Σουηδία: Από την αναμονή στην απογοήτευση για δεκάδες πρόσφυγες

Σουηδία: Από την αναμονή στην απογοήτευση για δεκάδες πρόσφυγες
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Αυτό είναι το Ρικσγκράνσεν στον αρκτικό βορρά της Σουηδίας.

Αυτό είναι το Ρικσγκράνσεν στον αρκτικό βορρά της Σουηδίας. Είναι μια περιοχή για σκι που ανοίγει στα μέσα Φεβρουαρίου γιατί πριν από αυτό, υπάρχει λίγο ή και καθόλου φως.

Όμως τον Οκτώβριο του 2015, το ξενοδοχείο του θερέτρου άνοιξε τις πόρτες του όχι στους σκιέρ, αλλά στους πρόσφυγες.

Ήταν μία προσωρινή λύση για μία σουηδική κυβέρνηση συγκλονισμένη από την άφιξη των 164.000 προσφύγων μέσα σε λίγους μήνες.

Μη διαθέτοντας αρκετά κέντρα φιλοξενίας, το βορειότερο θέρετρο για σκι της Σουηδίας δέχτηκε σχεδόν εξακόσιους πρόσφυγες κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και κάποιους από την Ερυθραία.

Και τον περασμένο Ιανουάριο, το Euronews συνάντησε κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν στη Σουηδία αναζητώντας έναν ασφαλή παράδεισο.

Ένας από αυτούς ήταν αυτός ο άνδρας, ο 29χρονος Μοκντάντ Αγιάντ Αλ Ζομπρί από το Ιράκ.

«Οι συνθήκες εκεί ήταν άθλιες: Σκοτωμοί, σφαγές, επιθέσεις. Αλλά η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν άφησα τα παιδιά μου και την οικογένειά μου. Ήταν πολύ σκληρό» είπε σχετικά.

Όπως και οι περισσότεροι πρόσφυγες εδώ, ο Μοκντάντ είχε κάνει αυτό το επικίνδυνο ταξίδι από την Τουρκία στην Ελλάδα και στη συνέχεια διέσχισε την Ευρώπη μέχρι να φτάσει στη Σουηδία τον Οκτώβριο του 2015. Η σύζυγός του και τα παιδιά του, ηλικίας 3 και 5 ετών έμειναν στη Βαγδάτη.

Εδώ στο Ρικσγκράνσεν δούλεψε με άλλους πρόσφυγες και φίλους ως μάγειρας στο ξενοδοχείο.

Ο Μοκντάντ είπε ότι ήλπιζε να πάρει άσυλο. «Πρέπει να πάρω άδεια παραμονής και στη συνέχεια να φέρω τους συγγενείς μου, τα παιδιά μου και την οικογένειά μου εδώ και να ψάξω για δουλειά».

Αλλά αυτό ήταν τότε και το ίδιο είναι και σήμερα.

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα είμαστε πίσω στη Σουηδία. Όχι στο μακρινό βορρά αυτή τη φορά, αλλά σε μία μικρή πόλη που ονομάζεται Φαγκέρστα.

Όταν πρωτοσυναντήσαμε τον Μοκντάντ σχεδόν ένα χρόνο πριν στο βορρά της Σουηδίας, ήλπιζε να επανενωθεί με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Θέλαμε να δούμε τι του συνέβη από τότε. Και τον βρήκαμε σε αυτό το προσφυγικό κέντρο, σχεδόν δύο ώρες με το αυτοκίνητο από τη Στοκχόλμη. Από τη στιγμή που δεν επιτρέπεται να τραβήξουμε πλάνα από μέσα του ζητήσαμε να βγει και να μας πει για τη ζωή του από τότε που ήρθε εδώ.

Ο Μοκντάντ ήρθε εδώ στα τέλη Ιανουαρίου του 2016.

Δε μιλάει ούτε σουηδικά ούτε αγγλικά.

Πιστεύει ότι ο λόγος που δε μας άφησαν να μπούμε μέσα είναι γιατί πέρυσι το κέντρο είχε πολύ κόσμο.

Σχεδόν 600 πρόσφυγες σε ένα μέρος που είχε χώρο μόνο για τους μισούς.

Πώς κατέληξε εδώ ο Μοκντάντ;

«Το συμβόλαιο που είχαμε με το ξενοδοχείο ήταν προσωρινό. Όταν έληξε μας επαναδιένειμαν σε όλη τη Σουηδία. Κάποιοι πήγαν στο βορρά, άλλοι στο νότο και άλλοι στη δύση γιατί όταν ξεκίνησε η περίοδος του σκι έπρεπε να εκκενώσουν το ξενοδοχείο. Είμαι απογοητευμένος όσον αφορά την άδεια παραμονής μου γιατί ίσως δεν θα την πάρω καθόλου. Εδώ στο κέντρο το φαγητό είναι αρκετά καλό και οι συνθήκες είναι εντάξει».

Για τον Μοκντάντ οι μήνες που πέρασαν ήταν κάθε άλλο παρά χαρούμενοι.

«Χαρούμενος; Γιατί να είμαι χαρούμενος; Η οικογένειά μου, τα παιδιά μου είναι μακριά. Ισχύει ότι είμαι ασφαλής εδώ αλλά δεν ισχύει το ίδιο για την οικογένειά μου και τα παιδιά μου» είπε ο Μοπκντάντ.

Χωρίς άδεια παραμονής, ο Μοκντάντ έχει μικρή πρόσβαση σε μαθήματα για να μάθει γλώσσες ή για κάποια δουλειά.

Αυτός και ο φίλος του λένε ότι περνούν τον περισσότερο χρόνο μέσα μιλώντας για τις οικογένειές τους ή περπατώντας στο κέντρο της πόλης.

Και φυσικά η ερώτηση που κυριαρχεί. Γιατί χρειάζεται τόσος χρόνος;

Ο Αρίδο Ντεβάγρο είναι ένας δικηγόρος που ειδικεύεται στα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο. Λέει ότι ο μεγάλος αριθμός των προσφύγων που έφθασαν από το καλοκαίρι του 2015 είναι ο κύριος λόγος για αυτές τις καθυστερήσεις.

Οι πρόσφυγες όπως ο Μοκντάντ δικαιούνται έναν δικηγόρο και στη συνέχεια μία συνέντευξη με το συμβούλιο για τη μετανάστευση. Μία απόφαση μετά από αυτό μπορεί να πάρει μήνες ή και ακόμα περισσότερο.

Και φυσικά εξαρτάται από πού έρχεται ο πρόσφυγας.

«Η Βαγδάτη είναι πολύπλοκη γιατί τώρα το διοικητικό συμβούλιο μετανάστευσης θεωρεί τη Βαγδάτη ως σχετικά ασφαλή αλλά δεν είναι σύμφωνα με τους οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν κάνει αρεκτές εκθέσεις όσον αφορά τη Βαγδάτη. Αλλά η Βαγδάτη είναι σχετικά ασφαλής σύμφωνα με το διοικητικό συμβούλιο μετανάστευσης».

Η Σουηδία αυστηροποίησε τη νομοθεσία για το άσυλο από πέρυσι. Οι βίζες για τους πρόσφυγες πρέπει να αναθεωρούνται κάθε τρία χρόνια και κάποιες κάθε 13 μήνες. Αυτό δεν ίσχυε πριν. Και οι πρόσφυγες από αυτές που αποκαλούνται ασφαλείς χώρες έρχονται αντιμέτωποι με την απέλαση.

Πίσω στη Φαργκέστα δείχνουμε στον Μοκντάντ το περσινό ρεπορτάζ στο Ρικσγκράνσεν.

Ένα μέρος όπου οι περισσότεροι πρόσφυγες είδαν χιόνι για πρώτη φορά.

Για τον Μοκντάντ ο χρόνος που πέρασε στο βορρά είναι γεμάτος με καλές αναμνήσεις. Και κράτησε επαφή με κάποιους από τους πρόσφυγες που γνώρισε εκεί.

Ο Σύριος με τον οποίο μιλήσαμε μένει στο βορρά με τη γυναίκα και το μωρό τους. Έχουν άδεια παραμονής. Ο Αλί ένας άλλος Ιρακινός μένει στην κεντρική Σουηδία. Η άδεια παραμονής του εκκρεμεί.

«Όταν εργάστηκα στην κουζίνα, είχα κίνητρο και θεώρησα ότι θα με κρατήσουν. Αλλά μας μετέφεραν. Δεν ξέρω τι έγινε».

«Τι σου δίνει ακόμα ελπίδα;» ρωτάμε.

«Δεν έχω ελπίδα ή κίνητρο. Γιατί έχει περάσει ένας χρόνος και δύο μήνες που περίμενα για μία συνέντευξη. Και ακόμα και αν την κάνω, πόσος χρόνος θα περάσει μέχρι να ληφθεί απόφαση; Ένας χρόνος; Επτά μήνες; Έξι μήνες; Ποιος ξέρει;»

Ο Μοκντάντ αναμένεται να δώσει συνέντευξη κάποια στιγμή μέσα στον Ιανουάριο. Αλλά ακόμα και αν πάρει την άδεια παραμονής, υπάρχει ακόμα μία μακρά διαδικασία. Αυτή της οικογενειακής επανένωσης.

Παρόλο που δε θέλει να φύγει από τη Σουηδία η αναμονή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.

«Υπάρχει ένας νόμος στη Σουηδία που λέει ότι εάν δουλεύεις για 4 μήνες στη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου στην ίδια εταιρεία και έχεις ένα συμβόλαιο για τουλάχιστον έναν χρόνο και ο μισθός σου είναι ικανοποιητικός, τότε έχεις την δυνατότητα να κάνεις αίτηση για άδεια παραμονής ακόμα και αν η αίτησή σου για το άσυλο απορριφθεί. Αλλά εάν δεν μπορείς να μιλήσεις αγγλικά ή σουηδικά θα είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά. Και για εκείνους που δεν μπορούν να μιλήσουν αυτές τις δύο γλώσσες θα βρεθούν πολύ συχνά να κάθονται απλώς και να περιμένουν» μας είπε ο δικηγόρος.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Πού ζουν οι πρόσφυγες στην Ευρώπη;

Ένα χρόνο μετά με τον Κάουα και την Εμίνα: Η νέα τους ζωή ως πρόσφυγες στη Γερμανία

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις