Περιγράφουν τις τραγικές στιγμές που έζησαν στα χέρια των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους
Έγιναν στόχος από το αυτοαποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» επειδή είναι Γιαζιντίτες, ανήκουν δηλαδή στην κοινότητα των Γιαζίντι (ή Γιεζίντι). Σεξουαλικές κακοποιήσεις, βιασμοί, ακόμα και ομαδικοί. Στο τέλος δολοφονίες.
Δύο νέες γυναίκες κατάφεραν να ξεφύγουν από τους βάρβαρους απαγωγείς τους. Η Νάντια Μουράντ και η Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ διηγούνται σήμερα στον υπόλοιπο κόσμο τις ιστορίες τους, ελπίζοντας ότι χάρη στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης θα διασωθεί η κοινότητα των Γιεζίντι που το Ισλαμικό Κράτος έχει δώσει όρκο να αφανίσει.
Η γενναιότητα της Νάντια και της Λαμίγια έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως. Η εκπομπή Global Conversation τις συνάντησε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, όπου βρέθηκαν για να παραλάβουν το φετινό βραβείο Ζαχάροφ.
Νάντια Μουράντ
- Η Νάντια Μουράντ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Κότσο, στο Ιράκ
- Αιχμαλωτίστηκε από το Ισλαμικό Κράτος όταν επιτέθηκαν στο χωριό της τον Αύγουστο του 2014
- Η Νάντια έχασε 18 μέλη της οικογένειάς της
- Τώρα είναι πρέσβης Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ και της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάροφ για το 2016
- Η Νάντια βρήκε ασφαλές καταφύγιο στην Γερμανία
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ
- Η Λαμίγια (ή Λάμια) ήταν 16 ετών όταν απήχθη από τζιχαντιστές του ισλαμικού Κράτους από το χωριό Κότσο του Ιράκ
- Κρατήθηκε για 20 μήνες από το Ισλαμικό Κράτος
- Προσπαθώντας να ξεφύγει, πάτησε σε μια νάρκη
- Όπως η Νάντια, έτσι και η Λαμίγια βρήκε ασφαλές καταφύγιο στην Γερμανία
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Ζήσατε απίστευτα πράγματα. Ποια τα συναισθήματά σας σήμερα;
Νάντια Μουράντ: Το συναίσθημά μου σήμερα, ως ένα μέλος από τις 6.500 γυναίκες και παιδιά της κοινότητας των Γιεζίντι που αιχμαλωτίστηκαν από το Ισλαμικό Κράτος, είναι ένα συναίσθημα μεγάλης χαράς για αυτό το βραβείο. Ο σκοπός του Ισλαμικού Κράτους ήταν να καταπνίξει τις φωνές μας, να μας κλέψει αυτήν την διάκριση. Το Ισλαμικό Κράτος μας βλέπει σαν να είμαστε ένα τίποτα, για αυτούς είμαστε μόνο γυναίκες αντικείμενα βιασμού, παράνομης διακίνησης ή πώλησης. Ο σκοπός τους είναι να εξαφανίσουν τους Γιεζίντι.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Λάμια, πως αισθάνεσαι εσύ μετά την απονομή αυτού του βραβείου;
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Ως ένα κορίτσι Γιαζίντι και μάλιστα από αυτά που βίασαν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, είμαι πολύ χαρούμενη σήμερα για αυτό το βραβείο. Πρόκειται για μια σημαντική υποστήριξη για εμένα να το παραλαμβάνω στο όνομα εκείνων που απήχθησαν και νικήθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος, στο όνομα των χιλιάδων γυναικών που έπεσαν θύματα βιασμού από το Ισλαμικό Κράτος. Είμαι μία από αυτές τις γυναίκες.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Και μας αφηγείστε την ιστορία σας ξανά και ξανά μια πολύ οδυνηρή ιστορία. Τι επιδιώκετε να κάνει ο κόσμος;
Νάντια Μουράντ: Αυτό που ζητούμε από τον κόσμο είναι να το σταματήσει. Να τιμωρήσει αυτούς που προσπαθούν να μας εξολοθρεύσουν. Να τιμωρήσει αυτούς τους εγκληματίες ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Ο σκοπός μας είναι να προστατεύσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά, να προστατεύσουμε τις μειονότητες, να προστατεύσουμε τις μικρές κοινότητες όπως αυτή των Γιαζίντι, αλλά επίσης και τους Χριστιανούς που βρίσκονται στο Ιράκ και την Συρία.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Για να καταλάβουμε καλύτερα όλα όσα γενναία κάνατε σήμερα, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τις ιστορίες σας, τι συνέβη σε εσάς κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας σας. Γνωρίζω ότι μπορεί να είναι πολύ δύσκολο, αλλά Λάμια, προσπάθησε να μας περιγράψεις για λίγο αυτές τις στιγμές καθώς είχατε κρατηθεί για περίπου δύο χρόνια από το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος…
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Έμεινα στο Ισλαμικό Κράτος έναν χρόνο και οκτώ μήνες. Απλά μας είχαν εκεί για να μας βιάζουν και να μας πουλάνε και να αλλάζουν γυναίκες όποτε ήθελαν. Έκαναν ότι ήθελαν σε εμάς. Πήραν παιδιά από τις μητέρες τους, και έπαιρναν κορίτσια για να τα πουλήσουν σε παζάρια, σε σκλαβοπάζαρα. Εκπαίδευαν γυναίκες και παιδιά για να χρησιμοποιούν όπλα.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Πόσο χρονών ήταν τα κορίτσια με τα οποία ήσασταν μαζί;
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Ορισμένα από τα κορίτσια ήταν μόλις 8 ετών αλλά μαζί μας ήταν και γυναίκες που είχαν τέσσερα παιδιά. Και όλοι ήμασταν σκλάβοι.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Νάντια, είχαν κρατήσει και εσένα επίσης. Τι σου έκαναν αυτοί οι άνθρωποι;
Νάντια Μπουράντ: Όσες επιζήσαμε, όπως εγώ και η Λάμια, μπορούμε να διηγηθούμε ιστορίες για χιλιάδες κορίτσια σαν κι εμάς στο Ιράκ και τη Συρία, που ζουν καθημερινά με αυτά τα βασανιστήρια, βιώνουν μια συνεχιζόμενη τραγωδία. Παρόλα αυτά, ούτε καν ένα έστω παιδί δεν έχει σωθεί. Εναπόκειται στους ίδιους τους αιχμαλώτους να βρουν έναν τρόπο να ξεφύγουν, έστω και αν δεν ξέρουν που να πάνε. Όμως εξακολουθούν να προτιμούν να δραπετεύουν, σαν τα δύο νεαρά κορίτσια που ήταν με Λάμια, που επέλεξαν να πεθάνουν και να μην μείνετε με το Ισλαμικό Κράτος.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Προσπάθησες να ξεφύγεις. Τι συνέβη όταν προσπάθησες να ξεφύγεις από το ισλαμικό Κράτος; Η πρώτη σου απόπειρα δεν έφερε αποτέλεσμα. Τι ακριβώς συνέβη;
Νάντια Μουράντ: Το να ξεφύγεις από το Ισλαμικό Κράτος είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο για τα κορίτσια των Γιαζίντι, επειδή το Ισλαμικό κράτος έχει τον έλεγχο όλης της περιοχής.
Συνεπώς, κάθε φορά που κάποια κορίτσια προσπαθούν να ξεφύγουν και πηγαίνουν σε σπίτια ντόπιων κατοίκων, αυτοί οι άνθρωποι τους επιστρέφουν πίσω στο Ισλαμικό Κράτος. Έτσι δεν υπήρχε τέλος σε όλο αυτό. Παρόλο που ήξερα ότι δεν θα μπορούσε να ξεφύγω, αποφάσισα ότι προτιμούσα να πεθάνω παρά να μείνω μαζί τους. Την πρώτη φορά που προσπάθησα να «δραπετεύσω» με βίασαν επειδή το επιχείρησα. Δεν με σκότωσαν, με βίασαν αλλά δεν απελπίστηκα, δεν το έβαλα κάτω, προσπάθησα ξανά και προσπάθησα να απελευθερωθώ
.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Λάμια, από το Ισλαμικό Κράτος δεν έδειξε κανένας έλεος για όσα σου έκαναν;
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Όχι. Όσο διάστημα ήμουν μαζί τους, δεν συνάντησα ούτε ένα καλό πρόσωπο στο Ισλαμικό Κράτος.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Λαμίγια, λαμβάνεις ιατρική περίθαλψη, πάτησες μια νάρκη καθώς προσπαθούσες να ξεφύγεις. Πως είναι η υγεία σου;
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Ακόμα εξακολουθώ να πηγαίνω συχνά στον γιατρό, επειδή το μάτι μου δεν έχει θεραπευθεί ακόμα, ούτε το πρόσωπό μου. Όσο μου το πρόσωπο είναι τραυματισμένο, δεν έχει ακόμα γιατρευτεί.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Ένας από τους σκοπούς σας είναι να ηττηθεί αυτή η οργάνωση. Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν βιώσει την εμπειρία του Ισλαμικού Κράτους όπως αυτή που είχα εγώ. Πως λειτουργεί το Ισλαμικό Κράτος;
Νάντια Μουράντ: Τα μέλη του Ισλαμικού κράτους υποστηρίζουν ότι ακολουθούν τους νόμους της Σαρία. Το ισλαμικό Κράτος δεν είναι ένα ή δύο πρόσωπα ή έστω χίλια. Το Ισλαμικό Κράτος έχει μεγάλη στήριξη. Έχουν πολλά όπλα, πετρέλαιο, χρήματα, έχουν τα πάντα που χρειαζόμαστε. Μέχρι και σήμερα ποτέ δεν ακούσαμε το Ισλαμικό Κράτος να έχει ανάγκη τροφίμων, ρούχων ή όπλων. Έχουν περάσει πάνω από δυο χρόνια πολέμου κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ και το Ισλαμικό Κράτος δεν ξεμένει από όπλα. Επομένως είναι σαφές ότι έχουν τεράστια υποστήριξη, είτε από κάποιες χώρες είτε από κάποιους οργανισμούς.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Λάμια, στο διάστημα που ήσουν αιχμάλωτη, τι είδες σε σχέση με τις εργασίες αυτής της οργάνωσης;
**Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ:* Με πήγαν στην Μοσούλη για πέντε μήνες και με υποχρέωσαν από το Ισλαμικό Κράτος να δουλεύω για την κατασκευή βομβών, εκρηκτικών μηχανισμών και ζωνών για επιθέσεις αυτοκτονίας.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Τελευταία ερώτηση, και οι δύο είστε νέες σε ηλικία. Λάμια, είσαι ακόμα νεάνιδα. Ποιες είναι οι ελπίδες σας για τη νέα σας ζωή; Τι εύχεστε;
Λαμίγια Χάτζι Μπασάρ: Το μέλλον μου… Θέλω απλά να ζήσω όπως κάθε παιδί της ηλικίας μου. Θέλω να πάω στο σχολείο και να μάθω γλώσσες. Το πιο σημαντικό πράγμα για εμένα είναι να βρίσκομαι ξανά με την οικογένειά μου και όλα τα κορίτσια που έχουν απαχθεί να μπορέσουν κάποτε να βρεθούν ξανά με τις οικογένειές τους.
Ιζαμπέλ Κουμάρ, euronews: Νάντια, ποια είναι η δική σου ελπίδα για το μέλλον;
Νάντια Μουράντ: Το όνειρό μου είναι μικρές κοινότητες όπως οι Γιεζίντι και οι Χριστιανοί, οι μειονότητες σε Ιράκ και Συρία και στην περιοχή να είναι προστατευμένες και να μην εξαφανιστούν. Οι σκοποί του Ισλαμικού Κράτους είναι η εξολόθρευση αυτών των μικρών κοινοτήτων. Στόχος μου είναι να σταματήσω αυτό το πράγμα και να μην χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές, όποιο και αν είναι το χρώμα, η θρησκεία, η εθνικότητα, ο κόσμος πρέπει να τον σέβεται όπως είναι.
#SakharovPrize laureate
NadiaMuradBasee</a> has dedicated herself to getting the massacre of Iraq’s Yazidis recognised as genocide. More ↓↓ <a href="https://t.co/aKkypQUG5M">pic.twitter.com/aKkypQUG5M</a></p>— European Parliament (Europarl_EN) 10 Δεκεμβρίου 2016