1946 μέχρι το 1993 η Ιταλία είχε 52 κυβερνήσεις. Δηλαδή κάθε μία διήρκεσε περίπου 10,8 μήνες.

Από το 1993 μέχρι σήμερα και περιλαμβανομένης της κυβέρνησης Τζεντιλόνι, η Ιταλία είχε 13 κυβερνήσεις. Δηλαδή ο μέσος βίος της ιταλικής κυβέρνησης αυξήθηκε στους 21,2 μήνες.

Η τελευταία «αλλαγή φρουράς» ήρθε μετά την παραίτηση του Ματέο Ρέντσι, όταν ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός ηττήθηκε στο δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στόχος των προωθούμενων μεταρρυθμίσεων ήταν και το να καταστούν οι ιταλικές κυβερνήσεις περισσότερος σταθερές.

Όμως, επισημαίνει ο Τσελότι, ακόμη κι αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν το επιθυμητό για τον Ρέντσι, δεν θα είχε αντιμετωπίσει το φαινόμενο της πολυδιάσπασης εντός των ιταλικών πολιτικών κομμάτων.

«Ακόμη κι αν ένα κόμμα εξασφαλίσει πολλές έδρες, το πρόβλημα είναι ότι μία ημέρα μετά οι βουλευτές του μπορεί να μην πειθαρχούν στην κομματική γραμμή και να είναι έτοιμοι για “ανταρσία“», σύμφωνα με τον Τσελότι. Όπως λέει, «το γεγονός ότι η ιταλική δημοκρατία είναι σχετικά “νεαρή” σε ηλικία συμβάλει στο να μην υπάρχει η αίσθηση της σταθερότητας και του “ανήκειν” στο κράτος, για διάφορους λόγους. Στην Ιταλία είχαμε μακρά κατοχή από διαφορετικές χώρες σε διαφορετικές περιόδους. Έτσι οι πολίτες έπρεπε συνεχώς να προσαρμόζονται σε νέα καθεστώτα. Κι αυτό παίζει το ρόλο του».

Σχετικά με την ανάλυσή μας

Αρχικά εξετάσαμε τις ιταλικές κυβερνήσεις από το 1946 και έπειτα συγκρίναμε την κατάσταση της ίδιας περιόδου σε Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία και Γαλλία. Αν και μιλάμε συχνά για την ιταλική κυβερνητική αστάθεια, εν τούτοις η Γαλλία άλλαξε περισσότερες κυβερνήσεις από την Ιταλία.

Παρ’ όλα αυτά, αυτό έχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει με τη μεταπολεμική περίοδο. Στα χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ της Τέταρτης (1946) και της Πέμπτης Δημοκρατίας (4/10/1958), η Γαλλία είχε 27 διαφορετικές κυβερνήσεις ή μία κάθε 5,7 μήνες. Όμως από το 1959 μέχρι σήμερα είχε κατά μέσο όρο μία κυβέρνηση κάθε 17,5 μήνες.

Για κάθε χώρα ο υπολογισμός έγινε από την 1η Ιανουαρίου 1946, με εξαίρεση τη Γερμανία όπου η μέτρηση ξεκίνησε τον Ιανουάριο 1949, με την ίδρυση της Ομοσπονδιακός Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας, υπό τον Πάολο Τζεντιλόνι

Παραιτήθηκε ο Ματέο Ρέντσι μετά την απόρριψη της συνταγματικής αναθεώρησης

Ιταλία: Πωλείται η βίλα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Σαρδηνία